พอโทรติดปุ๊บเสียงโวยวายของศาสตราจารย์หลิวก็ลอดออกมา
“เฉินเสี่ยวเชี่ยน อยากจะทำตัวเป็นวีรบุรุษหรือไง? ออกไปช่วยคนเรื่องใหญ่ขนาดนี้ เรื่องที่เหล่าชีรู้แต่เธอกลับไม่บอกฉัน เธอไม่เห็นตอนที่เขามาพูดเรื่องนี้ด้วยความภูมิใจต่อหน้าฉันมันน่าหมั่นไส้แค่ไหน”
พอได้ยินศาสตราจารย์หลิวพูดแบบนี้ สมองเสี่ยวเชี่ยนก็ว่างเปล่า
ศาสตราจารย์ชีคนที่ควรจะออกไปจากชีวิตเธอได้แล้วทำไมอยู่ๆถึงไปหาอาจารย์ได้ นี่คือปริศนา…
อีกทั้งคำพูดของอาจารย์เมื่อครู่ ทำไมข้อมูลแน่นขนาดนั้น?
“อาจารย์ นี่หนูยังไม่ตื่นดีหรืออาจารย์ละเมออยู่คะ?”
“อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่อง ฉันพูดเรื่องเธออยู่นะ ทำไมเธอบอกเหล่าชีแต่ไม่บอกฉัน”
“…หนูไม่ได้บอกเขาค่ะ” ประธานเชี่ยนเองก็งง
“มาที่มหาลัยในอีกครึ่งชั่วโมง ฉันอยากจะคุยกับเธอเรื่องนี้ อย่าคิดว่าฉันจะชมเธอนะ”
จากนิสัยปากร้ายใจดีของศาสตราจารย์หลิว ถ้าพูดออกมาว่าอย่าคิดว่าฉันจะชมล่ะก็ แสดงว่ารู้สึกชื่นชมไปแล้วเกือบเต็มร้อย เพียงแต่ยังมีมาดอยู่เท่านั้น
เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้กังวลว่าจะถูกอาจารย์ดุอะไร เธอยังคงงงเรื่องศาสตราจารย์ชีอยู่
เธอรีบกินอาหารเช้าอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็เก็บของมุ่งหน้าไปมหาวิทยาลัย เธอไปยังห้องทำงานของศาสตราจารย์หลิว เคาะประตูเปิดเข้าไปแล้วก็ต้องอึ้ง
ทำไมเป็นเขาล่ะ
เธอเห็นผู้ชายสวมชุดลำลองสีขาวนั่งอยู่บนโต๊ะศาสตราจารย์หลิว ใช่ นั่งอยู่
ศาสตราจารย์หลิวกำลังหน้าบึ้งถลึงตามองเขา พอเห็นเสี่ยวเชี่ยนเข้ามาทั้งสองคนก็หันไปหาเสี่ยวเชี่ยน
ทั้งสามคนถลึงตามองใส่กัน
“คุณ…?” ถึงเสี่ยวเชี่ยนจะนึกถึงความเป็นไปได้มากมาย แต่พอเห็นศาสตราจารย์ชีในตอนนี้เธอก็ยังคงตะลึง
ผู้ชายคนนี้มาปรากฏตัวในโลกของเธอบ่อยมากในช่วงระยะเวลาอันสั้น ครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วนี่ยังมาอยู่ในห้องทำงานของอาจารย์เธออีก?
“Hi~” ชีอวี่เซวียนโบกมือให้เสี่ยวเชี่ยน
ถึงแม้ศาสตราจารย์หลิวจะหมั่นไส้ศาสตราจารย์ชี แต่เพื่ออนาคตของเสี่ยวเชี่ยนเธอก็ต้องเก็บอารมณ์เอาไว้แล้วเริ่มแนะนำ
“เธอคงเคยเจอเขาแล้วใช่ไหม เสี่ยวเชี่ยน ศาสตราจารย์ชีรอเธอนานแล้วนะ”
สาด…ตา…จาน..ชี?
นี่มันใช่เหรอ?
“ได้ยินมานานแล้วว่าเสี่ยวหลิวมีเด็กที่เก่งมากอยู่คน พวกเราเจอกันหลายครั้งคุณไม่ทำให้ผมผิดหวังเลยจริงๆนะ”
ศาสตราจารย์ชียิ้มให้เสี่ยวเชี่ยน ปีศาจน้อยที่อยู่ในใจกำลังยืนเท้าสะเอวหัวเราะร่า ฮ่าๆๆ
สีหน้าของเสี่ยวเชี่ยนในเวลานี้น่ารักเป็นบ้าเลย
เคยเห็นแต่เด็กคนนี้ทำหน้าเย็นชาเป็นปกติ อายุแค่นี้แต่ทำตัวมาดขรึม ทำตัวเหมือนไม่ให้ใครเดาทางถูก ในที่สุดตอนนี้ก็ทำหน้าน่ารักเป็นกับเขาแล้ว ถ้าไม่ติดว่าศาสตราจารย์หลิวอยู่ตรงนี้ ชีอวี่เซวียนอยากจะเข้าไปหยิกแก้มน้อยๆของเธอมาก แบ๊วจริงๆ~
“นี่ตัวปลอมใช่ไหมคะ?” ในที่สุดเสี่ยวเชี่ยนก็ได้สติ
“เสี่ยวเชี่ยน” ศาสตราจารย์หลิวไม่พอใจกับท่าทีของเสี่ยวเชี่ยน ถึงเธอเองก็เหม็นขี้หน้าชีอวี่เซวียนคนนี้ แต่คำพูดบางอย่างเก็บไว้ในใจก็พอแล้ว พูดออกมาได้ยังไง?
“ผมตัวจริงของแท้แน่นอน” ชีอวี่เซวียนไม่ได้โกรธเลยแม้แต่น้อย
เสี่ยวเชี่ยนสมกับเป็นบอสที่ประสบการณ์โชกโชน เธอใช้เวลาแค่ไม่กี่วินาทีสมองก็กลับมาทำงานปกติ เธอเดินเข้าไปหาศาสตราจารย์ชีแล้วมองหน้าเขาอยู่สักพัก
ทั้งสองคนไม่ได้เพิ่งเจอกันครั้งแรก แต่ทุกครั้งที่เจอกัน เขาให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันไปกับเสี่ยวเชี่ยน
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย