แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 969
อวี๋หมิงหลางรีบเข้าไปช่วยเอาถังขยะออก และถือโอกาสจัดการกล่องถุงยางด้วย แค่กๆ โชคดีที่เขาทิ้งแค่กล่องในถังขยะตรงโซฟา พอลองนึกดู เมื่อวานเขากับเสียวเหม่ยเริ่มกันตรงโซฟา แต่กลับเข้าไปดุเดือดในห้องน้ำและจบที่ตรงนั้น ยังดีไม่ได้ทิ้งถุงตรงนี้ ถ้าถูกของแบบนั้นหล่นใส่หัว น้ำอย่างว่าไหลลงหน้าปู่ สงสัยพรุ่งนี้เขาคงไม่ได้เห็นแสงตะวันแล้ว
ใช่ คนที่ถูกถังขยะครอบหัวคนนี้ก็คือคนที่เปรียบเสมือนปู่ของอวี๋หมิงหลาง
“ไอ้ตัวแสบ!” ปู่เอามือเช็ดหน้า โชคดีที่ถังขยะบ้านนี้ค่อนข้างสะอาด มีแต่เศษกระดาษ ขยะแห้ง ถ้าไม่เห็นกล่องถุงยางที่อวี๋หมิงหลางกำจัดไปแล้วก็ไม่มีอะไร
“ผู้อาวุโสทุกท่านจะมาทำไมไม่โทรมาบอกก่อนล่ะครับผมจะได้ลงไปรับด้วยตัวเอง แล้วนี่เล่นอะไรกันอยู่เหรอครับ?”
เสี่ยวเฉียงรู้สึกน้อยใจ เขาทำผิดตรงไหน
กำลังเล่นบทบาทสมมติกับเมียอยู่ในบ้านอยู่ดีๆ แถมกำลังหาทางทำให้เมียพูดเรื่องไม่สบายใจออกมา แก๊งค์ชายชราเหล่านี้กลับยกพวกมางัดบ้านเขา!
เสี่ยวเชี่ยนถือมีดเล่มใหญ่เตรียมพร้อมเป็นกองเสริมเรียบร้อย พอได้ยินเสียงคุยของอวี๋หมิงหลาง ไม่เหมือนกำลังสู้กัน เธอจึงรีบลงมาแต่ในมือก็ยังไม่วางมีด
พอเห็นขยะเต็มพื้น ผู้อาวุสโสหน้าคุ้นหลายคนยืนอยู่ตรงประตูหน้าบ้านด้วยความโกรธเธอก็งงไปหมด
“คุณปู่คุณลุงคุณอา คือว่า…”
เล่นอะไรกันเหรอคะ?
ปู่ที่ถูกถังขยะครอบหัวก้าวออกมาจะพูด พอเห็นมีดเล่มใหญ่ในมือเสี่ยวเชี่ยนแล้งจึงหันไปมองอวี๋หมิงหลาง จากนั้นก็ทำท่าทางโมโห
“เสี่ยวเชี่ยน พวกเรารู้เรื่องหมดแล้ว”
“หืม?” เรื่องอิหยัง?
เธอนั่งดื่มเหล้าคุยเรื่องในใจกับผู้ชายตัวเอง แล้วแก๊งค์สอวอนี่คิดจะทำอะไรกัน?
“อย่าใจร้อนฟันหัวไอ้หมอนี่เลยนะ เรียกผู้หญิงคนนั้นออกมาก่อน”
เป็นผู้ใหญ่ ต้องรู้จักพูดในสถานการณ์สำคัญ จับชู้ก็ต้องเอาผิดทั้งสองคน
“มีดนี่…ไม่ได้เอามาฟันเขาค่ะ” เสี่ยวเชี่ยนพูดในใจ เอามาฟันพวกลุงๆที่แอบมางัดบ้านคนอื่นนี่แหละ…
ทั้งสองคนทำหน้างง เสี่ยวเชี่ยนมองอวี๋หมิงหลางที่ทำหน้าไม่รู้เรื่องรู้ราว แล้วมองเหล่าบรรดาผู้อาวุโส
“ผู้หญิงที่ทุกท่านพูดถึง…คือใครเหรอคะ?”
