ทุกอย่างก็กลับมาอยู่ในความเงียบสงบอีกครั้ง
มันเหมือนกับว่าทุกครั้งที่ฉันอยากจะรู้อะไร เรื่องที่มันติดค้างอยู่ในใจ พี่ดินก็จะตอบส่งๆ มาตลอดเลย
"พี่ดินคะ"
"พี่ดิน..."
ฉันลองเรียกพี่ดินอีกครั้งแต่ก็ไร้เสียงตอบกลับ พี่ดินคงจะหลับไปแล้ว ฉันคงคิดมากไปเอง เฮ้อ...
เช้าวันใหม่....
"กอบัว คุณตื่นเถอะมันสามโมงแล้วนะ"
ฉันตื่นมาเพราะเสียงปลุกพร้อมกับมือหนาที่เขย่าตัวฉันเบาๆ
"บัวยังไม่อยากตื่นเลยค่ะพี่ดิน บัวขอนอนต่อนะคะ" มันรู้สึกเพลียๆ ไม่อยากตื่นจริงๆนะ
"กอบัวตื่นได้แล้ว ผมจะพาคุณไปโรงพยาบาล"
"อื้อ ไปทำไม ไว้วันอื่นได้ไหมวันนี้บัวขี้เกียจ" ฉันพูดพลางทำหน้าอ้อนพี่ดิน ตอนนี้มันง่วงมากจนฉันอยากนอนต่ออีกสักชั่วโมง
"ไม่ได้" พี่ดินตอบเสียงแข็งแววตาคมจ้องดุฉันมากขึ้นอีกระดับ
ฉันทำหน้างอใส่พี่ดินก่อนจะดันตัวลุกขึ้น ได้แต่พ่นลมหายใจระบายออกมาแรงๆ พยายามข่มอารมณ์หงุดหงิดของตัวเอง คนอยากจะนอนก็มาบังคับกันอยู่ได้
"ไปอาบน้ำ"
ฉันลุกขึ้นจากเตียงเดินกระแทกเท้าไปหยิบผ้าขนหนู แล้วก็เดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างอารมณ์เสีย
"เดี๋ยวนี้คุณกล้าทำใส่ผมขนาดนี้เลยหรือไงกอบัว" เสียงพี่ดินพูดอยู่หน้าห้องน้ำ น้ำเสียงเขาตอนนี้ฟังดูก็รู้ว่าคงไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่
ฉันไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ก็คนอยากนอนมันง่วงอะจะให้ทำยังไงเล่า
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จฉันก็เดินไปหาพี่ดินที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ตรงโซฟาตัวใหญ่
"เสร็จแล้วค่ะ" ฉันพูดโดยไม่มองหน้าพี่ดิน
"งอนผม ?"
"ก็บัวง่วง"
"ไปฝากท้องแค่แป๊บเดียว"
"ก็รีบๆ ไปสิคะ บัวจะรีบกลับมานอน" พูดจบฉันก็เปิดประตูห้องเดินนำพี่ดินออกมาเลย
รู้แหละว่ามันไม่ดีที่ไปหงุดหงิดใส่พี่ดินแบบนั้น แต่ฉันควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้จริงๆ
ภายในรถ...
"ช่วงนี้คุณหงุดหงิดบ่อยไปแล้วนะกอบัว" พี่ดินหันมาทำตาดุใส่ฉัน
"...." ฉันไม่ได้ตอบอะไร แค่เบือนหน้าหนีพี่ดินไปทางอื่น
"กอบัว หันหน้ามา"
ฉันปิดปากเงียบทำเหมือนไม่ได้ยินที่พี่ดินสั่ง แอบได้ยินเสียงพี่ดินพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนที่เขาจะเอามือมาจับปลายคางฉันให้หันหน้าไปหาเขา
"อื้อ..." ฉันร้องท้วงในลำคอเพราะจู่ๆ พี่ดินก็กดริมฝีปากลงมาจูบฉันอย่างหนักหน่วง
ฉันพยายามดันตัวพี่ดินออกเพราะรสจูบของเขามันทำให้ฉันแทบจะหายใจตามไม่ทันอยู่แล้ว
เฮือก....
ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เมื่อพี่ดินถอนจูบออก
"เด็กดื้อแบบคุณต้องโดนแบบนี้กอบัว"
สายตาที่พี่ดินใช้มองฉันอยู่ตอนนี้มันทำให้ใบหน้าของฉันร้อนผ่าวขึ้นมาเลย
"อะ...ออกรถได้แล้วค่ะ"
พี่ดินยิ้มมุมปากนิดๆ ก่อนจะขับรถออกจากคอนโดตรงไปที่โรงพยาบาลโดยไม่พูดอะไรอีก
ณ โรงพยาบาล...
พี่ดินพาฉันมาฝากครรภ์เสร็จแล้วเรียบร้อย ตอนนี้เรากำลังนั่งคุยกับพี่หมอเพื่อนของพี่ดินอยู่ พี่หมอแนะนำเรื่องอาหาร เรื่องการดูแลทารกในครรภ์อะไรประมาณนี้
"ช่วงแรกๆ ก็จะแพ้หนักหน่อยนะ" พี่หมอบอกฉัน พลางยิ้มหวานให้ฉันด้วย
ตึก!
อยู่ดีๆ พี่ดินก็วางมือลงบนโต๊ะทำงานพี่หมอเสียงดังจนฉันตกใจสะดุ้งโหยง
"พี่ดิน ทำอะไรของพี่เนี่ยบัวตกใจหมด"
พี่ดินไม่พูดอะไร แถมยังหันมาทำตาดุใส่ฉันแทนอีก เป็นอะไรของเขาอีกแล้วเนี่ย
"อะไรของมึงไอ้ดิน กูแค่ยิ้มให้เมียมึงไม่ได้หรือไง"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แรงรัก แรงสวาท 20+
อีดอก ร้องไห้แม่ร่งทุกตอน อีฟายยยยยย...