แรงรัก แรงสวาท 20+ นิยาย บท 35

ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น มองดูภาพพี่ดินกับผู้หญิงคนนั้นกำลังร่วมรักกัน เขาจะดึงฉันเข้าไปร่วมในเกมรักของเขาสองคนอย่างงั้นเหรอ ไม่ถามฉันสักคำเลยเหรอว่าฉันอยากทำแบบที่เขาสั่งหรือเปล่า

"ผมบอกให้คุณถอดเสื้อผ้าออกไงบัว อ๊า~"

"....." เกินไป มันมากเกินไปแล้ว

"กอบัว!" พี่ดินตวาดเสียงดังลั่นเมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่เงียบ

"ไม่ค่ะ บัวไม่ถอด" พูดจบฉันก็รีบหันหลังให้เขาสองคน แล้ววิ่งออกมาจากห้องนั้นทันที โดยไม่สนใจคำร้องเรียกของพี่ดิน

หลังออกมาจากบริษัทของพี่ดินฉันก็รีบเรียกแท็กซี่ ฉันจะกลับบ้าน ไม่อยากอยู่แบบนี้อีกแล้ว หนี้ฉันจะทำงานหาเงินมาใช้เอง ฉันไม่อยากอยู่กับคนมักมากในกามแบบเขาอีกต่อไปแล้ว

อะไรฉันก็ทนได้ทั้งนั้น แต่ถึงขั้นจะให้ฉันไปร่วมรักพร้อมกับคนอื่นด้วยแบบนั้น มันเป็นเรื่องที่ฉันรับไม่ได้จริงๆ

ระหว่างที่นั่งอยู่บนรถ น้ำตาฉันมันไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้าง รู้สึกจุกไปทั่วทั้งอก ฉันรู้ตัวดีว่าฉันเผลอตัวไปรักพี่ดินเข้าซะแล้ว ทั้งที่ฉันไม่ควรรักเขา ไม่ควรเลยจริงๆ

ณ บ้านของฉัน

"มาทำไม มาแบบนี้เสี่ยเขารู้หรือเปล่า แกอย่ามาทำให้แม่กับน้องซวยนะบัว" แม่พูดขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นฉันเข้ามาในบ้าน

"บัวจะหาเงินจ่ายหนี้เขาเองแม่ บัวไม่ไปอยู่กับเขาแล้ว แม่อย่าไล่บัวกลับไปอีกเลยนะ"

แม่เดินมาหยุดตรงหน้าฉันแล้วจ้องฉันตาเขม็ง

"สิบล้านแกจะหาเงินจากไหนไปคืนให้เขา ฮะ! แกเอาสมองตรงไหนคิด"

"อย่าไล่บัวเลยนะแม่...ฮึก" ฉันพูดขอร้องอ้อนวอนแม่ ขอให้แม่เห็นใจฉันบ้าง

"กอบัว" เสียงของใครสักคนเรียกชื่อฉันจากด้านหลัง

เฮือก! พี่ดิน ฉันสะดุ้งแล้วรีบไปหลบด้านหลังแม่ทันที ทำไมเขาถึงได้ตามมาเร็วขนาดนี้

"พี่ดิน บัวขอเวลาหน่อยนะคะ เดี๋ยวบัวจะหาเงินไปใช้คืนพี่ทุกบาททุกสตางค์" ฉันก้มหน้าพูดพร้อมกับเกาะแขนแม่แน่น

"กลับไปกับผมกอบัว" พี่ดินสั่งเสียงแข็ง

"สะ...เสี่ย ฉันต้องขอโทษแทนกอบัวมันด้วยนะคะที่มันหนีมาแบบนี้ กอบัวกลับไปกับเสี่ยดินเดี๋ยวนี้" แม่พยายามแกะมือฉันออกแล้วก็ดันตัวฉันไปให้พี่ดิน นี่แม่ไม่สนใจฉันเลยจริงๆ ใช่ไหม...

พี่ดินรีบคว้าแขนฉันแล้วก็พาฉันเดินออกจากบ้านทันที

"แม่ บัวไม่ไปบัวอยากอยู่บ้าน แม่จ๋า ฮึก..."

แม่ยืนโบกมือให้ฉันราวกับว่าไม่ได้ยินที่ฉันพูดเลย พี่ดินลากฉันไปที่รถแล้วจับฉันยัดเข้าไปนั่งข้างใน ก่อนจะขับรถออกไปด้วยความเร็วทันที

พี่ดินพูดออกมาเบาๆ น้ำเสียงเขาดูเย็นลงจากเมื่อกี้มาก แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ฉันหายกลัวเขาได้เลย

"ปล่อยบัวไปได้ไหมบัวขอร้อง เงินที่แม่บัวเอาไปบัวจะพยายามหามาใช้คืน"

"ผมปล่อยคุณไปไม่ได้กอบัว"

คำตอบของพี่ดินมันเหมือนมีคนเอามีดมาเสียบตรงกลางใจของฉัน มันรู้สึกเจ็บจี๊ดไปทั่วในอก นี่เขาจะทรมานฉันไปถึงไหนกัน

"คุณอยู่กับผมที่นี่แหละ เดี๋ยวผมให้ไอ้ชาติเก็บของมาให้"

"....."

"ห้ามหนีผมไปแบบนี้อีก" จบคำพูดของพี่ดินเขาก็กำชับกอดฉันแน่นกว่าเดิม แต่ฉันไม่ดีใจเลย

"เมื่อไหร่ เมื่อไหร่พี่จะปล่อยให้บัวเป็นอิสระสักทีพี่ดิน"

ฉันถามคำถามที่ฉันอยากรู้ที่สุดในตอนนี้ออกไป แต่สิ่งที่ฉันได้กลับคืนมาก็คือความเงียบ พี่ดินเอาแต่เงียบไม่ตอบอะไรฉันสักคำ

"เดือนหน้าผมจะไปดูงานที่อเมริกา คุณอยากไปอเมริกาหรือเปล่า ที่นั่นมีสวนสนุกด้วยนะ คุณเคยบอกว่าอยากไปเที่ยวสวนสนุกนี่ผมจำได้"

ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น พี่ดินดูเปลี่ยนไปอีกแล้ว ทำเอาฉันตามอารมณ์เขาไม่เคยทันเลยจริงๆ