แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 970
เดี๋ยวนี้คนส่วนใหญ่ย้ายบ้านไปอาศัยอยู่บนตึกกันเยอะ ความผูกพันที่แสนบริสุทธิ์ไร้เดียงสาแบบนี้จึงหาได้ยากแล้ว ชายชราเหล่านี้จะต้องรู้สึกเป็นห่วงอวี๋หมิงหลางจากใจจริงแน่นอน ไม่อย่างนั้นมีเหรอจะข้ามหน้าข้ามตาพ่ออวี๋มาสั่งสอนอวี๋หมิงหลางถึงที่?
ถึงจะเป็นเรื่องเข้าใจผิด แต่เสี่ยวเชี่ยนก็รู้สึกว่าความรู้สึกแบบนี้ควรค่าแก่การถนอมไว้
“ก็จริง ต่อไปถ้าพวกเรามีลูก เรื่องความคิดความอ่านไม่มีผิดเพี้ยนแน่นอน เด็กที่โตมาในครอบครัวทหารย่อมถูกสั่งสอนให้รักชาติตั้งแต่เด็ก”
เรื่องแบบนี้อวี๋หมิงหลางยังจำได้ดี ตอนเด็กๆไม่ว่าเขาเดินไปที่ไหนในหมู่บ้าน ถ้าเจอผู้ใหญ่ก็จะถูกลากไปนั่งฟังเรื่องเล่าต่างๆอยู่นานสองนาน เริ่มตั้งแต่สมัยทำสงครามไปจนถึงอบรมเรื่องต้องรักชาติบ้านเมือง ไม่อยากฟังก็ไม่ได้ พอเข้าเรียนแล้วกลับกลายเป็นข้อได้เปรียบเวลาเรียนประวัติศาสตร์
“อันที่จริงบางครั้งฉันกลับรู้สึกว่า ถ้าระหว่างมนุษย์ด้วยกันรักษาระยะห่างแบบเพื่อนบ้านได้ก็คงดี”
เสี่ยวเชี่ยนพูด เสี่ยวเฉียงฟังแล้วก็รู้สึกว่าคำพูดนี้แฝงความนัย หรือวันนี้ตอนเย็นที่เมียเขาอยู่ๆก็ดูหงอยๆเกี่ยวข้องกับคนในบ้าน?
“ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ”
“วันนี้ฉันเห็นท่าทางระหว่างฉิวฉิวกับพ่อก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงตัวเองกับน้องชาย”
“นี่มัน…ดูไม่เกี่ยวกันเลยนะ?” เรื่องเล็กๆแค่นี้ควรค่าให้เมียเขาเก็บมาคิดมากเลยเหรอ?
“มันก็มีส่วนที่เหมือนกัน นายว่าพ่อฉิวฉิวทำตัวน่ารังเกียจใช่ไหมล่ะ? อันที่จริงเขาก็น่าสงสารนะ เขาตั้งใจอยากวางแผนอนาคตให้ลูก แต่กลับไม่รู้ว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉิวฉิวต้องการ ในฐานะที่พวกเราเป็นเพื่อนของฉิวฉิว จากมุมมองของพวกเรา คนที่มาเจ้ากี้เจ้าการอนาคตของคนอื่นเป็นเรื่องที่น่ารังเกียจมาก”
แบบนี้มันไม่สะท้อนให้เห็นถึงความเผด็จการหรอกเหรอ?
พวกผู้ใหญ่เคยชินกับการวางแผนเรื่องต่างๆให้ลูก ตั้งแต่เรื่องเรียนไปจนถึงชีวิตครอบครัว หรือแม้แต่เรื่องการเลี้ยงลูก ชินแล้วกับแบบแผนของผู้ใหญ่
อวี๋หมิงหลางพยักหน้าเป็นสัญญาณให้เธอพูดต่อ
“ฉันก็มานั่งคิดทบทวน ฉันวางแผนอนาคตให้ต้าหลงขนาดนี้ ตกลงว่ามันผิดหรือถูกกันแน่ เขายังเด็ก ใสซื่อไม่ทันคน คิดอะไรง่ายๆ แล้วฉันไปเกลี้ยกล่อมกึ่งๆหลอกให้เขาทำตามอนาคตที่ฉันปูทางไว้ มันถูกแล้วจริงๆเหรอ?”
ใช้คนเป็นกระจกสะท้อนเป็นอุปสรรคอย่างหนึ่งที่จิตแพทย์ฝีมือดีไม่อาจข้ามผ่านไปได้ มักจะเห็นปัญหาตัวเองผ่านปัญหาของคนอื่นเสมอ
ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง! ในที่สุดเสี่ยวเฉียงก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเมียเขาเมื่อกลางวันยังดีๆอยู่ แต่พอเจอพ่อฉิวฉิวก็มีอาการหงอยๆ ตามหาสาเหตุอยู่ตั้งนานที่แท้ก็เรื่องน้องชาย
“มีคำพูดหนึ่งที่ว่า หลานๆต่างมีวาสนาเป็นของตัวเอง ย่อมได้พบความสุขของตัวเอง แต่วาสนาอย่างต้าหลง ถ้าปล่อยให้ทำอะไรตามอำเภอใจ จะมีวันได้พบความสุขเหรอ?”
เสี่ยวเชี่ยนก็ไม่ได้อยากจะดูถูกน้องชายของตัวเอง
แต่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อชาติก่อนมันยังวนเวียนอยู่ในสมองเธอ เด็กคนนั้นหัวอ่อนจะถูกใครพาเสียคนได้ทุกเมื่อ แต่แก่นแท้นั้นไม่ใช่คนนิสัยเลว
“คุณอย่าคิดให้มันซับซ้อนเกินไป เรื่องบ้านคุณมันคนละอย่างกับบ้านฉิวฉิว” เสี่ยวเฉียงเข้าข้างเสี่ยวเชี่ยน เขาไม่คิดว่าเมียตัวเองทำผิดตรงไหน
“ถ้ามองจากบางมุม พ่อฉิวฉิวทำไปก็เพราะห่วงฉิวฉิว ถึงวิธีของเขาอาจดูโง่ในสายตาของพวกเรา แต่จุดประสงค์หลักก็เพื่อฉิวฉิว ฉันเองก็ยอมรับว่าทำไปเพื่อน้องชาย แล้วมันจะไม่เหมือนกันได้ไง?”
เส้นทางคดเคี้ยวเบื้องหน้านี้เสี่ยวเชี่ยนผ่านไปไม่ได้
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย