แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 862

เรื่องที่สามารถทำให้ลูกเชี่ยนของเขากลุ้มได้ขนาดนี้มีไม่มากนะเนี่ย

“เสี่ยวเฉียง ถ้ามีคนจ้องจะเล่นงานนาย นายจะทำไง?”

“อัดมัน”

เป็นวิธีแก้ปัญหาที่ง่ายๆและได้ผล

“ฉันหมายถึง ถ้านายเปิดร้าน แล้วมีลูกค้าแกล้งมาซื้อของ พอซื้อไปแล้วกลับปล่อยข่าวลือเสียๆหายๆไปทั่ว นายจะทำไง?”

“อัดมันต่อ จนกว่ามันจะหยุด”

“…ช่างเถอะ คิดเสียว่าฉันไม่ได้ถามแล้วกัน”

ทำไมเธอถึงได้ไร้เดียงสาถามตานี่ที่ชอบใช้ความรุนแรงนะ?

“ลูกเชี่ยน ใครทำคุณกลุ้มเหรอ? หรือมีคนจะมารังแกคุณ? เดี๋ยวพี่จะปิดหน้าไปเจาะยางรถมัน”

“เจาะเจาะเจาะ ทำเป็นแต่เจาะ ฉันจะบอกให้นะ ฉันเกลียดที่สุดคือใช้ความรุนแรงแก้ปัญหา ฉันคิดว่า…”

“คนที่ไร้ความสามารถในการแก้ปัญหาเท่านั้นถึงชอบใช้ความรุนแรง” อวี๋หมิงหลางแทบจะท่องคติการใช้ชีวิตของเธอได้หมดแล้ว

เสี่ยวเชี่ยนพยักหน้า ถูกต้อง

“แต่บางคนน่ะนะ ชอบก่อเรื่องโดยกำเนิด คุณไม่อัดมันมันก็ไม่สำนึกหรอก พูดกันว่าใช้กำลังไปก็ไม่มีประโยชน์ แต่ทำไมงบด้านการทหารของแต่ละประเทศถึงได้สูงขึ้น? ประเทศที่ด้อยกว่าต้องถูกโจมตี เป็นแค่เรื่องของเวลาช้าเร็วเท่านั้น”

“ประเด็นคือ ตอนนี้ใช้กำลังไม่เหมาะ เมื่อบ่ายอาจารย์มาหา บอกฉันว่า…”

เสี่ยวเชี่ยนเล่าเรื่องกฎกติการที่ศาสตราจารย์หลิวบอกมา หลังจากที่อวี๋หมิงหลางฟังจบเขาก็หัวเราะ

“หัวเราะอะไร?” เธอกำลังกลุ้มใจอยู่นะ

“หัวเราะอะไรน่ะเหรอ คุณน่ะเดินในแม่น้ำไม่ให้เปียกได้หรือเปล่าล่ะ? ตอนที่คุณทำอวดดีเคยนึกถึงตอนนี้บ้างไหม? ตอนนั้นคุณรับคำท้าเข้าแข่งขันด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม ตอนนี้รู้จักกลุ้มเป็นแล้วเหรอ?”

เสี่ยวเชี่ยนโมโห

เธอจะรู้ได้ไงล่ะว่ามันจะเปลี่ยนกติกา

เมื่อชาติก่อนเธอเคยเข้าร่วมแข่งขันระดับประเทศตั้งมากมาย ล้วนไม่เคยเจอกติกาแบบนี้มาก่อน

หรือนี่เป็นเพราะเธอกลับมาเกิดใหม่ทำได้ใจไปหน่อย สวรรค์หมั่นไส้เธอเลยเปลี่ยนกติกาการแข่งขัน?

เอาเป็นว่าครั้งนี้ประธานเชี่ยนอาจได้จบเห่แน่

แต่สีหน้ากวนประสาทของอวี๋หมิงหลางในเวลานี้ทำให้เธอหงุดหงิดมากกว่า

“คนแซ่อวี๋ นายอยากนอนพื้นใช่ไหม? สามีไม่เข้าข้างฉันแถมยังพูดจาประชดอีกมันหมายความว่าไง? ฉันล่ะเกลียดนักผู้ชายที่ดีแต่พูดตอนเรื่องเกิดแล้วน่ะ”

เดิมอวี๋หมิงหลางอยากให้เสี่ยวเชี่ยนรู้จักจำเสียบ้าง ต่อไปถ้ามีเรื่องแบบนี้ก็อย่าเพิ่งรีบด่วนตอบรับ แต่จะให้กลัวหางจุกตูดวิ่งหนีไปง่ายๆมันก็ไม่ใช่นิสัยของเมียเขา ดังนั้นจึงต้องทำสีหน้ายอมแพ้แล้วยิ้มพลางเข้าไปกอดเธอ

“เอาล่ะๆ ผมขอโทษ มามะเดี๋ยวพี่นวดใจให้เย็นลง~”

เสี่ยวเชี่ยนตีมือเขา “อย่ามาทำฉวยโอกาส ฉันกำลังอารมณ์ไม่ดี”

อวี๋หมิงหลางเข้าไปออดอ้อนต่อ อุ้มเธอมานั่งบนตัก

“มีอะไรน่ากลุ้มเหรอ? คนพวกนั้นคิดจะวางแผนก็ปล่อยไป ถึงตอนสุดท้ายด้วยความฉลาดของเมียผมก็คิดหาวิธีหลอกคนพวกนั้นได้อยู่ดี ต่อให้คนไข้สมมติเป็นคนที่ฝ่ายนั้นส่งมาเพื่อประเมินคะแนนคุณต่ำ แต่ระหว่างนั้นการรักษาถ่ายทอดสดทุกคนเห็นหมดไม่ใช่เหรอ กรรมการเขาจะโง่ตามด้วยเหรอ? ต่อให้กรรมถูกซื้อตัวแต่คิดว่าผู้ชมทั้งประเทศโง่เหรอ?”

แค่นี้เอาอยู่ เสี่ยวเชี่ยนถึงกับตีหัวตัวเอง

“ใช่ ทำไมฉันนึกไม่ถึงนะ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน