แรงรัก แรงสวาท 20+ นิยาย บท 60

ฉันพยักหน้าแล้วนั่งลงตรงข้ามกับคุณพ่อของพี่ดินและเดเนียล ฉันเริ่มหวั่นใจนิดๆ แล้วสิ เพราะทั้งคุณพ่อกับเดเนียลต่างมองหน้าฉันแบบไม่ละสายตาเลย

พี่ดินจะรู้หรือเปล่านะว่าคุณพ่อมาหาฉันแถมเดเนียลยังมาด้วย เขาคงจะไม่รู้ แบบนี้ถ้าพี่ดินรู้ว่าเดเนียลมาเขาต้องโกรธมากแน่ๆ

"คะ...คุณพ่อมีอะไรหรือเปล่าคะ เดี๋ยวบัวโทรตามพี่ดิน..."

"ฉันมาหาเธอ ไม่ได้มาหาลูกชายฉัน" คุณพ่อพูดขัดขึ้นมาทันที

"พ่อครับเธอท้องอยู่ผมว่า...."

"หุบปากซะ"

เดเนียลที่กำลังจะพูดก็โดนคุณพ่อขัดเหมือนกัน ทำไมคุณพ่อของพี่ดินท่าทางน่ากลัวขนาดนี้นะ ท่านไม่ยิ้มเลย จนฉันรู้สึกเกร็งไปทั้งตัวแล้วตอนนี้

"บัวก็คิดว่าจะไปหาคุณพ่ออยู่เหมือนกันค่ะ แต่เห็นพี่ดินบอกว่าคุณพ่อไม่ค่อยว่าง^_^"

"ลูกชายฉันคุยเรื่องเงินกับเธอแล้วใช่ไหม"

"งะ...เงินอะไรคะ" ฉันถามกลับอย่างแปลกใจ ไม่เข้าใจว่าคุณพ่อกำลังพูดเรื่องอะไรกัน

"ก็เงินสิบล้านที่จะให้เธอหลังคลอดไง"

อ๋อ ฉันจำได้แล้ว เรื่องเงินนั่นนี่เอง แต่ว่าฉันไม่ยอมรับเงินนี่ พี่ดินเองก็รู้เรื่องและไม่ได้พูดอะไรต่อแล้วด้วย ถ้างั้นทำไมคุณพ่อถึงได้มาพูดเรื่องนี้กันล่ะ

สีหน้าและแววตาของคุณพ่อตอนนี้มันทำให้ฉันรู้สึกใจคอไม่ดีเลย

"ค่ะ ทราบค่ะ พี่ดินเคยพูดเรื่องนี้อยู่" ฉันตอบกลับไปตามความจริง

"งั้นเธอก็รับเงินไปแล้วห้าล้านใช่ไหม"

"เปล่านะคะ บัวไม่ได้รับเงินจากพี่ดิน" ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธรัวๆ กลัวคุณพ่อพี่ดินจะเข้าใจผิด

"แล้วทำไมเธอถึงยอมท้องกับลูกชายฉันอีก" คุณพ่อเลิกคิ้วถามฉันกลับ จากท่าทีดูเหมือนท่านจะแปลกใจอยู่ไม่น้อย

"ยอมท้อง...คืออะไรคะ"

"เธอรักลูกชายฉัน ?" คุณพ่อพี่ดินขมวดคิ้วแล้วถามฉันอีกครั้ง ถึงจะไม่เข้าใจว่าท่านถามแบบนี้ทำไม แต่ฉันก็ตอบไปตามความจริงโดยไม่ลังเล

"ค่ะ บัวรักพี่ดิน"

"เป็นแบบนี้สินะ...เป็นแบบที่ฉันคิดไว้ไม่มีผิด" คุณพ่อพึมพำกับตัวเอง โดยที่สีหน้าเดเนียลเองก็ดูแปลกๆ ไปด้วย

ตอนนี้ฉันไม่เข้าใจเลยว่าคุณพ่อกำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่ตอนนี้

"ฉันให้ลูกน้องสืบดูประวัติเธอแล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่ลูกชายฉันซื้อมา ฉันพูดถูกใช่ไหม"

ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น พร้อมกับพยักหน้ายอมรับที่ท่านพูดโดยไม่ปิดบังอะไร

"ฉันอยากได้หลานของฉันในท้องของเธอ เธอจะเอาเท่าไหร่"

"มะ...หมายความว่าไงคะ"

"นี่ลูกชายฉันมันไม่ได้บอกอะไรกับเธอเลยสินะ"

"คุณพ่อพูดเรื่องอะไรคะ บะ...บัวไม่เข้าใจ" ฉันมองหน้าคุณพ่อพี่ดินเพื่อรอฟังคำตอบอย่างสับสน เริ่มรู้สึกใจคอไม่ดีมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วตอนนี้

"ฉันมีหน้ามีตาทางสังคม แต่ไอ้ลูกชายตัวดีของฉันมันมั่วผู้หญิงเรื่องนี้ฉันก็รู้ดี"

"...."

