แรงรัก แรงสวาท 20+ นิยาย บท 78

หลังจากที่พี่ดินออกไปจากห้องฉันก็นอนพักเพราะความเพลียจากการนั่งรถมาหลายชั่วโมง

ก๊อกๆ ก๊อกๆ...

ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกทีเพราะเสียงเคาะประตูห้อง หลังจากหายง่วงฉันก็ลุกขึ้นมามองบานประตูอย่างชั่งใจว่าจะเปิดดีไหม เพราะอีกฝ่ายที่มาเคาะคงไม่ใช่พี่ดินแน่นอน

"คุณกอบัวคะ คุณกอบัว" ดูเหมือนคนที่มาเคาะจะทนรอไม่ไหวแล้ว อีกฝ่ายเริ่มตะโกนเรียกชื่อฉันตามด้วยการเคาะประตูห้องรัวๆ

แต่ฟังดูจากน้ำเสียงคนเรียกแล้วอีกฝ่ายน่าเป็นหญิงวัยกลางคนหน่อยๆ ไม่น่าจะมีอะไรหรอกมั้ง

แกร่ก!

ฉันตัดสินใจเดินไปเปิดประตูห้อง ที่แท้ก็เป็นแม่บ้านนี่เองที่เรียกฉัน

"มีอะไรหรือเปล่าคะ^_^" ฉันถามพร้อมกับส่งยิ้มอย่างเป็นมิตรให้แม่บ้านตรงหน้า

"คุณท่านให้คุณบัวลงไปทำอาหารเย็นค่ะ"

"อ๋อ ค่ะๆ งั้นพาบัวไปที่ครัวหน่อยสิคะ"

แม่บ้านยิ้มแล้วก็พยักหน้าให้ฉัน จากนั้นก็พาฉันเดินลงไปที่ชั้นล่างของบ้าน แล้วก็พาเดินไปห้องครัว

ภายในห้องครัวมีแม่บ้านอยู่สามคนรวมทั้งคนที่ไปตามฉันด้วย แม่บ้านสองคนที่อยู่ในครัวมองหน้าฉันแล้วก็เหมือนจะก้มหน้าก้มตาซุบซิบอะไรกันบ้างอย่าง

"คุยอะไรกัน ไปเตรียมของมาให้คุณกอบัวสิ!" แม่บ้านที่ขึ้นไปตามฉันเอ่ยสั่งทั้งคู่ด้วยน้ำเสียงเข้มงวด

"อย่าไปสนใจมันสองคนเลยนะคะคุณบัว"

"ค่ะ"

"ว่าแต่ป้าชื่ออะไรคะ บัวจะได้เรียกถูก"

"ป้าชื่อสายค่ะ^_^"

"ค่ะ ป้าสาย"

สักพักแม่บ้านสองคนก็เอาของทำอาหารมากมายมาวางไว้ตรงหน้าฉัน แต่สีหน้าทั้งคู่เหมือนจะไม่พอใจฉันสักเท่าไหร่

"พวกแกสองคนหัดทำตัวให้มันดีๆ หน่อย นี่เมียคุณดิน เจ้านายของพวกแกนะ" ป้าสายที่เห็นเหตุการ์ณก็รีบพูดดุแม่บ้านสองคนนั้นทันที

"โอ๊ยป้า คุณท่านจะเอาเป็นลูกสะใภ้หรือเปล่ายังไม่รู้เลย ฐานะก็ไม่ได้ดีเด่อะไร ไม่เห็นจะเหมาะสมกับคุณดินเลยสักนิด" แม่บ้านหนึ่งในสองคนนั้นพูดออกมาอย่างเผ็ดร้อน

ฉันไม่ได้โต้ตอบอะไรกลับไป ทำได้แค่ก้มหน้าก้มตาเม้มปากแน่น จะให้ฉันทำไงได้ล่ะ มันจริงอย่างที่เขาพูดนั่นแหละ ฉันมันจนไม่คู่ควรกับพี่ดินเลยสักนิดจริงๆ

"พวกแกสองคนจะไปไหนก็ไป!"

"ไม่ต้องไล่หรอกป้าสาย ไม่มีใครอยากอยู่หรอก ไปเอาใจคุณแสนดีกันดีกว่า"

หลังจากแม่บ้านสองคนนั้นเดินออกไป ฉันก็ได้แต่ถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วก็เงยหน้าขึ้นมองป้าสายพร้อมกับยิ้มจางๆ ให้แทนคำขอบคุณ

"อย่าคิดมากเลยค่ะ^_^"

ฉันพยักหน้าตอบป้าสาย จากนั้นฉันกับป้าสายก็ลงมือทำอาหารด้วยกัน ระหว่างทำป้าสายก็เล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟังมากมาย

"คุณท่านก็เป็นคนแบบนี้แหละค่ะ ป้าอยู่ดูแลคุณท่านมานาน ท่านค่อนข้างเป็นคนมีทิฐิสูง"

"ค่ะๆ"

"ถ้าคุณท่านรู้ว่าคุณบัวทั้งน่ารักทั้งเรียบร้อยขนาดนี้ เดี๋ยวคุณท่านก็คงจะใจอ่อนแน่ๆ ค่ะ^_^"

ฉันได้แต่ยิ้มรับคำกล่าวของป้าสายโดยไม่ได้ตอบกลับไป

ตอนนี้ฉันกับป้าสายช่วยกันทำอาหารจนเกือบจะเสร็จแล้ว ดีที่ป้าสายเป็นคนน่ารักแถมยังเป็นกันเองมาก ก็ป้าแกเล่นชวนฉันคุยจนสนิทกันเลยภายในวันเดียวแน่ะ

หลังจากทำอาหารเสร็จฉันก็ขอตัวแยกกับป้าสายขึ้นไปอาบน้ำบนห้องก่อน

"กอบัว" เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลังของฉัน จะว่าไปทำไมฉันถึงได้คุ้นเคยเสียงนี้จังนะ

และพอฉันหันกลับไปมองเจ้าของเสียงเรียกเมื่อครู่ ฉันก็ได้แต่ร้องออกมาอย่างตกใจปนมึนงง

"เดเนียล^_^"

ข้างกายของเดเนียลมีผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆ เขา แถมดูยังไงก็เหมือนจะยังเป็นเด็กอยู่

นี่อย่าบอกนะว่าเขาแต่งงานกับเธอคนนี้ แต่เธอยังเด็กมากเลยนะ

"มันไม่ทำร้ายคุณใช่ไหม" มันที่เขาพูดถึงคงจะเป็นพี่ดินนั่นแหละ

"ไม่เลย บัวกับพี่ดินปรับความเข้าใจกันแล้ว^_^"

"อะ...อ๋อ" เดเนียลตอบกลับมาสั้นๆ ก่อนจะเบือนหน้าหนี แต่ฉันสังเกตเห็นสีหน้าเดเนียลสลดลงทันพอดี นี่ฉันพูดอะไรผิดไปหรือเปล่าเนี่ย...

"งั้นบัวขึ้นไปบนห้องก่อนนะคะ^_^"

"ครับ"

หลังจากบอกลาเสร็จยังไม่ทันจะได้ก้าวเดินต่อไปก็มีคนเรียกฉันไว้เสียก่อน

"กอบัว!"

อ๊ะ! ฉันจำน้ำเสียงแบบนี้ได้ขึ้นใจเลยล่ะ พอหันหน้ากลับไปมองก็เป็นพี่ดินจริงๆ ในขณะที่เขาเองก็จ้องมองฉันสลับกับเดเนียลไปมาด้วยสายตาเกรี้ยวกราด

พี่ดินเดินเข้ามาใกล้ๆ ฉันก่อนจะเค้นพูดออกมาด้วยน้ำเสียงลอดไรฟัน

"ลงมาทำไม ไหนผมบอกแล้วว่าถ้าตื่นให้โทรหาผมไง"

"คือบัว..."

"ไปคุยกันบนห้อง!"

จบคำพูดของพี่ดินเขาก็กอดเอวฉันเดินขึ้นชั้นบนแล้วลากฉันเข้าห้องทันที

ภายในห้อง...

พี่ดินจับฉันนั่งลงตรงปลายเตียง แถมยังมายืนกอดอกมองหน้าฉันอย่างไม่ละสายตาอีก เขาทำอย่างกับว่าฉันไปทำความผิดที่ไม่น่าให้อภัยมาอย่างงั้นแหละ

"คุณลงไปด้านล่างทำไม แล้วคุณคุยอะไรกับมัน" พี่ดินที่ยืนจ้องหน้าฉันมาสักระยะเอ่ยถามเสียงแข็ง

นี่เขาคงจะไม่คิดว่าฉันตั้งใจจะลงไปหาเดเนียลหรอกนะ แถมภรรยาเขาเองก็ยืนอยู่ข้างกายขนาดนั้น เขาเห็นฉันเป็นคนยังไงเนี่ย

"บัวแค่ลงไปทำอาหารเย็น"

"ใครสั่ง ?" พี่ดินขมวดคิ้วมองหน้าฉันแล้วเอ่ยถามอย่างจับผิด

ฉันก้มหน้าลงไม่รู้จะตอบเขายังไงดีเลย ขืนฉันตอบไปว่าคุณพ่อพี่ดินสั่ง ก็กลัวพวกเขาจะมีปัญหากันเพราะฉันอีก

"กอบัว ใครให้คุณลงไปทำ"

"บะ...บัวอยากทำเองค่ะ"

"แน่ใจ ?"

"ค่ะ บัวอยากทำเองจริงๆ" ฉันพยักหน้าตอบพี่ดินรัวๆ

"แล้วสรุปคุณคุยอะไรกับมัน"

"คือบัว...บัวยังไม่ได้คุยอะไรเลยนะ มะ...ไม่สิ คุยแค่คำเดียว" ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น รู้สึกขัดใจตัวเองจริงๆ ทำไมสมองมันถึงได้สั่งการช้าแบบนี้นะ

แน่สิ พอเห็นฉันตอบติดๆ ขัดๆ แบบนี้ยิ่งทำให้พี่ดินเข้าใจผิดจนมองฉันตาเขียวปั๊ดเข้าไปใหญ่

"พรุ่งนี้ผมไม่ให้คุณอยู่บ้านละ แม่ง!"

พี่ดินเดินไปตรงหน้าต่างบานใหญ่ เขาหยิบบุหรี่ขึ้นมาเตรียมจะจุดสูบทั้งที่ไม่ได้สูบนานแล้ว

ฉันรีบเดินไปสวมกอดพี่ดินจากด้านหลัง ไม่อยากให้เขาเป็นแบบนี้เลย

"พี่ดินอย่าสูบบุหรี่เลยนะคะ บัวขอ"

"ไม่ต้องมาอ้อนผม"

"พี่ดิน...บัวเหม็นพี่ดินก็รู้"

"งั้นผมจะไปสูบข้างนอก" พี่ดินแกะมือฉันที่กำลังกอดเขาอยู่ออก แล้วก็เดินไปทางประตูห้อง

นี่ฉันพูดดีๆ ด้วยแล้วนะ จะไม่ฟังกันเลยใช่ไหม ฉันไม่อยากร้ายนะ คนยิ่งหงุดหงิดง่ายอยู่ด้วย

"พี่ดิน ถ้าพี่ดินออกไปสูบบุหรี่ข้างนอก คืนนี้ก็ไม่ต้องมานอนกับบัวนะคะ"

พี่ดินหยุดชะงักจนบุหรี่ในมือร่วงหล่นลงพื้น เขาหันหน้ามามองฉันช้าๆ ราวกับหุ่นยนต์แบตจะหมด ดูๆ ไปก็ตลกอยู่เหมือนกันนะ

"มะ...ไม่ดูดแล้ว ทำไมต้องโหดใส่ผมด้วย" พี่ดินรีบเก็บบุหรี่มาวางไว้บนโต๊ะแล้วเดินเข้ามากอดฉันอย่างออดอ้อน

"บัวอุตส่าห์พูดดีๆ ด้วย พี่ไม่ฟังมันก็ต้องแบบนี้แหละค่ะ"

"คุณอย่าอารมณ์เสียสิกอบัว"

"ก็เพราะพี่ดินนั่นแหละ"

"งั้นเดี๋ยวผมทำให้คุณอารมณ์ดีขึ้นเอาไหม" พี่ดินมองหน้าฉันด้วยแววตาเป็นประกาย คนอะไรลามกได้ทุกเวลาเลยจริงๆ

"ไม่เอาบัวจะไปอาบน้ำ"

"งั้นผมอาบด้วย^_^"

"พี่ดิน ไม่เอา" ฉันร้องท้วงขึ้นมาทันทีเพราะตอนนี้พี่ดินกำลังฉุดลากฉันให้เข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับเขา

ก็คิดเอาละกันว่าฉันจะได้อาบน้ำดีๆ ไหม ถ้าพี่ดินเข้าไปด้วยมันคงไม่ใช่แค่อาบน้ำแน่นอน....

บนโต๊ะอาหารเย็น...

ตอนนี้มีฉันกับพี่ดิน เดเนียลกับภรรยาของเขาแล้วก็คุณพ่อกำลังนั่งทานอาหารอยู่บนโต๊ะเดียวกัน

"สาย อาหารวันนี้ไม่ถูกปากฉันเลย" คุณพ่อพูดกับป้าสายแต่สายตากลับจ้องมองมาที่ฉันตลอดเวลาที่พูด

พี่ดินเอามือมาจับมือฉันแล้วก็ออกแรงบีบเบาๆ จนฉันต้องหันหน้าไปหาพี่ดินที่กำลังส่งยิ้มให้กำลังใจฉันอยู่

"หนูแสนดี ธุรกิจที่บ้านเป็นไงบ้างลูก" คุณพ่อถามผู้หญิงที่เป็นภรรยาของเดเนียลด้วยรอยยิ้มเอ็นดูต่างจากฉันลิบลับ

"ก็กำลังไปได้ดีค่ะคุณพ่อ คุณแม่บอกว่าอีกสามเดือนก็จะขยายสาขาเพิ่ม" เธอตอบกลับคุณพ่อด้วยรอยยิ้มตามปกติ

"แล้วเมียแกล่ะมีอะไรบ้าง" คุณพ่อหันหน้ามาถามพี่ดินเสียงเรียบ แววตาเย็นชาจ้องกดดันฉันจนรู้สึกหายใจลำบาก

"มีหลานของพ่อไงครับ ที่กำลังอยู่ในท้องเมียผม" พี่ดินกุมมือฉันแน่นขึ้นแล้วพูดโต้กลับคุณพ่อด้วยแววตาเย็นเยียบ