แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 789

“มักจะมีเรื่องบางอย่างหรือคนบางคนที่ทำให้เรารู้สึกว่ารู้ทั้งรู้ว่ามันผิดแต่ก็ยังเดินหน้าต่อ นี่แหละคือพลังแห่งรัก ผมเป็นแบบนั้น จูขี้บ่นก็ด้วย มาเถอะเมียจ๋า ขอลูบๆคลำๆหน่อยนะ~”

ก็ได้ เอาเรื่องหน้าไม่อายแบบนี้พูดให้มีหลักการปรัชญาได้ ก็มีแค่นายนี่แหละอวี๋เสี่ยวเฉียง นายชนะแล้ว

เสี่ยวเชี่ยนแสร้งทำเป็นขัดขืนเล็กน้อย

เรื่องที่คนนอกอย่างเสี่ยวเชี่ยนกับอวี๋หมิงหลางมองได้อย่างทะลุปรุโปร่ง แต่สุ่ยเซียนกลับไม่เข้าใจ

นับตั้งแต่วินาทีที่จูเต๋อซีเข้าไปกอดเธอ เธอก็อยากจะดิ้นออก—ก็แค่คิดเท่านั้น ในความเป็นจริงแรงมือน้อยๆของเธอก็แค่ผลักเขาอย่างแผ่วเบา

สุดท้ายก็ถูกเขากอดแน่น

“ปล่อยฉันนะ”

“ผมไม่ปล่อย”

“ไม่ได้ยินที่ฉันบอกเหรอ ฉันท้องแล้ว”

“ถ้าคุณท้องจริงผมก็จะยอมเลี้ยง แต่ผมรู้ว่าคุณจงใจทำให้ผมโมโห คุณไม่ได้ท้อง”

“นายบ้าไปแล้วเหรอ เลี้ยงลูกคนอื่นเนี่ยนะ” สุ่ยเซียนมองหน้าเขาด้วยความตกใจ

“ผมไม่ได้บ้า ผมรู้จักคุณดี ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่ผู้หญิงใจง่าย คุณไม่มีทางไปคบกับผู้ชายอื่นทั้งๆที่มีผมอยู่ในใจหรอก ถ้าคบกันจริงก็แสดงว่ามีความจำเป็นบางอย่าง”

“โง่หรือไง” สุ่ยเซียนอยากร้องไห้อีกแล้ว ผู้ชายคนนี้สมกับที่เป็นคนทำหน้าที่ปรับทัศนคติมาหลายปี ประโยคเดียวเอาอยู่ พูดเสียจนเธอรู้สึกทั้งอบอุ่นใจ ปวดใจ แล้วก็รู้สึกผิดต่อเขา

ไม่น่ารับปากเล่นเกมพิเรนทร์ของเชี่ยนเอ๋อเลย รู้สึกแบบนี้มันไม่ยุติธรรมกับเต๋อซี

“ผมไม่ได้โง่ ไอคิวของผมพอๆกับอวี๋หมิงหลาง” จูเต๋อซีช่วยเช็ดน้ำตาให้เธอพลางพูดอย่างจริงจัง

“…ขี้โม้” สุ่ยเซียนอยากขำทั้งน้ำตา พอเห็นเธอยิ้ม จูเต๋อซีจากที่เครียดๆก็ผ่อนคลายลง

“ผมไม่ได้โม้ ผมก็แค่เล่นใหญ่นิดหน่อยบนพื้นฐานของความเป็นจริง”

บรรยากาศที่เดิมกำลังตึงเครียดกลับดูสบายขึ้นเพราะคำพูดของเขาประโยคเดียว สุ่ยเซียนอยากหัวเราะออกมา แต่ก็รู้สึกว่าถ้าหัวเราะออกมาตอนนี้ดูไม่ค่อยเหมาะ เธอกำลังจริงจังกับการบอกเลิกอยู่นะ…

จู๋เต๋อซีเห็นสีหน้าเป็นกังวลของสุ่ยเซียน เขามองเธอด้วยความเป็นห่วงพร้อมกับโอบกอดเธอไว้ในอ้อมอก

“คุณเป็นแบบนี้แล้วจะให้ผมวางใจได้ยังไง”

“พ่อก็บอกว่าฉันยังเด็กเกินไป ชอบแสดงความรู้สึกออกมา พ่อยังบอกอีกว่าถ้าฉันเป็นแบบเชี่ยนเอ๋อก็คงดี” บางครั้งสุ่ยเซียนเองก็กลุ้ม ทำไมตัวเองอยู่ในครอบครัวแบบนี้แต่กลับไม่มีบุคลิกของความเป็นนักธุรกิจอย่างที่ควรมี เธอพยายามมาตลอด ข้างกายเธอมีประธานเชี่ยนวัยเดียวกันที่เธอไม่มีทางทำตัวเหนือกว่าได้เลย เมื่อเทียบกันแล้วสุ่ยเซียนมักจะรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้มีอะไรโดดเด่น

“เขาก็คือเขา คุณก็คือคุณ ผมยอมรับว่าเขาเก่งมาก แต่ในใจผมคุณเก่งกว่า อย่าเอาตัวเองไปเทียบกับเขาสิ— พูดถึงเฉินเสี่ยวเชี่ยน เดี๋ยวผมจะไปคิดบัญชีกับอวี๋หมิงหลาง เขาปล่อยให้เมียตัวเองมาล้อเล่นกับคุณแรงแบบนี้ ทำให้คุณเสียใจ ผมต้องไปลงกับอวี๋หมิงหลางเท่านั้นถึงจะเอาคืนให้คุณได้”

จูเต๋อซีทำท่าจะไป สุ่ยเซียนอยากห้ามเขาแต่แรงเธอน้อย พอเห็นเขาคิดจะไปเอาเรื่องอวี๋หมิงหลางจริงเธอเลยรีบกอดเอวเขาเอาไว้จากทางด้านหลัง

“ห้ามไปนะ เชี่ยนเอ๋อทำเพื่อฉัน”

“เขาถูกตามใจจนเคยตัว เลยกล้าเล่นแรงๆ” จูเต๋อซีทำเป็นพูดจาดุดัน แต่เขาหยุดนิ่งตั้งแต่สุ่ยเซียนกอดเอวเขาแล้ว

“ไม่ใช่นะ เชี่ยนเอ๋อไม่ใช่คนที่จะล้อเล่นส่งเดช เขาใช้วิธีที่ทำให้ฉันระบายความหวาดกลัวออกมา ทำให้ฉันกล้าเผชิญหน้ากับความไม่รู้ในจิตใจ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน