เสี่ยวเชี่ยนเดินเข้าไปหา เห็นบรรดาเพื่อนนักศึกษาต่างหอบแบบสอบถามด้วยสภาพหน้าแดงเหงื่อแตกเพราะอากาศร้อน สีหน้าของต้าอีเหมือนจะเป็นลมได้ทุกเมื่อ ขนาดเสี่ยวเชี่ยนเดินเข้าไปหาเธอยังไม่มีแม้แต่แรงจะทักทาย เสี่ยวเชี่ยนไปยืนตรงหน้าเธอจึงพยักหน้าให้
แม่สาวเดจาวูที่พร้อมเป็นลมแดดได้ตลอดเวลา
“พวกเธอทำอะไรกันอยู่” เสี่ยวเชี่ยนถามต้าอี
“เถ้าแก่เล็กจับพวกเรามาช่วยแจกแบบสอบถามแล้วก็แจกใบปลิว” ริมฝีปากต้าอีกแห้งเผือด พูดจาอ่อนแรง
การสอบทีสิสของปริญญาตรีจบลงแล้ว เวลานี้ต้าอีควรได้อยู่บ้านดูแลพ่านพ่านกับสวีทกับอวี๋หมิงอี้ แต่ปริญญาโทต้าอีเลือกเถ้าแก่เล็กที่อยู่กลุ่มเดียวกับเสี่ยวเชี่ยน ดังนั้นจึงถูกจับมาทำงานนี้ด้วย
“งานส่วนตัว” เสี่ยวเชี่ยนหน้านิ่วอย่างไม่พอใจ
เธอไม่เห็นได้ยินเถ้าแก่ใหญ่บอกว่ามีงานต้องใช้คน นี่เลยน่าจะเป็นเถ้าแก่เล็กรับงานส่วนตัว แล้วใช้นักศึกษาของตัวเองมาทำงานให้ฟรี
“ถึงเป็นงานส่วนตัวก็ช่วยไม่ได้ ก็อยู่ในความดูแลของเขานี่นะ” รุ่นน้องคนหนึ่งถอนหายใจ “อิจฉาประธานเชี่ยนที่สุดเลย อยู่กับเถ้าแก่ใหญ่ไม่มีใครกล้าเรียกใช้”
“ตอนที่เขาทรมานฉันพวกเธอไม่เห็นหรือไง”
คำพูดนี้ไม่มีใครกล้าเถียง เถ้าแก่ใหญ่ตั้งเงื่อนไขกับเสี่ยวเชี่ยนไม่เหมือนกับนักศึกษาคนอื่น คนที่ใกล้ชิดฮ่องเต้ที่สุดถึงจะเป็นคนโปรด แต่เวลาซวยก็แจ็คพอตเหมือนกัน
“ยังมีแบบสอบถามกับใบปลิวเหลืออีกตั้งเยอะ เมื่อไรถึงจะแจกหมดล่ะเนี่ย ตากแดดนานกว่านี้พวกเราคงได้เป็นลมแน่” รุ่นพี่รุ่นน้องพากันบ่น
เสี่ยวเชี่ยนเห็นต้าอีทำงานไปเงียบๆ ไม่บ่นอะไร นี่แหละนิสัยของต้าอี
เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ดีแน่ อย่างน้อยๆต้าอีก็เป็นลูกศิษย์ที่เธอปั้นมา แถมยังเป็นพี่สะใภ้รองด้วย เกิดเป็นลมล้มพับไปอวี๋หมิงอี้ปวดใจแย่
แต่เวลานี้จะให้พาตัวกลับเลยก็ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นต่อไปต้าอีจะลำบาก
จะให้ไปฟ้องเถ้าแก่ใหญ่ก็ไม่ได้เหมือนกัน เรื่องแบบนี้เถ้าแก่ใหญ่ก็ยุ่งไม่ได้ อย่างไรเสียคนที่มาแจกใบปลิวล้วนเป็นเด็กในสังกัดของเถ้าแก่เล็ก
เสี่ยวเชี่ยนกวาดตามอง จากนั้นเดินไปยังจุดที่ไม่มีคนแล้วล้วงโทรศัพท์ออกมา
“หลิวลี่ วันนี้พวกนายไปลาดตระเวนที่ไหน”
“วันนี้ไม่ได้ลาดตระเวน ไปทำความสะอาดพวกติดประกาศโฆษณา”
นี่เป็นตัวอย่างของเทศกิจที่ดี เรื่องเล็กๆอย่างแกะใบปลิวยังตั้งใจทำขนาดนี้
“เลิกทำเถอะ มาไล่ที่ที่ย่านการค้าหน่อย มีกลุ่มคนกำลังทำลายภาพลักษณ์ของเมือง เร็วเข้า มาลากคนพวกนี้ไปดื่มน้ำชาตากแอร์หน่อย”
“…พี่ เล่นไรเนี่ย”
“ฉันทำเพื่อภาพลักษณ์ของเมืองนะ รีบมาเร็ว เอารถคันใหญ่ๆมาด้วย”
เสี่ยวเชี่ยนวางสายแล้วไปซื้อชาเย็นๆกลับไปแจกให้ทุกคน ทั้งหมดจึงพากันนั่งพัก ระหว่างนั้นมีผู้หญิงที่แต่งตัวแฟชั่นแต่งหน้าจัดเต็มสะพายกระเป๋าสะพายข้างเดินเข้ามายืนลังเลต่อหน้าพวกเธอ
“ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ช่วยไหมคะ” ต้าอีเห็นผู้หญิงคนนี้ทำเหมือนมีอะไรจะพูดแต่ไม่พูดก็เลยถามดู เธอนึกออกแล้ว ผู้หญิงคนนี้เมื่อครู่เพิ่งช่วยเธอทำแบบสอบถามไป
“พวกคุณเป็นจิตแพทย์จริงๆเหรอคะ”


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย