แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 825

ช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ นักนิติจิตวิทยาแบบฟู่กุ้ยได้เวลาออกโรง

“คุณจับเธอหันมาสิครับ ไม่อยากลูบเธอ ไม่อยากจูบเธอเหรอ?”

พอฟู่กุ้ยพูดแบบนั้นคนบ้าก็คลายมือตามคาด เสี่ยวเชี่ยนไอออกมาอย่างแรง รีบสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าปอด ทำให้เธอรู้สึกเหมือนเพิ่งรอดจากความตาย คนบ้าจะกอดเสี่ยวเชี่ยนอีกครั้ง แต่มีหรืออวี๋หมิงหลางจะให้โอกาสนั้น?

ตอนที่คนบ้าเริ่มคลายมือจากเสี่ยวเชี่ยนเพราะคำพูดของฟู่กุ้ย ตอนที่มือของเขาอยู่ห่างจากเสี่ยวเชี่ยนไม่ถึงหนึ่งเซนติเมตร อวี๋หมิงหลางก็เหนี่ยวไก

ลูกกระสุนวิ่งไปในอากาศ พุ่งเข้าไปที่แขนคนบ้า!

“โอ๊ย!!!” คนบ้าร้องออกมาเพราะความเจ็บ จังหวะนั้นเองฟู่กุ้ยรีบเข้าไปคว้าตัวเสี่ยวเชี่ยนที่กำลังไอออกมาไว้ข้างตัว!

“ว้าย! ทำไมต้องยิงลูกชายฉันด้วย เขาเป็นโรคประสาท เขาฆ่าคนไม่ผิดกฎหมายนะ!” พอเห็นลูกชายถูกยิง เอามือจับแขนร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด คนเป็นแม่ก็ร้อนใจ

คนบ้าที่ถูกยิงแขนยังไม่ยอมตัดใจ คิดจะโผเข้าไปหาเสี่ยวเชี่ยนอีก ทันใดนั้นกระสุนนัดที่สองของอวี๋หมิงหลางก็พุ่งออกไปโดนที่ขาของเขาพอดี!

คนบ้าทรุดลงไปกองกับพื้น ขณะเดียวกันทหารจำนวนมากก็กรูกันเข้ามาจับคนบ้าไว้ อวี๋หมิงหลางรีบวิ่งเข้ามากอดเสี่ยวเชี่ยนที่เพิ่งรอดจากความตาย

ผ่านช่วงเวลาจากถูกจับจนถึงได้รับการช่วยเหลือมีแค่ไม่ถึงสองนาที แต่สำหรับคู่รักคู่นี้แล้วเหมือนอยู่กันคนละโลก เสี่ยวเชี่ยนถูกรัดตรงคอจนพูดไม่ออก หลังจากที่เธออยู่ในอ้อมกอดของอวี๋หมิงหลางแล้วก็เงยหน้าลูบใบหน้าของเขา พอเห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงของเขาเธอก็สบายใจ ร่างกายอ่อนยวบ แล้วสลบลง

ก่อนเธอสลบไปได้ยินเสียงเขาตะโกน “รีบไปตามหมอมา! เอาปืนมา ผมจะยิงคนบ้าให้ตาย!”

เสี่ยวเชี่ยนอยากพูดออกไปว่า อย่าบุ่มบ่าม เธอไม่เป็นไร อย่าทำผิดเพราะคนบ้า สองนัดที่เขายิงอยู่ในหน้าที่ แต่ถ้านอกเหนือจากนั้นจะผิดกฎหมาย อย่านะ…

หมอทหารรีบมาอย่างรวดเร็ว โชคดีที่พวกเขาเตรียมอุปกรณ์มาพร้อมเมื่อต้องเข้ามาในเขตภูเขา เสี่ยวเชี่ยนถูกวินิจฉัยว่าขาดออกซิเจนเพราะถูกรัดคอแน่น เธอได้รับการปฐมพยาบาลทันที ส่วนอวี๋หมิงหลางที่กำลังโมโหสุดขีดถูกรองหัวหน้าสองคนห้ามไว้

“หัวหน้าใหญ่ใจเย็นก่อนครับ!”

“ปล่อย ผมรู้ดีว่าต้องทำไง” อวี๋หมิงหลางผลักลูกน้องออก ถอดเครื่องแบบ ถอดหมวก เรื่องที่เขากำลังจะทำต่อไปนี้ห้ามอยู่ในชุดทหาร

คนบ้าถูกทำให้สงบแล้ว สองนัดที่อวี๋หมิงหลางยิงล้วนอยู่ในกฎ ไม่ถือว่าทำผิด ถ้าอวี๋หมิงหลางจะเล็งไปที่หัวก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่สติของการเป็นทหารทำให้อวี๋หมิงหลางควบคุมความบุ่มบ่ามเอาไว้ได้ เขาจึงทำแค่ให้คนบ้าหมดแรง ไม่ได้หมายเอาชีวิต

“ทำไมต้องยิงลูกชายฉันด้วย เขาเป็นโรคประสาท สิ่งที่เขาทำลงไปเขาควบคุมตัวเองไม่ได้” แม่คนบ้าคิดจะเข้าไปทำร้ายอวี๋หมิงหลาง แต่ถูกอวี๋หมิงหลางยกมือห้ามไว้

แม่คนบ้าพอเห็นดวงตาแดงกล่ำของอวี๋หมิงหลางก็กลัวจนตัวสั่น

ผู้ชายคนนี้น่ากลัวมาก อย่างกับจะกินคน

“รู้ว่าเขาป่วยแล้วทำไมยังปล่อยออกมาอีก?”

“เขาเป็นโรคประสาท คุณจะมาโมโหฉันทำไม ฉันก็เอาเขาไม่อยู่ อีกอย่างคุณเป็นทหารไม่ใช่เหรอ เมียคุณก็เท่ากับเป็นสะใภ้ทหาร เห็นในเพลงชอบร้องไม่ใช่เหรอสะใภ้ทหารยิ่งใหญ่ ครั้งนี้ก็ถือว่าเขาทำเรื่องที่ยิ่งใหญ่ก็แล้วกัน”

เดิมอวี๋หมิงหลางยังควบคุมตัวเองได้ แต่พอได้ยินป้าคนนี้พูดเรื่องสะใภ้ทหารเขาก็หัวร้อนขึ้นมาทันที

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน