แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 797

ขณะที่ผู้หญิงคนนี้ยังอยากถามต่อ ผู้ชายผอมร่างเล็กคนหนึ่งก็เดินเข้ามา

“ที่รัก ทำไมคุณยังไม่ไปที่ป้ายโฆษณาอีกล่ะ” ผู้ชายคนนั้นกวาดตามองเสี่ยวเชี่ยนกับต้าอี พอเห็นเป็นผู้หญิงก็ผ่อนคลายลง ตอนที่เขาเดินเข้ามาสายตามองไปรอบตัว คล้ายกับคนที่กำลังมองหาบางอย่าง

“ไม่มีอะไรค่ะ พวกเขาเป็นจิตแพทย์มาหาคนทำแบบสอบถาม ฉันเลยช่วยพวกเขาทำ” ผู้หญิงคนนี้รีบอธิบาย กลัวผู้ชายจะเข้าใจผิด

“อ่อ พวกคุณลำบากแย่เลยนะครับ” เขาพูดกับพวกเสี่ยวเชี่ยนอย่างสุภาพ แต่เสี่ยวเชี่ยนเมินเฉย

“ไปเถอะที่รัก รีบไปกัน จอดรถนานเดี๋ยวเสียค่าที่จอดแพง”

ผู้หญิงรีบควงแขนผู้ชายเดินออกไปอย่างรวดเร็ว รีบร้อนมาก กลัวเสี่ยวเชี่ยนจะพูดอะไรที่น่าตกใจออกไป

พอสองคนนั้นเดินไปไกลแล้ว เสี่ยวเชี่ยนก็ถามต้าอี

“มองอะไรออกไหม”

ให้ใครดูก็คงบอกว่านี่เป็นคู่สามีภรรยาทั่วไป สามีมีมารยาท ภรรยาก็สวย ดูรักกันดี

แต่อย่างไรเสียเสี่ยวเชี่ยนก็ไม่ใช่คนทั่วไป เธอมองในมุมจิตแพทย์ มีปัญหาไม่น้อยแน่นอน ไม่อย่างนั้นเสี่ยวเชี่ยนคงไม่แนะนำให้ผู้หญิงคนนั้นสู้กลับให้เต็มที่

ต้าอีเองก็รู้สึกแปลกๆ เธอครุ่นคิด

“เมื่อกี้ฉันสังเกตเขา ตอนที่รับโทรศัพท์น้ำเสียงดูเป็นกังวลมาก แถมพอสามีปรากฏตัว ท่าทางของเขาก็ดูไม่เป็นธรรมชาติ ดังนั้นฉันขอเดาว่าสองคนนี้ไม่ได้รักกันดีเหมือนที่แสดงออก ส่วนผู้ชายคนนั้น…ถึงจะทำตัวมีมารยาท แต่ฉันกลับรู้สึกแปลกๆยังไชอบกล”

เสี่ยวเชี่ยนพยักหน้าอย่างพอใจแล้วตบบ่าต้าอี “ดีมาก เธอเริ่มมองเห็นสิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในเป็นแล้ว ใกล้ความจริงเข้าไปทุกที”

ถึงต้าอีจะมีความรู้ด้านจิตวิทยาน้อยกว่าเสี่ยวเชี่ยนมาก แต่เมื่อได้รับการติวเข้มจากเสี่ยวเชี่ยนก็ทำให้รู้เยอะกว่านักศึกษาปริญญาตรีรุ่นเดียวกัน ถึงขนาดที่ว่านักศึกษาปริญญาโทที่มาแจกใบปลิวด้วยกันนี้บางคนประสบการณ์ยังสู้ต้าอีไม่ได้ด้วยซ้ำ บันทึกการรักษาคนไข้ที่เสี่ยวเชี่ยนเขียนตอนนี้ให้ต้าอีดูคนเดียว ประสบการณ์ต้าอีจึงมากกว่าคนอื่น

เพียงแต่เวลาอยู่กับเสี่ยวเชี่ยนเธอมักจะรู้สึกไม่ค่อยมั่นใจ

“ประธานเชี่ยน เธอเคยสอนฉันไม่ใช่เหรอว่า อย่าให้คำแนะนำทางตรงกับผู้ที่มาขอรับคำปรึกษา นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเธอบอกให้สู้กลับ”

ตอนต้าอีถามเสี่ยวเชี่ยน รถเทศกิจก็มาถึงแล้ว

พอเห็นรถเทศกิจมา นักศึกษาเหล่านี้ที่ปกติมีผลการเรียนดีกลับไม่คิดอะไร เพราะประสบการณ์การเข้าสังคมยังน้อยอยู่

คนที่เดินนำมามองเห็นเสี่ยวเชี่ยนแล้ว เขาเป็นลูกน้องของหลิวลี่เคยเจอเสี่ยวเชี่ยนมาก่อน เสี่ยวเชี่ยนขยิบตาให้เขา

มาเลย เริ่มแสดงได้

“นักศึกษาทุกท่านครับ ตรงนี้ห้ามแจกใบปลิวนะครับ รบกวนไปที่ออฟฟิศพวกเราด้วยครับ”

“หา” ทุกคนพากันตกใจ

“ไม่ต้องเป็นห่วงเลยครับ หัวหน้าเล็กของพวกเราซื้อแตงโมเย็นๆรอต้อนรับพวกคุณไว้แล้ว ถึงตอนนั้นให้อาจารย์มารับพวกคุณก็พอครับ” คนๆนี้พูดจบยังไม่ลืมหันไปส่งสายตารอคำชมจากประธานเชี่ยน เป็นไงบ้างพี่ ผมพูดดีไหม

เสี่ยวเชี่ยนเอามือกุมขมับอย่างหมดแรง ไอ้โง่ พูดแบบนี้ไม่เท่ากับเปิดเผยตัวเองหรือไงเล่า

โชคดีที่นักศึกษาเหล่านี้ไม่ได้ฉลาดหัวไวเหมือนเสี่ยวเชี่ยน จึงไม่ได้คิดอะไรมากกับคำพูดของเทศกิจคนนี้ เวลาแบบนี้ทุกคนอยู่ในอาการตกใจมากกว่า

รถเทศกิจกวาดทุกคนไปหมดในคราวเดียว นี่เป็นครั้งแรกที่ทุกคนได้ขึ้นรถเทศกิจจึงรู้สึกเครียด ต้าอีแอบดึงแขนเสื้อเสี่ยวเชี่ยน

“เธอโทรหาหลิวลี่สิ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน