แรงรัก แรงสวาท 20+ นิยาย บท 79

อยู่ๆ บรรยากาศบนโต๊ะอาหารก็เงียบกริบชวนให้รู้สึกอึดอัดขึ้นมา

คลืด~ คุณพ่อหยัดกายลุกขึ้นยืนหลังจากได้ยินคำพูดเมื่อครู่ของพี่ดิน

"อาหารไม่อร่อย ทีหลังไม่ต้องทำ" พูดจบคุณพ่อก็เดินออกไป ฉันได้แต่นั่งก้มหน้าเงียบๆ

"คุณทำใช่ไหมกอบัวอาหารพวกนี้" เป็นเดเนียลที่เอ่ยถามฉัน

"ค่ะ บัวกับป้าสายช่วยกันทำ"

"ถึงว่ารสชาติมันคุ้นๆ แถมยังอร่อยกว่าทุกวัน^_^" พี่เดเนียลพูดพลางอมยิ้มออกมา ฉันรีบหันไปมองพี่ดินทันทีเพราะกลัวว่าเขาจะไม่พอใจ

เคล้ง! พี่ดินวางช้อนกระแทกลงบนจานเสียงดังลั่น เเล้วจ้องหน้าเดเนียลตาเขม็งอย่างไม่สบอารมณ์

"แสนดีอิ่มแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ" ภรรยาของเดเนียลเอ่ยขึ้นก่อนจะลุกเดินออกไป

ตอนนี้บนโต๊ะอาหารเหลือแค่ฉันพี่ดินและเดเนียล บอกตรงๆ ว่าบรรยากาศมันวังเวงยิ่งกว่าเดิมซะอีก ฉันล่ะกลัวจริงๆ ว่าพี่ดินจะทำอะไรเดเนียล เพราะพี่ดินนั่งกำหมัดตั้งแต่เมื่อกี้นี้แล้ว ส่วนเดเนียลก็เอาแต่นั่งกินข้าวเหมือนไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไร ขนาดภรรยาลุกไปแล้วเขายังไม่สนใจเลย

"มีเมียแล้ว อย่ามาเสือกกับเมียกู" พี่ดินพูดขึ้นเสียงแข็งขึงหลังจากที่เงียบอยู่นาน

"ใครบอกว่าเมีย มึงก็รู้ว่าทำไมกูต้องแต่งงานกับเธอ" เดเนียลสวนกลับพี่ดินทันควัน

"มันก็เรื่องของมึง"

พี่ดินหันมามองหน้าฉันด้วยสายตาเย็นชา ทำเอาฉันใจหายวูบและรู้สึกกลัวขึ้นมาจับใจ หวังว่าเขาจะไม่พาลมาโกรธฉันด้วยหรอกนะ

"คุณอิ่มรึยัง ?" พี่ดินถามฉัน เขาดูไม่ได้โกรธอะไรแต่ฉันก็อดกลัวไม่ได้

"อะ อิ่มแล้วค่ะ"

"งั้นก็ขึ้นห้องเถอะ ผมไม่อยากอยู่ตรงนี้นาน" พี่ดินว่าพลางหันไปมองเดเนียลที่กินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย ไม่ได้สนใจสถานการณ์ในตอนนี้เลย

"ค่ะๆ" ฉันพยักหน้าตอบพี่ดินหงึกหงัก จากนั้นเขาก็พาฉันเดินขึ้นไปข้างบน

ภายในห้อง...

พอมาถึงพี่ดินก็ทิ้งตัวลงนอนทันที เขาไม่ยอมพูดยอมจาอะไรเลย สงสัยตอนแรกฉันจะคิดผิดไป อาการแบบนี้มันฟ้องชัดเจนว่าเขากำลังโกรธฉันอยู่

ฉันค่อยๆ คลานขึ้นไปบนเตียงแล้วสวมกอดพี่ดินจากทางด้านหลังพร้อมเกยคางไว้บนไหล่กว้างของเขา

"ขี้งอนจัง"

"นอนได้แล้วกอบัว"

"หันหน้ามาหาบัวก่อนสิคะพี่ดิน" ฉันทำเสียงออดอ้อนเผื่อว่าพี่ดินจะยอมใจอ่อน

"ผมง่วง"

"พี่ดิน มันไม่ใช่เรื่องที่เราจะต้องมาโกรธกันเลยนะคะ"

“….”

