แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง นิยาย บท 10

ถ้าพูดอย่างเคร่งครัดแล้ว ตอนนี้เขาได้เป็นผู้ใหญ่เต็มตัวจจริง ๆ แล้ว!

แต่จางหยวนจะไม่พูดเรื่องนี้ต่อหน้าแม่ของเขา

ถ้าให้ทั้งสองคนรู้เข้า เขาจะต้องโดนดุอย่างแน่นอน

ตระกูลจางเป็นตระกูลที่ซื่อสัตย์และมีความรับผิดชอบมาโดยตลอด ไปรังแกผู้หญิงมา จะไม่รับผิดชอบได้อย่างไร?

จางหยวนแทบจะจินตนาการได้ว่า หลังจากที่ทั้งสองคนรู้เรื่องนี้แล้ว พวกเขาจะต้องให้เขาไปแสดงความรับผิดชอบต่อหงส์ขาวตัวนั้นอย่างแน่นอน

“แค่กแค่ก แม่ครับ ฉันรู้สึกหิวนิดหน่อย ผมจะกวาดพื้นเอง แม่ไปทำอาหารเถอะ!” จางหยวนไอสองครั้งแล้วรีบเปลี่ยนเรื่อง

หวังฮุ่ยก็ไม่ได้พูดหัวข้อนี้อีกต่อไป

หลังจากที่ล้างมือแล้วก็เข้าครัวไปทำอาหารเช้า

อาหารเช้าคือโจ๊กมันเทศที่จางหยวนชื่นชอบที่สุด

เขาดื่มมันไปสามชามใหญ่ ๆ แล้วก็กินหมั่นโถวที่ทำขึ้นมาเองอีกสองลูกใหญ่ ๆ

เมื่อเห็นว่าจางหยวนกินเก่งขนาดนี้ ทั้งสองคนก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

เมื่อก่อนในตอนเช้า อย่างมากจางหยวนจะดื่มซุปได้เพียงแค่สองชามและกินหมั่นโถวหนึ่งลูกเท่านั้น

ทำไมวันนี้ถึงได้กินเยอะขึ้น?

สิ่งที่ทั้งสองไม่รู้ก็คือ เมื่อคืนนี้ในถ้ำจางหยวนใช้พลังงานไปไม่น้อยเลย จึงต้องทานอาหารเสริมเข้าไปหน่อย

หลังอาหารเช้า จางหยวนรีบเช็ดปาก แล้วเดินออกไปพร้อมกับโสมที่อัดแน่นอยู่ในตะกร้า

หมู่บ้านเซี่ยวานของพวกเขาอยู่ห่างไกลเกินไป

ถ้านั่งรถประจำทางไปในเมือง จะต้องใช้เวลาสองชั่วโมงกว่าจะถึง

หากไปช้ากว่านี้ จางหยวนกังวลว่าจะกลับมาทานข้าวเที่ยงที่บ้านไม่ทัน

เมื่อจางหยวนมาถึงป้ายรถเมล์ ก็มีรถคันหนึ่งกำลังจะออกรถพอดี

จางหยวนรีบขึ้นรถ แล้วหยอดเงินสิบบาทลงในกล่องเหรียญ

เขาหันกลับไปแล้วมองเข้าไปในรถ ก็เห็นคนรู้จักคนหนึ่ง นั่นก็คือสาวงามประจำหมู่บ้านจางหลิน

จางหลินก็มองเห็นจางหยวนเช่นเดียวกัน จึงพยักหน้าไปทางเขา

จางหยวนก็แค่พยักหน้าทักทายอีกฝ่ายแบบง่าย ๆ จากนั้นก็หาที่นั่งอื่นแล้วนั่งลง

เมื่อเห็นดังนี้ ความประหลาดใจก็แวบขึ้นในนัยน์ตาที่สวยงามของจางหลิน

ถ้าเป็นชายหนุ่มคนอื่นในหมู่บ้าน คงจะมานั่งข้างเธออย่างไร้ยางอายไปตั้งนานแล้ว

แม้ว่าจะไม่ได้นั่งเบาะข้างเธอ แต่ก็คงจะต้องมานั่งเบาะข้างหน้าหรือเบาะข้างหลังเธอ

แต่จางหยวนทำให้จางหลินรู้สึกงุนงงเล็กน้อย

เมื่อนึกถึงตอนที่จางหยวนจากไปเมื่อครั้งที่แล้ว พ่อของเธอก็พูดติดตลกเกี่ยวกับเรื่องไร้สาระที่จางหยวนบอกว่าวัวป่วย จางหลินอดไม่ได้ที่จะหันหน้าไปก่อน

สำหรับเรื่องที่จางหยวนพูดเกี่ยวกับอาการป่วยของตน จางหลินเลือกที่จะเพิกเฉยต่อมัน

เธอมองไปที่จางหยวน แล้วอดไม่ได้ที่จะถามว่า:

“จางหยวน ครั้งที่แล้วนายบอกว่าวัวของพ่อฉันป่วย พูดจริงหรือแค่ล้อเล่น?”

จางหยวนเหลือบมองจางหลิน: "แตกต่างกันด้วยเหรอ? ยังไงซะพวกคุณก็ไม่เชื่อผม! คุณก็คิดซะว่าผมแค่พูดเรื่องไร้สาระ!"

พูดจบ จางหยวนก็หันหน้าไปอีกข้างหนึ่ง แล้วมองดูทิวทัศน์นอกหน้าต่าง

ถ้าเป็นเมื่อก่อน เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสาวงามประจำหมู่บ้านอย่างจางหลิน จางหยวนคงจะไม่นิ่งสงบเหมือนอย่างตอนนี้แน่นอน

นั่นคือสาวงามประจำหมู่บ้านที่ผู้ชายทุกคนในหมู่บ้านใฝ่ฝันเชียวนะ!

แม้แต่ชายหนุ่มที่อยู่หมู่บ้านรอบ ๆ ยังเตรียมการให้คนหาคู่ไปที่บ้านของจางหลินเพื่อจับคู่ให้เลย แทบจะเหยีบหัวกระไดบ้านพังอยู่แล้ว!

แต่หลังจากที่ได้ลิ้มรสหงส์ขาวแสนสวยเมื่อคืนนี้แล้ว

ในสายตาของจางหยวนสาวสวยประจำหมู่บ้านอย่างจางหลินไม่มีอะไรให้สะดุดตาเลย

แม้ว่าหงส์ขาวตัวนั้นจะมีนิสัยที่แย่มากก็ตาม

แต่ต้องบอกว่า การได้ใกล้ชิดสนิทสนมกับเธอหนึ่งคืนนั้น ช่างเป็นประสบการณ์ที่ไม่อาจลืมเลือนได้จริง ๆ

ถ้าฉู่เสวี่ยฉีรู้ว่าจางหยวนกำลังคิดอะไรอยู่ในขณะนี้ เธอคงจะโกรธมากจนต้องตะครุบเข้าไปกัดเขา!

ในขณะเดียวกัน ท่าทีที่เต็มไปด้วยความเมินเฉยของจางหยวน ทำให้จางหลินโกรธมาก

ปกติแล้วมีผู้ชายคนไหนบ้างที่อยู่ข้างเธอแล้ว ไม่ปฏิบัติต่อเธอเหมือนเป็นนางฟ้านางสวรรค์?

ตอนนี้เธอริเริ่มที่จะพูดคุยกับจางหยวนก่อน แต่จางหยวนยังคงมีท่าทางที่ไม่แยแส ช่างน่าโมโหจริง ๆ !

“พ่อหนุ่ม อยากซื้อสมุนไพรอะไรล่ะ? มีใบสั่งยาหรือเปล่า? ถ้าไม่มีใบสั่งยา ในร้านของพวกเรามีแพทย์แผนจีนมืออาชีพ สามารถออกใบสั่งยาให้พ่อหนุ่มได้นะ!”

จางหยวนส่ายหัวเล็กน้อย: "ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อซื้อสมุนไพร ผมมาเพื่อขายสมุนไพร ฉันอยากจะขายโสมป่าอันหนึ่ง ให้ผมพบเถ้าแก่ของพวกคุณได้ไหม?"

เมื่อได้ยินจางหยวนพูดว่ามาที่นี่เพื่อขายโสมป่า ไม่ได้มาซื้อสมุนไพร

ชายคนนั้นก็หมดความสนใจ และมีใบหน้าก็บึ้งตึงขึ้นมาทันที

“มาขายโสมใช่ไหม? ต้องการพบผู้จัดการร้านของพวกเรา? รออยู่ตรงนั้นแหละ! เมื่อไหร่ที่ผู้จัดการร้านทำงานเสร็จแล้ว เมื่อนั้นถึงจะมีเวลาว่างพบคุณ!”

พูดจบ ชายคนนั้นก็ทิ้งจางหยวนไว้ที่นั่น หันหลังกลับแล้วเดินไปด้านข้างเพื่อเล่นโทรศัพท์มือถือ

แม้จางหยวนจะบอกว่ามาขายโสมป่า แต่ชายคนนี้กลับไม่เชื่อเลย

เพราะว่าโสมป่าสมัยนี้หายากมาก!

หลายคนอ้างว่ามาขายโสมป่า แต่ความจริงแล้วโสมที่เอามาเป็นแค่โสมธรรมดาเท่านั้น

โสมป่าราคาเริ่มต้นอยู่ที่หนึ่งแสนบาทขึ้นไป ในขณะที่โสมธรรมดามีราคาสูงสุดเพียงไม่กี่หมื่นบาทเท่านั้น สองอย่างนี้เทียบกันไม่ติดเลย!

จางหยวนขมวดคิ้ว เพราะผู้ชายคนนี้เปลี่ยนสีหน้าได้เร็วมาก!

แต่เขามาที่นี่เพื่อขายสมุนไพร จึงไม่จำเป็นต้องโต้เถียงกับชายผู้นี้

พอหาที่นั่งได้แล้ว จางหยวนก็เดินไปด้านข้างแล้วนั่งรอ

หลังจากรอนานกว่าสิบนาที ก็มีชายหญิงคู่หนึ่งเดินออกมาจากห้องโถงด้านในของร้านขายยา

ผู้ชายมีอายุประมาณสี่สิบปี

เขาสวมชุดคลุมสมัยราชวงศ์ถัง ไว้เครา ดูไปแล้วสง่างามมาก

แต่การปรากฏตัวของหญิงสาว ดึงดูดความสนใจของผู้ชายทุกคนในร้านขายยาทันที!

ถ้าเขาไม่ได้เห็นมันด้วยตาของตนเอง จางหยวนไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ ว่า โลกนี้จะมีผู้หญิงที่สวยหยาดเยิ้มขนาดนี้!

แม้จะได้สัมผัสประสบการณ์อันเร่าร้อนกับหงส์ขาวแสนสวยตัวนั้นเมื่อคืนนี้แล้วก็ตาม

แต่เมื่อจางหยวนเผชิญหน้ากับผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า เขาก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงไปครู่หนึ่ง

สวยมาก สวยเหลือเกิน!

ขาอันเรียวยาวคู่นั้น กับหน้าตาที่ประณีตงดงาม บวกผิวพรรณที่เหมือนหิมะ เและหน้าอกอันภาคภูมิใจที่แนบชิดไปกับเสื้อเชิ้ตนั้น...