ข่มขู่อย่างนั้นเหรอ?
ถังเฉียวหว่านได้เหลือบมองสายตาของหลงอี้เชินที่มีท่าทางหากคุณไม่ขึ้นมาผมก็จะลงไปอุ้มคุณเช่นนั้นของเขา และได้ยิ้มเล็กน้อย“ไม่จำเป็นค่ะ ฉันมีขา เดินเองได้ค่ะ”
ทันทีที่พูดจบ เธอก็ได้ยกเท้าขึ้นแล้วเดินไป แต่ไม่ได้เดินไปหารถ กลับเดินตรงไปข้างหน้า
หลงอี้เชินซึ่งกำลังนั่งอยู่ในรถได้จ้องมองความตัวเล็กของเธอจากด้านหลัง ดวงตาเบิกกว้าขึ้น และสายตาที่เคร่งขรึมนั้นมีรอยยิ้มที่ไม่ทราบว่าสื่อถึงอะไรปนไปด้วย
“ผู้นำครับ จะตามไปไหมครับ”กู้จื่อหานที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับได้เอ่ยปากถาม
หลงอี้เชินได้เอนหลังเล็กน้อย และพิงหลังนั่งเบาะหลังที่หรูหรานั่นด้วยความสง่างาม ริมฝีปากที่บางของเขา ได้พูดอย่างเสียงเบาออกมาคำหนึ่ง“ตาม”
ทันทีที่เขาพูดจบ ก็มีเสียงรถ‘ซูด’แล้วแล่นไปหาถังเฉียวหว่านเลย
ถังเฉียวหว่านกำลังรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์ เธอพึ่งจะเรียกรถเมล์ และกำลังจะขึ้นรถไปนั้น ก็มีรถอเนกประสงค์คันสีดำได้แทรกเข้ามาด้วยความดุดัน ได้จอดอยู่ตรงหน้าของเธอโดยตรง และปิดเส้นทางของเธอจนไปไหนไม่ได้
รถเมล์จึงได้ขับไปทันที เมื่อถังเฉียวหว่านเห็นเช่นนี้ก็รู้สึกเคืองใจเล็กน้อย สายตาที่เฉียบคมได้จ้องไปทางรถที่ขวางอยู่ตรงหน้าตัวเอง
เมื่อเปิดประตูรถ ก็มีรองเท้าหนังของผู้ชายที่แวววาวมีราคาแพงคู่หนึ่งได้ก้าวออกมา
มองดูขาที่เรียวยาวของหลงอี้เชินที่ก้าวออกมานั้น ถังเฉียวหว่านจึงจะตระหนักได้ว่าเขาสูงมาก อย่างน้อยดูสูงถึงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร
หลังจากที่ตระหนักได้ว่าเขาลงจากรถแล้ว เธอได้หันหลังเตรียมจะเดินไป ก็มีน้ำเสียงที่มีเสน่ห์ของหลงอี้เชินดังมาจากด้านหลังของเธอ
“เห็นของผมหมดแล้วก็จะจากไปอย่างนั้นหรือครับ?”เขาหมายถึงเมื่อเช้านี้
เขาไม่เอ่ยถึงยังดีหน่อย พอเขาเอ่ยถึง เธอก็ได้นึกถึงรูปร่างของเขาในตอนที่ไม่ได้สวมเสื้อผ้าขึ้นมา รูปร่างที่ดูแข็งแกร่งนั้นทำให้คนเลือดกำเดาไหล v-lineหน้าท้องที่มีเสน่ห์ กับกล้ามท้องที่แข็งแรงละมีเสน่ห์อย่างมาก ทุกจุดช่างเย้ายวนใจเหลือเกิน……
อ้ะ……เธอกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย? น่าอายจะตายแล้ว
ใบหน้าของถังเฉียวหว่านก็กลับมาแดงอีกครั้งโดยไม่ตั้งใจ เธอเลิกนึกภาพที่ไม่เหมาะสมสำหรับเด็กที่อยู่ในสมองเหล่านั้นให้หมดด้วยความหงุดหงิดใจเล็กน้อย และได้หันกลับมา
“คุณเองก็เห็นของฉันหมดแล้วไม่ใช่หรือคะ”
หลังจากที่สายตาของหลงอี้เชินได้มองหัวจรดเท้าของเธอแล้ว ก็ได้ยิ้มอย่างสุภาพ ถามกลับด้วยสีหน้าที่ไม่เปลี่ยนว่า :“หุ่นของคุณดีกว่าหุ่นของผมตรงไหน?”
“ครั้งหน้าถ้าต้องการให้ผมอุ้มคุณก็บอกกันตรงๆนะครับ ผมไม่ชอบผู้หญิงที่เสแสร้ง”
ถังเฉียวหว่านรู้สึกโมโห “ใครต้องการให้คุณมาชอบคะ? ใครต้องการให้คุณมาอุ้ม? คุณเป็นใครคะ? ฉันมีคู่หมั้นแล้วนะคะ?”
เมื่อได้ยินเธอพูดว่ามีคู่หมั้นแล้ว สายตาของหลงอี้เชินเคร่งขรึมขึ้นมาทัน และได้ยิ้มมุมปาก“มีคู่หมั้นแล้วคุณยังจะถอดเข็มขัดผู้ชายอย่างง่ายดายหรือครับ? รู้ไหมว่าผู้หญิงคนหนึ่งหากถอดเข็มขัดผู้ชายอย่างง่ายดายนั้นหมายความว่าอะไร?”
ถังเฉียวหว่านที่กำลังจะเอ่ยปากพูด หลงอี้เชินก็ได้พูดด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มว่า :“หมายความว่าผู้หญิงคนนั้นต้องการยั่วยวนผู้ชายคนนั้น”
“คุณ……”ถังเฉียวหว่านโมโหแทบบ้าแล้ว เธอในตอนนี้รู้สึกว่าทั้งหัวใจตับม้ามและกระเพาะก็ปวดไปหมด
คำอธิบายของเธอยังไม่ทันได้พูดออกมา หลงอี้เชินก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เบาอีกครั้งว่า :“หมายความว่าเธอต้องการมีความสัมพันธ์ที่ผิดปกติกับผู้ชายคนนั้น”
“……”ถังเฉียวหว่านรู้สึกว่าเธอถูกยั่วโมโหจนจะขาดอากาศหายใจแล้ว “ฉัน……”
ในทำนองเดียวกัน เธอกำลังจะอ้าปากพูด สายตาที่ลุ่มลึกและเฉียบคมของหลงอี้เชินได้ตกอยู่บนใบหน้าของเธอ ถามด้วยน้ำเสียงที่มีเสน่ห์ว่า :“คุณต้องการมีอะไรกับผมหรือครับ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไออุ่นรัก(ร้าย) จากใจคุณ