พี่ดินเงียบไม่ยอมพูดอะไร ทำให้ฉันต้องถอนหายใจออกมาเบาๆ นี่เขาจะโกรธฉันจริงจังเลยใช่ไหม

"เคยทำอาหารให้มันกินบ่อยล่ะสิมันถึงจำได้ขึ้นใจขนาดนั้น" จู่ๆ พี่ดินก็พูดขึ้นเสียงเข้ม ถ้อยคำของเขาเต็มไปด้วยการประชดประชัน

ว่าแล้วว่าเขาต้องงอนเรื่องนี้แน่ๆ ฉันได้แต่ส่ายหน้าไปมาเบาๆ ด้วยความเหนื่อยใจ ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงแล้วถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด

คงต้องง้อด้วยวิธีนี้สินะพี่ดินถึงจะยอมหายโกรธ

"พี่ดินคะ" ฉันเรียกชื่อพี่ดินเสียงหวานเพื่อยั่วเย้าเขา

"กอบัวนอนได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องไปบริษัทแต่เช้า" พี่ดินไม่แม้แต่จะหันหน้ามามองฉันเลย

"งั้นถ้าพี่ดินจะนอน บัวใส่เสื้อผ้าแล้วนะคะ"

"คุณพูดเหมือนตอนนี้คุณไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอยู่อย่างงั้นแหละ"

"ก็หันมาดูสิคะ ว่าบัวใส่เสื้อผ้าอยู่ไหม"

พอได้ยินฉันพูดแบบนั้น พี่ดินก็ค่อยๆ พลิกตัวหันมามองฉัน ดวงตาเบิกกว้างของเขาค่อยๆ กวาดมองเรือนร่างเปลือยเปล่าของฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า

"กะ กอบัวคุณ..."

"ถ้าง่วงแล้วบัวใส่เสื้อผ้าดีกว่า..." ฉันก้มหน้าทำเป็นจะหยิบเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาใส่

หมับ! ทว่าก็ถูกพี่ดินดึงแขนให้ล้มลงและนอนราบไปกับเตียง ก่อนที่เขาจะรีบขึ้นมาคร่อมร่างของฉันไว้อย่างรวดเร็ว

"ไหนบอกว่าง่วงไงคะ" ฉันหยอกล้อเขาด้วยคำถาม

"ใครสอนให้คุณทำแบบนี้ หื้ม..." สายตาของพี่ดินที่มองมาในตอนนี้เจ้าเล่ห์และมีเสน่ห์มาก

"ไม่ชอบเหรอคะ"

"ชอบสิ ผมชอบที่คุณน่ารักแบบนี้"

"บัวขอทำให้พี่ดินได้ไหม"

ฉันเม้มริมฝีปากเข้าหากันเเน่น รู้สึกอายที่เป็นฝ่ายร้องขอเขาแบบนั้น แต่ฉันก็อยากทำให้พี่ดินจริงๆ

พี่ดินเหมือนจะตกใจกับคำถามของฉัน แต่สักพักเขาก็ยกยิ้มมุมปากแล้วพลิกตัวลงนอนข้างๆ ฉัน

"เอาสิ"

ฉันเป็นฝ่ายลุกขึ้นนั่ง ขณะที่พี่ดินกำลังจัดการถอดกางเกงของตัวเองออก ท่อนเอ็นอันใหญ่ผงาดตั้งขึ้นมาโดยที่ฉันยังไม่ทันได้แตะต้องมันเลย

"ทำสิกอบัว ซี๊ด"

ฉันพยักหน้าตอบพี่ดิน จากนั้นก็เอื้อมมือไปจับท่อนเอ็นของเขา ขนาดของมันใหญ่จนใช้มือกำไม่รอบจริงๆ ฉันชักรูดแท่งร้อนของพี่ดินขึ้นลงสี่ห้าครั้ง ก่อนจะก้มหน้าลงใช้ปลายลิ้นนุ่มเเตะเบาๆ ที่ปลายหัวเห็ดสีชมพูอ่อน

"อ๊า ซี๊ด ลิ้นคุณนุ่มดีจัง อ๊า~" พี่ดินครางออกมาเสียงกระเส่าบ่งบอกถึงความพึงพอใจ มือหนารวบผมของฉันขึ้นเป็นการเปิดทางให้ฉันบำเรอเขาได้ถนัด

"ทะ ทำยังไงต่อคะ" ฉันเงยหน้าขึ้นถามพี่ดินเสียงสั่น เพราะไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อ

"อมมันสิกอบัว ค่อยๆ อมมันแล้วก็รูดขึ้นรูดลงด้วยปาก"

ฉันพยักหน้าตอบพี่ดินด้วยความเขินอาย ก่อนจะทำตามที่เขาบอก ฉันค่อยๆ ดันลำเอ็นของพี่ดินเข้ามาไว้ในอุ้งปาก พยายามจะดันเข้ามาให้ลึกๆ ทว่าฉันก็อมได้ไม่สุดเพราะขนาดของมันยาวมากเกินไปจนแทงโดนคอหอย จากนั้นฉันก็อมท่อนเนื้อดุ้นใหญ่ตามแบบที่พี่ดินบอก สลับกับใช้มือรูดส่วนลำที่เข้ามาได้ไม่หมด

"อ๊า กอบัว ซี๊ด"

อ๊อก อ๊อก อ๊อก~

"ดูดด้วยสิ ซี๊ด~"

ฉันทั้งอมทั้งดูดตามที่พี่ดินสั่ง แล้วเงยหน้าขึ้นถามพี่ดินอีกครั้ง อยากรู้ว่าจะเขาชอบที่ฉันทำให้หรือเปล่า

"แบบนี้ใช่ไหมคะ"

"แบบนั้นแหละเมียจ๋า อ๊าซี๊ด~"

ฉันฉีกยิ้มด้วยความดีใจแล้วก้มลงไปอมแก่นกายของพี่ดินต่อ จากนั้นก็เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ จนพี่ดินเปล่งเสียงครางออกมาดังลั่นห้อง

"พะ พอแล้ว เดี๋ยวเสร็จก่อน"

พี่ดินดันใบหน้าฉันออกเบาๆ แล้วลุกขึ้นดันร่างฉันให้เป็นฝ่ายนอนราบไปกับเตียง เขาจับขาเรียวทั้งสองข้างของฉันให้แยกออกจากกัน ก่อนจะค่อยๆ ดันท่อนเอ็นที่ขยายตัวเต็มที่เข้ามาภายในร่องรักช้าๆ

"อ๊า พะ พี่ดิน ซี๊ด~"

"เป็นอะไร หื้ม เสียวเหรอ อ๊า~"

ฉันพยักหน้าตอบพี่ดินรัวๆ ความเสียวที่เกิดขึ้นมันมีมากซะจนฉันแทบจะทานทนไม่ไหว ในใจอยากจะให้พี่ดินรีบขยับเอวเข้าออกเร็วๆ จังเลย

"ขยับสิคะ บัวเสียว อ๊า"

"วันนี้คุณน่ารักจัง หื้ม อ๊าซี๊ด~"

พี่ดินเอ่ยชมอย่างชอบใจแล้วเริ่มขยับสะโพกเนิบๆ ส่งผลให้ท่อนเอ็นใหญ่ค่อยๆ ครูดเข้าครูดออกที่รูสวาทของฉัน ซึ่งกำลังฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวานจำนวนมากจนเหนียวเหนอะ

"อ๊า ทำไมคุณถึงเอามันขนาดนี้ ซี๊ด"

"ระ แรงกว่านี้ได้ไหมพี่ดิน อ๊า อ๊าง"

"ซี๊ด คุณท้องอยู่นะกอบัว อื้มอ๊า~" ความเสียวซ่านที่พุ่งขึ้นเรื่อยๆ ตามแรงกระแทกของพี่ดินทำให้ฉันลืมเรื่องนี้ซะสนิท

"พะ พี่ดิน บัวเสียวจัง อ๊ะ ซี๊ด" ฉันหวีดครางอย่างไม่อาย ยิ่งเวลาที่ปลายหัวเห็ดบานแทงเข้ามาโดนจุดกระสัน ร่างกายเป็นต้องกระตุกเกร็งด้วยความเสียวสะท้าย

"ผะ ผมก็เสียว อ๊า~''

พี่ดินกดสะโพกของฉันไว้แล้วโถมแรงอัดกระแทกเอวสอบรัวขึ้นกว่าเดิม เขาไมาได้ทำแรงมากคงจะเป็นห่วงลูกในท้อง แต่แค่นี้ก็ทำให้ฉันเสียวจนแทบจะไปแตะขอบสวรรค์อยู่รอมร่อ

เช้าวันใหม่...

ฉันตื่นนอนขึ้นมาอ้วกตั้งแต่เช้าโดยมีพี่ดินเป็นคนคอยลูบหลังให้ จากนั้นเราก็อาบน้ำแต่งตัวกันเพราะพี่ดินจะพาฉันไปบริษัทด้วย วันนี้เราไม่ได้กินมื้อเช้าที่บ้านกันเพราะกลัวพี่ดินจะมีปากเสียงกับคุณพ่อ

ภายในรถ

"พี่ดิน ตอนกลับพาบัวแวะไปที่บ้านหน่อยได้ไหมคะ" นั่งรถมาได้สักพักฉันก็เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ

"ไปทำไม ?" พี่ดินหันมาเลิกคิ้วถามฉัน

"ก็ไปหาแม่กับน้องสิคะ ทำไมพี่ดินถามแปลกจัง" ฉันขมวดคิ้วกะพริบตาปริบๆ มองหน้าพี่ดินด้วยความแปลกใจ

"เดี๋ยวไว้ว่างแล้วผมจะพาไปนะ"