"แต่ถึงยังไงฉันก็ไม่ต้องการให้มันเอาผู้หญิงที่มันใช้เงินซื้อเข้าไปอยู่ในบ้าน เธอเข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม"

ฉันเงียบไม่ได้ตอบอะไรกลับไป พอจะเข้าใจแล้วว่าคุณพ่อของพี่ดินกำลังสื่ออะไร

พอเห็นฉันเงียบไปคุณพ่อก็ลุกขึ้นยืน ท่านเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าประตูแล้วหันหน้ากลับมาหาฉัน

"อย่าว่าฉันใจร้ายเลยนะ ลูกชายฉันต้องคู่กับผู้หญิงที่เพียบพร้อมทุกอย่าง แต่เธอมันไม่มีอะไรเลยสักอย่าง"

พูดจบคุณพ่อของพี่ดินก็เดินออกไปทันที น้ำตาฉันมันตกในแล้วตอนนี้ นี่ใช่ไหมเหตุผลที่พี่ดินไม่ยอมพาฉันไปพบคุณพ่อของเขาสักที

"กอบัว หนีไปกับผมเถอะ" เดเนียลที่ยังอยู่ในห้องรีบพูดขึ้นมาทันที

ฉันร้องไห้นานหลายชั่วโมง ในหัวมันมีแต่คำถามเต็มไปหมด ถ้าพี่ดินหลอกฉันแบบที่เดเนียลบอกจริงๆ ฉันคงจะทนอยู่กับเขาไม่ได้แล้ว มันมากเกินไป

ถึงแม้คุณพ่อจะไม่ชอบที่ฉันมันจน แต่ฉันก็มั่นใจว่าสามารถทำให้ท่านใจอ่อนและยอมรับฉันได้แน่นอน

แต่ฉันคงรับไม่ได้แน่ๆ ถ้าพี่ดินตั้งใจหลอกฉันจริงๆ และฉันจะไม่มีวันให้อภัยคนใจร้ายแบบเขาอีกเลย เพราะเขาได้เอาความรักและความเชื่อใจของฉันมาใช้เป็นเครื่องมือแลกเปลี่ยนในธุรกิจของเขา

แกร่ก!

เสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามา ฉันรู้ได้ทันทีว่าเป็นพี่ดินโดยไม่ต้องหันไปมอง

"กอบัว คุณเป็นอะไร" พี่ดินดูตกใจมากเมื่อเห็นว่าฉันกำลังร้องไห้อย่างหนัก

เขาเข้ามานั่งคุกเข่าลงตรงหน้าฉัน มือหนาจับปลายคางฉันให้เงยขึ้นไปมองหน้าเขา ยิ่งเห็นหน้าพี่ดินน้ำตาฉันมันก็ยิ่งไหลออกมาไม่ยอมหยุด

"คุณร้องไห้ทำไมกอบัว บอกผม"

"คุณพ่อกับเดเนียล...มาที่นี่ ฮึก"

พี่ดินเงียบไปเลย ท่าทางของเขาดูจะตกใจหนักขึ้นไปอีกที่รู้ว่าคุณพ่อเขากับเดเนียลมาที่นี่

"พี่ดินมีอะไรจะบอกบัวไหม ฮึก..."

"...."

"พี่ไม่ได้หลอกบัวใช่ไหมพี่ดิน ฮึก...."

"...."

"พูดมาสิ! พี่จะเงียบทำไมพี่ดิน ตอบบัวสิ ฮึก..."

ฉันเขย่าตัวพี่ดินแรงๆ เพราะเขาเอาแต่เงียบไม่พูดไม่จา เขารู้ไหมยิ่งเขาเงียบแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้ฉันทรมานมากขึ้นไปอีกเป็นเท่าตัว