แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 869

เสี่ยวเฉียงค้นวัตถุดิบของแม่ที่เมื่อวานมาทำเลี้ยงฉลอง เขาทำปาท่องโก๋กับทอดไข่สองฟอง แถมยังจัดวางเป็นตัวเลข100 จานนี้เป็นของเสี่ยวเชี่ยน ส่วนของแม่อวี๋เป็นโจ๊กกับกับแกล้มง่ายๆ

“เขายังวางเสื้อโลโก้เครื่องหมายถูกไว้ให้หนูบนเตียงด้วยนะคะ สีแดงด้วย…”

เสี่ยวเชี่ยนบ่นอย่างหมดแรง ตอนนี้รสนิยมของเสี่ยวเฉียงใกล้เคียงกับแม่วัยทองของเธอเข้าทุกที

“ก็ดีออก เขาคงอยากให้วันนี้ทุกอย่างราบรื่น ใส่เถอะจ้ะ”

เสี่ยวเชี่ยนอยากพูดออกไปว่า ใส่สีแดงเธอได้กลายเป็นดาวเด่นในงานที่ทุกคนจับจ้องแน่ มนุษย์ก็เป็นสัตว์ชนิดหนึ่ง สัตว์ย่อมมีสัญชาตญาณไวต่อสีที่โดดเด่น แถมเสื้อยืดสีแดงยังทำให้ดูเชยอีกด้วย

แม่อวี๋สนับสนุนความคิด ‘สิริมงคล’ ของอวี๋หมิงหลางมาก เสี่ยวเชี่ยนจึงต้องยอมรับชะตากรรมใส่ไป

แต่เสื้อตัวนี้ไม่ได้ดึงดูดความสนใจจากทุกคน เพราะเสี่ยวเชี่ยนไม่ได้เข้าแข่งในวันที่สอง

กินอาหารเช้าเสร็จ คนคุ้มกันขับรถพาแม่อวี๋กับเสี่ยวเชี่ยนไปยังห้องถ่ายทอดสด

การแข่งขันมีการถ่ายทอดสด สนามแข่งจึงถูกจัดขึ้นในห้องออกอากาศของสถานีโทรทัศน์เมืองหลิน สถานีโทรทัศน์กับสถานีวิทยุอยู่ในตึกเดียวกัน แถมเสี่ยวเชี่ยนเคยจัดรายการวิทยุตอนกลางคืน จึงคุ้นเคยเส้นทางเป็นอย่างดี

ตอนนี้ยังมีชื่อเธอจัดรายการนั้นอยู่ ทางด้านศาสตราจารย์หลิวไม่ได้สั่งให้เธอจำเป็นต้องไปจัดรายการพาสเวิร์ดหัวใจอีก แต่ทางสถานีโทรทัศน์กลับเสียดายไม่อยากให้เสี่ยวเชี่ยนเลิก รายการของเสี่ยวเชี่ยนยอดผู้ฟังสูงมาก แต่ตอนนี้เธอยุ่งเรื่องที่บ้านรวมถึงต้องเตรียมแต่งงานจึงไม่มีเวลา ทางสถานีจึงใส่ชื่อเธอไว้ก่อน รอเธอกลับมาให้เข้ามาร่วมอาทิตย์ละครั้งสองครั้งก็ยังดี

“ไม่ไปรับต้าอีเหรอ?” แม่อวี๋เห็นเส้นทางที่รถมุ่งไปไม่ใช่ทางไปบ้านต้าอีจึงถามขึ้น

“พี่รองเพิ่งบินกลับมาเลยได้พักหลายวัน เดี๋ยวพี่รองไปส่งเขาค่ะ”

เวลานี้รถของเสี่ยวเชี่ยนใกล้ถึงที่หมายแล้ว ทันใดนั้นข้างหน้าก็มีบางอย่างทำให้คนขับรถต้องเบรกกะทันหัน

“เกิดอะไรขึ้น?” แม่อวี๋ถาม เสี่ยวเชี่ยนหรี่ตามองข้างหน้า มีคนมุงเต็มไปหมดไม่รู้ข้างในเกิดอะไรขึ้น

“ดูเหมือนข้างหน้าจะเกิดเรื่องน่ะครับ ถนนเส้นนี้เลยติดขัด เห็นทีคงต้องขับอ้อมแล้วครับ”

คนขับเองก็ไม่รู้ว่าข้างหน้าเกิดอะไรขึ้น ขณะที่เตรียมจะเลี้ยวเพื่อเปลี่ยนเส้นทาง ทันใดนั้นเสี่ยวเชี่ยนก็เห็นรถตำรวจสืบสวนพิเศษถูกขับเข้ามาจอดข้างถนน ตำรวจสืบสวนพิเศษที่ใส่ผ้าปิดหน้าพร้อมอาวุธจริงลงมาจากรถ

คนที่เดินนำมายืนอยู่ข้างรถเสี่ยวเชี่ยนพลางตะโกนใส่ลูกทีม

“เร็วหน่อย เร็วๆ”

เสี่ยวเชี่ยนคุ้นๆเสียงนี้

อวี๋หมิงหลางมีเพื่อนสมัยเรียนชื่อว่าหลินเจ๋อกว่าง เขาเป็นหัวหน้าตำรวจสืบสวนพิเศษของเมืองนี้ นี่น่าจะเป็นเขา

ข้างหน้าเกิดเรื่องขึ้นจริงๆเหรอ?

“รายงานหัวหน้า นักจิตวิทยาที่เรียกมาช่วยรถติดอยู่ครับ ตอนนี้เป็นชั่วโมงเร่งด่วนหัวหน้าคงรู้ดี…” เสียงตำรวจนายหนึ่งดังลอดเข้ามา เสี่ยวเชี่ยนได้ยินหลินเจ๋อกว่างก่นด่า

“อะไรกันวะเนี่ย ช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ยังจะรถติด? ไอ้Oneมันโทรมาหาฉันสองครั้งแล้ว บอกว่าถ้าพวกเรายังไม่เข้าไปอีกมันจะพาคนเข้ามาแล้ว”

หลินเจ๋อกว่างมีความอัดอั้นตันใจที่พูดออกไปไม่ได้ เขาพอจะนึกสีหน้าได้ใจของอวี๋หมิงหลางยามที่พาลูกน้องเก่งๆมาออก

พอได้ยินชื่อผู้ชายของตัวเองในที่สุดเสี่ยวเชี่ยนก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอเปิดประตูลงจากรถ

หลินเจ๋อกว่างที่กำลังฉุนเฉียวพอเห็นเสี่ยวเชี่ยนก็หรี่ตามองก่อน จากนั้นดวงตาก็เป็นประกาย

“น้องสะใภ้”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน