แรงรัก แรงสวาท 20+ นิยาย บท 73

ช่วงดึก หลังจากกินข้าวเสร็จ...

ตอนนี้ฉันกำลังยืนกอดอกดูพี่ดินกำลังปูที่นอนอยู่ เพราะฉันให้พี่ดินนอนกับพื้นเองแหละ ท่าทางของพี่ดินตอนนี้เลยบ่งบอกว่าไม่พอใจเอามากๆ

เขาทำหน้าบึ้งตึงแถมยังเดินกระแทกเท้าเสียงดังอย่างกับเด็กๆ ท่าทางของพี่ดินทำให้ฉันต้องกลั้นหัวเราะเอาไว้ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เห็นพี่ดินในโหมดนี้

"กอบัว พื้นมันแข็งจริงๆ นะ ไม่เชื่อคุณลองมานอนดูสิ" พี่ดินตบตรงที่นอนว่างเปล่าข้างๆ ตัวเอง พลางทำหน้าตาน่าสงสารจนฉันเกือบหลุดขำออกมา

"ไม่ค่ะ"

แป็ก!

ฉันรีบเดินไปปิดไฟแล้วขึ้นเดินไปนอนบนเตียงเพราะกลัวจะขำออกมาเสียก่อน

ในขณะที่บรรยากาศภายในห้องนอนมืดสนิท ฉันที่ยังไม่หลับก็ได้ยินเสียงพลิกตัวของพี่ดินดังไปมาอยู่อย่างนั้น

"กอบัว ผมนอนไม่หลับ"

"ก็เพิ่งจะปิดไฟเมื่อกี้เองนะคะ นอนไปเดี๋ยวก็หลับเองนั่นแหละ"

"ผมอยากกอดคุณกับลูก"

"บัวง่วงแล้วค่ะ"

"ทำไมคุณโหดร้ายกับผมขนาดนี้กอบัว"

"พี่ดินเงียบ บัวจะนอน"

สิ้นสุดคำพูดของฉันบรรยากาศภายในห้องก็เงียบสนิทอีกครั้ง จากนั้นฉันก็ดิ่งไปสู่ห้วงนิทราโดยไม่รู้ตัว

ไม่รู้ว่าตอนนี้มันกี่โมงแล้ว ฉันสะดุ้งตัวตื่นอีกทีเพราะอาการคลื่นไส้ รีบเอามือปิดปากตัวเองแล้วก็วิ่งไปอ้วกในห้องน้ำ

"อึก อ้วก อ้วก..."

ฉันนั่งอ้วกอยู่หลายนาทีพี่ดินก็เดินเข้ามาในห้องน้ำ เขามองฉันแล้วก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ

"ทำไมแพ้ท้องหนักขนาดนี้"

ฉันไม่สามารถตอบอะไรกลับไป ได้แต่อ้วกออกมาจนหมดไส้หมดพุง ของที่กินมาวันนี้มันออกไปหมดเลย

หลังจากอ้วกเสร็จพี่ดินก็พาฉันมานอน เขาห่มผ้าให้ฉันขณะมองฉันอย่างอ่อนโยน นิ้วใหญ่ของพี่ดินปัดไรผมออกจากใบหน้าของฉันไปทัดไว้ที่หูให้ ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนมือลงไปลูบท้องฉันเบาๆ

"อย่าแกล้งแม่สิลูก ให้แม่ได้พักผ่อนบ้าง" พี่ดินมองตรงมือที่กำลังลูบไปมาอยู่ตรงท้องของฉัน น้ำเสียงและแววตาของพี่ดินตอนนี้มันอบอุ่นมากเลยนะ

"พี่ดิน บัวอยากกินขนมหวาน พวกทองหยิบทองหยอดฝอยทอง"

"ไว้ตอนเช้าเดี๋ยวผมให้ไอ้ชาติไปซื้อให้^_^"

"บัวอยากกินตอนนี้" ฉันส่งสายตาหวานเยิ้มให้พี่ดินขณะพูดออกไปอย่างง่ายดายราวกับว่าตอนนี้เป็นเวลากลางวัน

"ตอนนี้มันตีสองนะกอบัว ผมจะไปหามาจากไหน"

"บัว จะ กิน!" ฉันพูดเน้นคำเสียงแข็ง ฉันดูเอาแต่ใจใช่ไหมตอนนี้ ใช่แล้วฉันกำลังเอาแต่ใจจริงๆ

ฉันอ้วกออกไปหมดท้องแล้ว แถมตอนนี้มันก็หิวของหวานมากๆ ถ้าไม่ได้กินฉันต้องดิ้นตายตรงนี้แน่ๆ

"กะ...กอบัว ที่นี่มันบ้านนอกนะไม่ใช่ในเมือง ผมจะไปหามาจากไหน" หน้าพี่ดินซีดเผือกเลยตอนนี้ เขาพยายามเกลี่ยกล่อมฉันสุดชีวิต

"ไม่รู้แหละถ้าบัวไม่ได้กิน บัวจะไม่หายโกรธแล้วก็โกรธมากกว่าเดิมด้วย"

"มันคนละเรื่องกันนะกอบัว คุณมีเหตุผลหน่อยสิ มันดึกแล้ว"

"....."

"อดใจรอตอนเช้าอีกแป๊บเดียวก็ได้กิน นะครับ"

"ไม่! บัวจะกิน บัวจะกิน บัวอยากกิน ถ้าพี่ดินไม่ไปซื้อ บัวจะไปหาซื้อเอง!"

ฉันกำลังจะลุกขึ้นจากที่นอน แต่ก็ถูกพี่ดินดันฉันให้นอนราบไปกับเตียงเหมือนเดิม

"เดี๋ยวผมไปซื้อเอง" พี่ดินพูดจบก็ลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าทันที

"เร็วๆ สิคะ" ฉันพูดเร่งพี่ดินอีกรอบ แต่เขาไม่แม้แต่จะแสดงท่าทีว่ากำลังอารมณ์เสียใส่ฉันเลยแม้แต่น้อย

"ผมก็รีบอยู่นี่ไงกอบัว"

หลังจากพี่ดินใส่เสื้อผ้าเสร็จ เขาก็แอบหันหน้ามามองค้อนฉันนิดๆ อย่างไม่จริงจัง ก่อนจะเดินออกจากห้องไป

ตอนนี้ฉันลงไปนั่งรอพี่ดินอยู่หน้าบ้านแล้ว ไม่รู้ว่าเขาจะกลับมาตอนไหน

"อ้าว พี่ชาติบัวนึกว่าพี่ชาติไปกับพี่ดินซะอีก"

"คุณดินสั่งให้ผมอยู่ดูแลความปลอดภัยที่นี่ครับ"

"อ๋อ ค่ะๆ^_^"

"คุณบัวคือผู้หญิงคนแรกเลยนะครับที่คุณดินยอมขนาดนี้ แถมยังทำให้คุณดินร้องไห้ได้อีกด้วย"

ตึกตัก ตึกตัก