“รังเกียจ ของเหลือเธอเก็บไว้กินเถอะ” เสี่ยวเชี่ยนหันไปอ้าปากรอหอยนางลมที่อวี๋หมิงหลางเป่าอยู่ หอยนางรมย่างเป็นอาหารที่อร่อยเหาะสุดๆแล้ว เพียงแต่ตอนกินต้องพิถีพิถันหน่อย ต้องไม่ร้อนหรือเย็นชืด ไม่อย่างนั้นจะไม่ได้ความสด
เสี่ยวเชี่ยนให้อวี๋หมิงหลางที่ไม่กลัวโดนลวกแกะเนื้อออกมาเป่า ส่วนเธอก็รอกิน
สุ่ยเซียนเห็นสองคู่รักกันชื่นมื่น เธอเห็นหน้าจูขี้บ่นลอยอยู่บนเตา
นึกถึงตอนนั้นที่คบกันจูขี้บ่น เธอก็มีคนคอยบริการนะ ตอนนี้ทำได้แค่มองคนอื่นอย่างอิจฉา
ภาพตอนนี้มันบาดตาบาดใจ เวลาที่คนอื่นมีความสุขเป็นเวลาที่เธอต้องปวดใจกับอดีตที่ไม่มีวันหวนคืน ช่วงสองวันมานี้เธอเห็นอะไรก็หงุดหงิด คนอื่นมีความสุขเธอเสียใจ คนอื่นเสียใจเธอร้องไห้ จมอยู่กับความเศร้าที่ต้องอกหักยังทำใจไม่ได้
เสี่ยวเชี่ยนเหลือบเห็นสุ่ยเซียนเป็นแบบนั้นก็หันไปส่งสายตากับอวี๋หมิงหลาง แผนเจ้าเล่ห์ของสองสามีภรรยาคู่นี้เริ่มได้แล้ว
“เบียร์ยังเหลืออีกตั้งเยอะ ดื่มอย่างเดียวไม่เล่นไม่สนุกเลย เรามาเล่นเกมกันมะ” เสี่ยวเชี่ยนเสนอ
“เกมอะไรดี” หลิวเหมยถาม
“ก็เกมห้ามหัวเราะ ไม่อย่างนั้นจะต้องพูดความในใจหรือถูกลงโทษ”
“เล่นยังไง” ทุกคนหันไปมองเสี่ยวเชี่ยน
“จับคู่กัน แล้วผลัดกันถามตอบ อีกฝ่ายห้ามยิ้มห้ามแสดงสีหน้าใดๆ ให้ตอบแค่ใช่หรือไม่ใช่ ถ้าหัวเราะหรือแสดงออกทางสีหน้าก็ต้องยอมรับการลงโทษ ให้เลือกระหว่างถูกลงโทษหรือพูดความในใจ เป็นไง”
พอดื่มได้ที่ก็ต้องเล่นเกม ทุกคนเห็นด้วย สุ่ยเซียนรู้สึกเซ็งๆไม่อยากเล่นด้วย แต่เสี่ยวเชี่ยนรบเร้าเลยต้องเล่น
อวี๋หมิงหลางจัดแจงให้จับฉลาก คู่แรกคืออวี๋หมิงหลางกับฟู่กุ้ย อวี๋หมิงหลางถาม
เจอกับผู้คงแก่เรียนแบบนี้อวี๋หมิงหลางที่แสนเจ้าเล่ห์สบายๆอยู่แล้ว
“ชอบหลิวเหมยมานานแล้วเหรอ”
คำถามนี้ทำให้ฟู่กุ้ยหน้าแดง หลิวเหมยเองก็หน้าแดง ฟู่กุ้ยตอบว่าใช่
“นอนกับน้องสาวผมแล้วใช่ไหม” คำถามที่สองของอวี๋หมิงหลางหน้าไม่อายมาก
“แค่ก จะ จะเป็นไปได้ยังไง”
ฟู่กุ้ยหน้าแดงเหมือนจะระเบิด หลิวเหมยถลึงตาใส่อวี๋หมิงหลาง “พี่ พวกเราเพิ่งคบกันไม่กี่วันเองนะ พูดเรื่องนี้ไม่ไวไปหน่อยเหรอ”
“แพ้แล้ว เพราะให้ตอบแค่ใช่หรือไม่ใช่ เอ้า จูบหน่อย”
เพิ่งคบกันไม่กี่วันต้องมาหอมแก้มแล้วเหรอ ขั้นตอนนี้มันไวไปหรือเปล่า หลิวเหมยกับฟู่กุ้ยมองหน้ากัน แล้วก็เห็นหน้าอีกฝ่ายแดงแบบไม่ไหวแล้ว
“ทำไม ไม่ยอมทำเหรอ เอ้าเร็วๆจูบสิ เป็นผู้ชายเปล่าเนี่ย” เสี่ยวเชี่ยนช่วยอวี๋หมิงหลางยุ
ผู้ชายเกลียดคำถามที่ว่าเป็นผู้ชายหรือเปล่าที่สุด ครั้นแล้วฟู่กุ้ยจึงรวบรวมความกล้าทั้งหมดโอบหลิวเหมยเข้ามาจูบ
นุ่มจัง นุ่มกว่าหน้าอกอีก เหมือนมาร์ชเมลโล่ มีกลิ่นยี่หร่าหน่อยๆด้วย…
พอเริ่มก็หยุดไม่ได้ เป็นการพิสูจน์แล้วว่าต่อให้เป็นผู้คงแก่เรียนพอได้ทำเรื่องแบบนี้ขึ้นมาก็ห้ามใจไม่ได้
อวี๋หมิงหลางจับเวลา เห็นเข็มวินาทีเดินไปหนึ่งรอบแล้วก็ทนไม่ไหว
“สองคนนี้พอได้จูบก็หยุดไม่ได้แล้วใช่ไหม”
ฟู่กุ้ยกับหลิวเหมยถึงแยกกัน หัวใจเต้นแรงแทบหลุดออกมา
จับฉลากต่อ หลิวเหมยจับได้อวี๋หมิงหลาง ก็เป็นอวี๋หมิงหลางถามก่อนอยู่ดี
“ฟู่กุ้ยจูบได้แย่มากเลยใช่ไหม”
“ไม่ใช่” หลิวเหมยได้รับบทเรียนจากการที่เห็นฟู่กุ้ยถูกหลอกจึงตอบอย่างระวัง ถึงใบหน้าจะร้อนผ่าว แต่ก็ไม่หลงกลพี่ชายตัวเอง

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย