หลังจากพี่ชาติเดินออกไปบรรยากาศบนโต๊ะอาหารก็พลันหนักอึ้ง สีหน้าพี่ดินเหมือนจะกำลังคิดหนักอยู่ตอนนี้
ฉันรู้ว่าใจจริงเขาก็คงเป็นห่วงพ่อของเขา พ่อลูกกันไม่มีทางตัดกันขาดหรอก
"พี่ดินกลับไปช่วยคุณพ่อเถอะค่ะ บัวจะรอพี่ดินอยู่ที่นี่เอง^_^" ฉันเอื้อมมือไปจับมือของพี่ดินแล้วก็ออกแรงบีบเบาๆ
พี่ดินเงยหน้าขึ้นมามองหน้าฉันแล้วส่งยิ้มจางๆ ให้
"ผมจะให้คุณกลับไปกับผมกอบัว ถ้าพ่อไม่ยอมรับคุณผมก็จะไม่กลับ" พี่ดินพูดน้ำเสียงหนักแน่น สีหน้าเขาจริงจังยิ่งกว่าครั้งไหนๆ เขายังยืนยันว่ายังไงก็จะให้ฉันกลับไปด้วย
"กินข้าวเถอะ อย่าคิดมากเลย" พี่ดินคลี่ยิ้มหวานพร้อมกับตักอาหารใส่จานให้ฉัน
"พี่ดินนั่นแหละอย่าคิดมาก^_^"
ช่วงเย็นๆ...
วันนี้ทั้งวันพี่ดินเหม่อๆ เหมือนสติไม่ค่อยจะอยู่กับเนื้อกับตัวเท่าไหร่ ฉันเรียกพี่ดินตั้งหลายครั้งกว่าพี่ดินจะตอบ
ตอนนี้พี่ดินกำลังคุยอะไรก็ไม่รู้กับพี่ชาติสองคน ท่าทางค่อนข้างจะซีเรียสจนฉันเริ่มจะเครียดไปด้วยแล้วเนี่ย สักพักพี่ดินก็เดินเข้ามาในบ้านด้วยใบหน้าที่เรียบตึง เดินมาหยุดตรงหน้าฉัน
"ไปเก็บเสื้อผ้า ผมจะพาคุณกลับกรุงเทพ"
ฉันตาโตขึ้นมาทันทีที่พี่ดินเอ่ยคำนี้ออกมา
"คุณพ่ออนุญาตให้บัวเข้าไปอยู่ในบ้านแล้วเหรอคะ"
พี่ดินพยักหน้าตอบฉัน พอได้ยินแบบนี้ฉันก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ อย่างโล่งอก แต่อีกใจนึงก็เป็นกังวล
"คุณพ่อจะไม่เอาลูกเราไปจริงๆ ใช่ไหมพี่ดิน" ฉันกลัว กลัวเรื่องนี้จะเกิดขึ้นจริงๆ
"ผมไม่มีวันให้พ่อทำแบบนั้นกอบัว ผมยื่นข้อเสนอไปแล้วและพ่อผมก็ตกลง"
"...."
พี่ดินถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะนั่งลงข้างๆ ฉัน มือหนาดึงตัวฉันไปกอด พลางลูบหัวฉันเบาๆ จนฉันได้ยินเสียงหัวใจของพี่ดินที่มันกำลังเต้นรัวอยู่ตอนนี้
"เชื่อใจผม ผมจะไม่ปล่อยให้พ่อทำอะไรแบบนั้นเด็ดขาด"
"ค่ะ บัวจะเชื่อใจพี่ดิน"
พี่ดินผละกอดออก เขาจ้องมองหน้าฉันก่อนจะก้มมาจูบริมฝีปากฉันอย่างเบาบาง เพียงแค่ริมฝีปากของเราทั้งคู่แตะกันพี่ดินก็ผละออก
"ไปกันเถอะ^_^"
ฉันพยักหน้าตอบพี่ดินจากนั้นเราทั้งคู่ก็ขึ้นไปเก็บเสื้อผ้าบนห้อง เสร็จแล้วเราก็ออกเดินทางไปกรุงเทพทันที โดยมีพี่ชาติเป็นคนขับรถให้
ตั้งแต่ออกรถมาพี่ดินก็นั่งจับมือฉันมาตลอดทาง
"คุณคลื่นไส้อยากจะอ้วกไหมกอบัว ?" พี่ดินหันหน้ามาถามฉันอย่างเป็นห่วง
"ไม่ค่ะ ^_^"
"หิวไหม แวะกินข้าวก่อนไหม"
"บัวยังไม่หิว"
"ไม่ต้องกลัว อย่าคิดมากนะ มันมีผลกระทบต่อลูก" พี่ดินเอามือมาลูบท้องของฉันอย่างอ่อนโยน
"ค่ะ บัวจะพยายามไม่คิดมาก^_^"
"บอกง่ายๆ แบบนี้จัดให้บนรถสักดอกดีไหม หื้ม" พี่ดินยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ เขาพูดออกมาโดยไม่อายพี่ชาติที่กำลังขับรถให้อยู่เลยแม้แต่น้อย
"บะ...บ้า พูดอะไรพี่ชาติอยู่ด้วยนะคะ" ฉันก้มหน้าพูด รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้าแล้วตอนนี้
"แวะปั้มก่อนไหม" พี่ดินก้มมากระซิบที่หูฉัน พร้อมกับขบใบหูฉันเบาๆ เล่นซะขนฉันมันลุกซู่ไปทั้งตัวเลย
"พี่ดิน พอเลิกแกล้งบัวได้แล้ว..."
"ผมเอาจริงๆ นะ ผมไม่ได้แกล้ง"
"บ้า บัวไม่คุยด้วยแล้ว" ฉันหันหน้าหนีพี่ดินไปทางอื่นอย่างทำอะไรไม่ถูก ไอ้คนนิสัยไม่ดีขี้แกล้งนี่!
"หน้าแดงเชียว" พี่ดินเอานิ้วมาเขี่ยๆ แก้มฉันเบาๆ พร้อมกับหยอกล้อ
"พี่ดินเลิกแกล้งบัวเดี๋ยวนี้นะ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แรงรัก แรงสวาท 20+
อีดอก ร้องไห้แม่ร่งทุกตอน อีฟายยยยยย...