แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 915

เลี้ยงลูกแฝดไม่ง่าย โชคดีที่มีคนในบ้านคอยช่วย สองพี่น้องฝาแฝดคู่นี้โตมาด้วยความช่วยเหลือจากทุกคนในครอบครัว

“บางครั้งพ่อเหนื่อยจากฝึกทหารมาทั้งวันแทบไม่มีแรงเหลือแล้ว ผมร้องไห้กลางดึกพ่อก็ต้องขึ้นมาอุ้มกล่อมผมนอน แต่ผมยังไม่ทันหลับพ่อก็นั่งหลับก่อนแล้ว แม่หยิกพ่อเพราะเรื่องนี้บ่อยมาก บอกว่าผมไม่ตกหัวฟาดพื้นก็นับว่าปาฏิหาริย์มากแล้ว ฮ่าๆ”

พออวี๋หมิงหลางนึกถึงเรื่องพวกนี้ก็รู้สึกว่าตัวเองดวงแข็งมาก

“พรุ่งนี้นายกลับหน่วย เดี๋ยวฉันไปดูพ่อแทนนายเอง” เสี่ยวเชี่ยนพูด

ถึงพ่ออวี๋จะเข้มงวดกับลูกๆมาก แต่ก็เป็นพ่อที่มีความรับผิดชอบมากเช่นกัน

เธอไม่เคยคิดว่างานยุ่งจะเป็นเหตุผลที่ผู้ชายไม่ช่วยเลี้ยงลูก และยิ่งไม่เห็นด้วยที่ผู้ชายผลักภาระนี้ให้ผู้หญิงทั้งหมด

ผู้หญิงสมัยนี้หลายคนมีงานทำ กลางวันทำงานกลางคืนเลี้ยงลูก แบกรับหน้าที่ทั้งเลี้ยงครอบครัวและเลี้ยงลูก ผู้ชายบางคนที่เป็นเหมือนจู้จื่อกลับอิจฉาผู้ชายโบราณที่มีบ้านเล็กบ้านน้อยได้เยอะแยะแถมยังใช้ชีวิตอย่างสำราญ แต่กลับมองข้ามไปว่าผู้ชายโบราณที่มีภรรยาหลายคนนั้นเป็นเพราะเขาเลี้ยงไหว ถ้ารายได้ของผู้ชายคนเดียวสามารถจ้างคนมาช่วยเลี้ยงลูกได้ ผู้หญิงก็คงได้ใช้ชีวิตอย่างในบทกลอน

ไม่ได้จะบอกว่าให้ผู้ชายหาเงินแล้วต้องมาแบกรับหน้าที่เลี้ยงลูกด้วยครึ่งหนึ่ง แต่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่ารายได้ของผู้ชายส่วนใหญ่สูงกว่าผู้หญิง แบกรับภาระเลี้ยงดูครอบครัว ผู้หญิงส่วนใหญ่ไม่ได้เรียกร้องอะไรมาก แค่อยากให้ช่วยเลี้ยงลูกบ้างยามที่พวกเธอเหน็ดเหนื่อย แค่นั้นก็พอใจแล้ว

คนระดับพ่ออวี๋ยังช่วยแบ่งเบาภาระของภรรยาเท่าที่ตัวเองจะช่วยได้ แล้วผู้ชายบางคนมีสิทธิ์อะไรที่จะปล่อยปละละเลย?

“พรุ่งนี้คุณไปซื้ออาหารที่ร้าน ซื้อพวกหมูน้ำแดงน้อยหน่อยนะ ควบคุมปริมาณอย่าให้พ่อกินเยอะ พ่อน่ะชอบฉวยโอกาสตอนแม่ไม่อยู่แอบกินแอบดื่ม ให้เขากินน่ะได้ แต่ต้องควบคุมปริมาณด้วย” ปกติเสี่ยวเฉียงก็ชอบเถียงพ่อไปงั้น แต่ในใจก็แอบเป็นห่วงอยู่

“รู้แล้ว”

ธุระเสร็จหมดแล้ว เสี่ยวเฉียงยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เธอ “พรุ่งนี้ผมจะไปแต่เช้าตรู่ เมียจ๋า คืนนี้ยังอีกยาวไกลถ้างั้น—”

“อุแว้~” เสียงเด็กทารกลอยมาชัดแจ๋วยิ่งกว่าเมื่อกี้

เสียงนี้ช่างแสบแก้วหู

เสี่ยวเชี่ยนหน้านิ่ว

“ลูกบ้านไหนกัน ร้องนานแล้วนะ”

เป็นเสียงร้องที่ไม่เหมือนเด็กปกติทั่วไป คล้ายกับกำลังป่วย

ไฟในห้องรับแขกสว่างขึ้น เจี่ยซิ่วฟางสวมเสื้อคลุมเดินออกมาพลางบ่น

“ลูกข้างบ้านร้องอีกแล้ว ช่วงนี้ชอบร้องตอนกลางคืน ต้าหลงกำลังจะสอบมันช่างน่า…”

เคยเลี้ยงลูกมาก่อนก็พอจะเข้าใจอารมณ์เวลาลูกร้องตอนกลางคืน แต่ประเด็นคือในบ้านมีเด็กกำลังจะสอบ ร้องกลางดึกแบบนี้จะส่งผลกระทบต่อลูกชาย เจี่ยซิ่วฟางเดินไปที่ห้องต้าหลง เสี่ยวเชี่ยนรีบออกไปดึงแม่มา

“แม่จะทำอะไรน่ะ!”

“ฉันซื้อที่อุดหูไว้ให้น้องแก ไม่รู้ว่าใส่หรือเปล่า แม่จะไปดู อย่าให้กระทบการนอน”

“ช่างเถอะแม่ ต้าหลงก็โตเป็นหนุ่มแล้ว แม่จะเข้าๆออกๆห้องน้องเป็นว่าเล่นแบบนี้มันไม่เหมาะ”

เสี่ยวเชี่ยนแอบสงสารน้องชาย ได้ยินว่ามีหลายครั้งที่ตื่นมากลางดึกแล้วเห็นหน้าอ้วนๆของแม่ที่มาห่มผ้าให้ หลอนจนติดตราตรึงใจ

“แล้วถ้าน้องแกพักผ่อนไม่เพียงพอ—”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน