แรงรัก แรงสวาท 20+ นิยาย บท 76

"แต่มันอีกนิดเดียวก็จะเสร็จแล้วจริงๆ นะเมียจ๋า..."

"ไม่ค่ะ ออกไป อึก...อ้วก~"

พี่ดินมองฉันตาละห้อยก่อนจะเดินคอตกออกไปข้างนอก ส่วนฉันยังอ้วกต่ออยู่หลายนาที หลังจากอ้วกเสร็จฉันก็รีบอาบน้ำต่อทันที

"พี่ดินอยู่หรือเปล่า หยิบผ้าขนหนูมาให้บัวหน่อย" ฉันตะโกนบอกพี่ดิน แต่ก็ไร้เสียงตอบกลับ

"พี่ดิน พี่ดินคะ" เงียบกริบไม่มีเสียงอะไรเลย ฉันเลยตัดสินใจเดินออกจากห้องน้ำไปทั้งที่ตัวเองยังโป๊อยู่

"พี่ดิน!" ฉันตาโตขึ้นมาทันทีเมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอพี่ดินที่กำลังนอนเล่นโทรศัพท์อยู่อย่างสบายใจ ฉันรีบคว้าผ้าขนหนูมาพันตัวไว้ทันที

"อายทำไม ผมเป็นผัวคุณนะ"

"บัวเรียกทำไมไม่ตอบคะ"

"ไม่อยากตอบ" พี่ดินตอบเหมือนกำลังงอนๆ อยู่ ทำเอาฉันหลุดถอนหายใจออกมาอย่างหน่ายใจก่อนจะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อแต่งตัว

"ไอ้เดเนียลมันกำลังจะแต่งงาน"

สิ่งที่พี่ดินพูดขึ้นมาเมื่อกี้ทำเอาฉันต้องหันกลับไปมองเขาอย่างตกใจ ก็มันคาดไม่ถึงจริงๆ นี่

"ฮะ! ว่าไงนะคะ"

''ทำไมคุณต้องตกใจขนาดนั้นด้วยกอบัว!" พี่ดินมองหน้าฉันแบบไม่พอใจเอามากๆ คงจะคิดว่าฉันสนใจเดเนียลอยู่สินะ เฮ้อ

"ก็บัวตกใจตรงที่เดเนียลไม่มีแฟนไม่ใช่เหรอคะ แล้วทำไมถึง...แต่งงานได้" ฉันอธิบายสิ่งที่สงสัยอยู่ในใจ หรือว่าเดเนียลจะโกหกฉันเหรอ

"รู้ดีจริงๆ หึ!"

ฉันพูดอะไรผิดไปอีกแล้วเหรอ ท่าทางของพี่ดินตอนนี้เหมือนอยากจะจับฉันไปหักคออยู่แล้ว

"ก็เขาเคยบอกว่าเขาไม่มีแฟน บัวก็เลยสงสัย มันก็แค่นั้น"

"มันก็แต่งแทนผมไง อยากเสือกดีนัก" พี่ดินเผยท่าทางเหมือนจะพอใจมากที่เดเนียลต้องมาแต่งงานแทนตัวเอง

"ละ...แล้วพี่ดินจะกลับ...."

"ไม่กลับ"

"ทำไมล่ะคะ"

"คุณอยู่ไหนผมก็อยู่นั่นแหละกอบัว ^_^" พี่ดินหันมายิ้มหวานให้ฉันทันทีที่พูดจบ บอกตามตรงเลยว่าอารมณ์ของพี่ดินมันแปรปรวนยิ่งกว่าฉันที่กำลังท้องอยู่ซะอีก

ฉันรีบหันหน้าหนีพี่ดินไปทางอื่นเเล้วแอบยกมือขึ้นมาจับแก้มทั้งสองข้างของตัวเอง ตอนนี้รู้สึกว่าใบหน้าตัวเองมันร้อนผ่าวมากเลย

"อื้อ..พี่ดิน" ฉันร้องท้วงออกมาในลำคอเบาๆ เพราะจู่ๆ พี่ดินก็เดินมาสวมกอดฉันจากทางด้านหลัง

"เขินผมงั้นเหรอ" พี่ดินหยอกเย้าฉันด้วยแววตาขี้เล่น จากนั้นก็ฝังจมูกลงบนแก้มของฉันแล้วสูดหายใจเข้าแรงๆ

"เปล่าสักหน่อย...บัวไม่ได้เขินพี่ดินนะ"

"งั้นเหรอ หื้ม..."

พี่ดินจูงมือฉันเดินไปตรงปลายเตียง เขานั่งลงตรงปลายเตียง จากนั้นก็อุ้มฉันไปนั่งบนตักของเขาโดยที่ใบหน้าของเราทั้งคู่หันเข้าหากัน

"คุณรักผมไหมกอบัว"

ใจฉันมันเต้นรัวมากตอนนี้ ที่พี่ดินมองมาแบบนี้มันฆ่าฉันได้เลยนะ เพราะสายตาของเขามันมีอิทธิพลต่อจังหวะการเต้นของหัวใจฉันมากจริงๆ

"กอบัว คุณรักผมหรือเปล่า"

"ระ...รักสิคะ" ฉันบีบมือตัวเองแน่นก้มหน้าตอบเขาไปตามจริงแม้จะเขินแทบตายแล้วก็ตาม

มือหนาของพี่ดินจับปลายคางฉันให้เงยขึ้น ใบหน้าของเราอยู่ในระดับเดียวกัน แววตาของเราทั้งคู่ต่างจ้องมองกันและกัน ฉันรู้สึกว่าตอนนี้หน้าฉันต้องแดงมากๆ เเน่เลย พี่ดินเองก็เหมือนกันเพราะฉันสังเกตเห็นหูพี่ดินแดงมากๆ

"ผมจะซื้อบ้านสักหลัง คงเป็นหลังที่ไม่ใหญ่มากนัก เอาแค่เราอยู่กันสามคนพ่อแม่ลูก แล้วก็ไอ้ชาติ"

"...."

"ผมไม่รู้ว่าตอนนี้พ่อตัดชื่อผมออกจากบริษัทหรือยัง ไม่รู้ว่าบ่อนคาสิโนยังเป็นของผมอยู่ไหม เพราะก่อนผมจะมาตามหาคุณ ผมไม่แคร์เรื่องพวกนี้แล้ว คุณกับลูกสำคัญกับผมที่สุด"

"....." ฉันยังคงนั่งเงียบรอฟังที่พี่ดินพูดอย่างตั้งใจเพราะสีหน้าพี่ดินตอนนี้จริงจังมาก

"ถ้าผมไม่มีอะไรเลย ผมไม่ได้รวย ผมมีแค่ตัวกับหัวใจให้คุณ คุณยังจะอยู่กับผมใช่ไหมกอบัว” ดูจากท่าทีของพี่ดินตอนถาม พี่ดินคงจะเป็นกังวลมากเลยสินะ นี่เขาคิดว่าฉันเห็นแก่เงินของเขาอย่างงั้นเหรอถึงได้ยอมมาอยู่ด้วยกันเนี่ย

"ทำไมถึงถามบัวแบบนี้คะ"

"คุณตอบคำถามผมก่อน"

"บัวไม่ได้รักเงินของพี่ดินสักหน่อย"

จบคำพูดของฉันพี่ดินก็คลี่ยิ้มหวานออกมาทันที ใบหน้าคมสันสว่างขึ้นราวกับโล่งใจ มือหนายกขึ้นมาจับแก้มฉันแล้วก็ใช้ปลายนิ้วลูบแก้มฉันอย่างแผ่วเบา

"ผมเลือกรักคนไม่ผิดจริงๆ ^_^" พี่ดินยิ้มจางๆ ให้ฉัน ดวงตาคู่นั้นของพี่ดินเริ่มพร่าเลือนด้วยหยาดน้ำใส ก่อนที่หยดน้ำจะไหลออกมาจากดวงตาลงมาอาบแก้มทั้งสองข้าง

"พี่ดิน..."

"ขอบคุณสำหรับโอกาส ผมสัญญาว่าผมจะดูแลคุณกับลูกให้ดีที่สุด ผมพอจะมีเงินเก็บเยอะพอสมควร ผมจะเปิดบริษัทเล็กๆ ที่นี่"