"ก็ตอนเย็นไงคะ"

พอฉันพูดแบบนั้นพี่ดินก็เงียบไม่ตอบอะไร รู้สึกเหมือนว่าเขาจะไม่อยากให้ฉันกลับบ้านสักเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร

ณ บริษัท

ภายในห้องทำงาน

พี่ดินก้มหน้าก้มตาอ่านเอกสารกองโตด้วยท่าทางเคร่งเครียด ส่วนฉันก็นั่งรอพี่ดินอยู่บนโซฟาตัวอยู่ใกล้ๆ กัน ระหว่างนั้นก็เปิดซีรีส์จีนเรื่องที่เซียวจ้านแสดง เขาหล่อมากๆ เลยนะจะบอกให้

"อย่าเครียดมากนะคะพี่ดิน" ฉันเงยหน้าขึ้นบอกกับพี่ดินเมื่อเห็นเขาเครียดมากจนเกินไป

"ยิ้มให้ผมดูหน่อย" พี่ดินทำสีหน้าออดอ้อนทั้งที่เมื่อกี้เขาดูเครียดเอามากๆ คงจะไม่อยากทำให้ฉันเป็นห่วงใช่ไหม

"แค่ยิ้มเองไม่เห็นต้องทำหน้าอ้อนบัวขนาดนี้เลย^_^" ถึงอย่างนั้นฉันก็ฉีกยิ้มหวานออกกว้างๆ ให้พี่ดินเพื่อเป็นกำลังใจ เขายิ้มตอบบางๆ แล้วก้มหน้าทำงานที่ค้างอยู่ต่อ

"กอบัว" จู่ๆ พี่ดินก็เรียกฉัน

"คะ ?" ฉันละสายตาออกจากหน้าจอโทรศัพท์แล้วเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียงเรียก

"คุณอยากแต่งงานไหม ?"

ตึกตักตึกตัก

หัวใจฉันเต้นกระตุกเต้นไม่เป็นจังหวะ เมื่อได้ยินพี่ดินถามแบบนั้น รู้สึกได้ถึงความร้อนผ่าวบนใบหน้า ก่อนที่มันจะค่อยๆ ลามไปจนถึงใบหู

"ทะ ทำไมจู่ๆ ถึงถามบัวแบบนี้ล่ะคะ" ฉันทั้งตกใจและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน

"คุณตอบผมมาสิว่าคุณอยากแต่งงานหรือเปล่า"

"กะ ก็ต้องอยากสิคะ" ฉันก้มหน้าตอบพี่ดินเพราะรู้สึกเขินมากจนทำตัวไม่ถูก ไม่มีกะจิตกะใจจะดูซีรีส์ที่กำลังเล่นอยู่ในโทรศัพท์เลยตอนนี้

"ผมเคลียร์เรื่องที่บริษัทเสร็จเมื่อไหร่ เราแต่งงานกันนะกอบัว" ไม่รู้ว่าพี่ดินลุกขึ้นเดินมาหาฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีเขาก็นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าของฉันแล้ว

พี่ดินเอาโทรศัพท์ออกจากมือของฉัน จากนั้นก็กุมมือฉันขึ้นพร้อมกับโน้มใบหน้าลงมาประทับจูบเบาๆ อย่างนุ่มนวล

"แต่งงานกับผมนะกอบัว" มืออีกข้างของพี่ดินชูแหวนเพชรเม็ดโตขึ้นต่อหน้าฉัน ทำเอาหยดน้ำตามันตีรื้นขึ้นมาคลอเต็มสองเบ้า มันตื้นตันและดีใจจนอธิบายไม่ถูกเลยจริงๆ

ฉันเชื่อว่าการถูกคนรักคุกเข่าขอแต่งงานเป็นความฝันของผู้หญิงหลายๆ คนรวมถึงตัวฉัน และตอนนี้มันก็กำลังเกิดขึ้นจริงอยู่ตรงหน้า ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะได้มีวันนี้

"ค่ะ บัวจะแต่งงานกับพี่ดิน"

พี่ดินค่อยๆ สวมแหวนให้ฉันอย่างบรรจง จากนั้นก็ประคองใบหน้าของฉันไว้แล้วกดริมฝีปากลงมาจูบอย่างแนบแน่นและลึกซึ้ง

ฉันค่อยๆ หลับตาลงช้าๆ น้ำตาแห่งความสุขที่คลออยู่ในตอนแรกไหลลงอาบแก้มทั้งสองข้างจนเปียกชุ่ม ฉันไม่คิดเลยจริงๆ ว่าจะได้ยินคำนี้ออกจากปากของพี่ดิน เพราะเขาเคยพูดเอาไว้ว่าชีวิตนี้เขาไม่เคยคิดที่จะแต่งงานกับใคร