“เรื่องมาถึงตอนนี้แล้วไม่ต้องปิดพวกเราหรอก พวกเราเห็นไอ้หมอนี่ตั้งแต่เกิด โตมาในหมู่บ้านทหาร ใช้ชีวิตอยู่แต่กับทหาร ยังกล้าพาผู้หญิงมากินเหล้าในบ้านก่อนแต่งงานได้อีก ในฐานะที่พวกเราเป็นผู้อาวุโสไม่มีทางทนเห็นมันทำพฤติกรรมต่ำช้าได้แน่นอน!”
“ทุกท่านคงไม่ได้คิดว่า…หรอกนะ?” เสี่ยวเชี่ยนกุมขมับอย่างหมดแรง เรื่องล้อเล่นนี่ไปกันใหญ่แล้ว เธอตบบ่าเสี่ยวเฉียงที่ไม่รู้จะขำหรือร้องไห้ดี
“เพื่อน นายเป็นคนเริ่ม จัดการเอาเองเน่อ...”
ใช้เวลาอธิบายที่มาที่ไปให้ฟัง เหล่าผู้อาวุโสถามเพื่อความแน่ใจอยู่หลายรอบว่าไม่ใช่เรื่องผิดศีลธรรม จากนั้นจึงยอมเลิกรา
“ก็ว่าอยู่ เด็กที่โตมาในหมู่บ้านเราจะทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง” ชายชราคนหนึ่งพูดขึ้น
“งั้นก็ดี งั้นพวกเธอดื่มกันต่อนะ แต่น่าเสียดายอู่เหลียงเย่ขวดนี้จัง…” ชายชราอีกคนยังเสียดายเหล้าขวดที่แตกไม่เลิก
“ลุงชิวคะ ที่หนูยังมีอีกหลายขาด เดี๋ยวอีกไม่กี่วันจะเอาไปให้ทุกคนนะคะ” เสี่ยวเชี่ยนรู้จักพูดจา
เหล่าชายชราพากันยิ้มหน้าบานจนตีนกาโผล่เป็นแถบ “ไม่ต้องลำบากหรอก พ่อสามีหนูเป็นคนยังไงพวกเรารู้ดี ขี้งกเป็นที่หนึ่ง เหล้าดีๆที่เขาสะสมไว้เขาไม่มีทางยกให้พวกเราหรอก”
“ไม่ลำบากค่ะ พวกคนไข้ให้หนูมา หมิงหลางเองก็ไม่ได้ชอบดื่มเท่าไร ช่วงสองปีนี้พ่อสามีหนูก็ถูกห้ามดื่มเยอะ พวกคุณลุงคุณอาใส่ใจอวี๋หมิงหลางขนาดนี้ก็ควรได้รับสิ่งตอบแทนบ้างค่ะ”
เห็นเสี่ยวเชี่ยนทำงานนอกบ้านเก่งขนาดนี้ แต่พอกลับบ้านก็รู้จักเอาใจคนแก่ หลักๆคือปากหวาน
ตามคาด เหล่าบรรดาผู้อาวุโสทำหน้ายิ้มแย้มดีใจกันใหญ่
“มีแค่หนูนี่แหละที่รู้การรู้งาน ตอนนั้นที่ฉันเห็นหนูก็รู้ได้เลยว่าคนนี้แหละเหมาะกับเจ้าเล็ก แต่ก็แน่นอนเจ้าเล็กของพวกเราเองก็เก่งไม่เบา ขยันขันแข็ง อ่อนน้อมถ่อมตัว…”
เสี่ยวเชี่ยนได้ยินคำพูดนี้แล้วก็อยากหัวเราะแต่ก็กลั้นไว้
อ่อนน้อมถ่อมตัวงั้นเหรอ ดูยังไงคำๆนี้ก็ไม่น่าใช้บรรยายจอมเผด็จการอย่างอวี๋หมิงหลางเลยสักนิด
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย