เสี่ยวเชี่ยนกับเสี่ยวเฉียงพอคิดได้ว่าเรื่องนี้ปล่อยให้สองคนนั้นนำไปก่อนก็ใช่ว่าจะไม่มีข้อดี เสี่ยวเชี่ยนตีพุงตัวเอง
“ลูกสาวเรามีบุญจริงๆ”
“นั่นสิ มีบุญมาก!” เสี่ยวเฉียงเองก็ไม่เข้าใจว่าตอนตั้งชื่อพ่อเขาคิดอะไรอยู่
เสี่ยวเชี่ยนไปเปิดกล่องเครื่องประดับอย่างอารมณ์ดี “ฉันจำได้ว่ามีหยกแกะสลักอยู่ชิ้น คนท้องห้อยหยกเจไดต์ดี ไว้เดี๋ยวฉันให้น้าเล็กสลักอักษรบนหยกให้ต้าอีดีกว่า อวี๋อีรื่อ!”
เท่ห์ไม่เบา เป็นชื่อที่แปลกใหม่จริงๆ!
“เรื่องสลักอักษรไม่ต้องรีบร้อน ไปเถอะ พวกเราไปวิจัยเรื่องมีลูกตอบแทนบุญคุณประเทศกันก่อนดีกว่า”
อวี๋หมิงหลางอุ้มเสี่ยวเชี่ยนแล้วรีบเดินเข้าห้องนอน ปิดประตู ต่อไปก็เป็นช่วงเวลาทำลูก…
ตรงที่นั่งเล่นริมหน้าต่าง มีข้อความเข้าโปรแกรมคิวคิวที่ยังไม่ทันได้ปิด
ในหยกมีก้อนหินเล็กๆอยู่ก้อนหนึ่ง: ประธานเชี่ยนอยู่ไหม?
เวลานี้ประธานเชี่ยนยุ่งมาก ประตูห้องนอนที่ปิดสนิทได้ปิดกั้นเสียงข้อความไม่ให้เล็ดลอดเข้าไป
ขณะเดียวกันต้าอีก็เตรียมตัวปิดเครื่องแล้ว
แม่สามีหลังจากที่ได้รู้ข่าวว่าเธอท้องก็ดีใจมาก กลับบ้านไปกระจายข่าวแล้ว พี่รองเคลียร์งานวางแผนไว้ว่าพรุ่งนี้กับวันมะรืนจะพาเธอกลับเมืองQ ช่วงเวลาไม่กี่เดือนก่อนเปิดเทอมนี้ไปอยู่บำรุงครรภ์ที่บ้านแม่สามีได้พอดี
พอได้ยินเสียงเปิดประตูต้าอีก็ตกใจ ดูท่าจะปิดเครื่องไม่ทันแล้ว เธอก้มตัวจะไปดึงปลั๊กออก
“ดึงปลั๊กออกมันไม่ดีกับคอมนะ”
น้ำเสียงราบเรียบของพี่รองดังมาจากประตู
ต้าอีเองก็ไม่รู้ทำไม กลับคิดใช้ร่างกายตัวเองบังแสงจากคอมพิวเตอร์ไว้
“คุณกำลังดูถูกสายตาของนักบิน?”
“ฉัน ฉัน อันที่จริงฉันเข้าเน็ตเพื่อดูว่าคนท้องต้องระวังเรื่องอะไรบ้างน่ะค่ะ!”
“ติ๊ดๆๆ!” เสียงข้อความจากโปรแกรมคิวคิวดังมาจากลำโพงอย่างชัดเจน ต้าอีที่หันหลังให้คีย์บอร์ดเอื้อมมือไปจะปิดเสียง แต่มือกลับพลาดไปกดเพิ่มเสียง คลิปที่ดูค้างไว้ยังไม่ได้ปิดมีเสียงเพลงตอนท้ายละครดังขึ้นมา เข้ากับอารมณ์ของเธอในตอนนี้มาก
“ฉันควรอยู่ใต้รถไม่ใช่ในรถ!”
ฮือๆ เธอควรจะอยู่ใต้โต๊ะคอมพิวเตอร์ไม่ใช่หน้าโต๊ะ!
พี่รองเดินเข้าไป มองต้าอีที่กำลังอายขณะเดียวกันก็มองเขาอย่างหวั่นๆแล้วถอนหายใจ
เขาเอามือดันตัวเธอออกไป จากนั้นก็เดินเข้าไปจะปิดคอมพิวเตอร์ ขณะที่กำลังจะปิดนั้นหน้าจอสนทนาของ ในหยกมีก้อนหินเล็กๆอยู่ก้อนหนึ่งก็เด้งขึ้นมา
ในหยกมีก้อนหินเล็กๆอยู่ก้อนหนึ่ง: ต้าอีอยู่ไหม?
พี่รองพิมพ์ว่าไม่อยู่อย่างรวดเร็วแล้วปิดเครื่อง
ปิดเครื่อง เพอร์เฟค!
“มีคนทักฉันมาใช่ไหม…เออะ!” ต้าอีคิดจะชะโงกหน้าเข้าไปดูแต่โดนสายตาของพี่รองจ้องกลับมา เธอรีบหดคอด้วยความรู้สึกผิด ก้มหน้าทำท่ายอมรับผิดแต่โดยดี
พี่รองเดินเข้าไปนั่งข้างเธอแล้วพูดด้วยความเป็นห่วง
“บอกให้รีบพักผ่อนไม่ใช่เหรอ?”
“นอนไม่หลับ…”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย