ไออุ่นรัก(ร้าย) จากใจคุณ นิยาย บท 4

ถังเฉียวหว่านเหลือบมองเหล้าที่จางเชียนยื่นมา เพิ่งดื่มลงไป โทรศัพท์เธอก็ดังขึ้น

บาร์เสียงดัง เธอจึงต้องไปรับที่ห้องน้ำ

คนที่โทรมาคือเจิ้งเฟิ่งผิง พอเธอรับสาย น้ำเสียงไม่พอใจอันเย็นยะเยือกของทางเจิ้งเฟิ่งผิงก็ดังขึ้นมา

“ถังเฉียวหว่าน ตอนนี้เธอโตแล้ว ไม่เชื่อฟังแล้วใช่ไหม? โทรไปหาเธอตั้งนานไม่รับสาย ในสายตาเธอยังมีน้าสองคนนี้อยู่ไหม? ทำไมที่เธอเสียงดังขนาดนั้น? เธอไปสำมะเลเทเมาที่ไหนอีก?”

“มีธุระไหมคะ?” เสียงถังเฉียวหว่านธรรมดามาก สำหรับน้ำเสียงเหน็บแนมเย็นชาของน้าสาว เธอชินนานแล้ว

หลังจากถังเจี้ยนเทียนพ่อของเธอเสียไป เธอก็อาศัยที่บ้านถังเจี้ยนหรงคุณอาของเธอ

อยู่ตระกูลถัง เจิ้งเฟิ่งผิงพูดเหน็บแนมเธอบ่อยมาก และแสดงความไม่พอใจต่อเธอบ่อยมาก

ส่วนถังเจี้ยนหรงคุณอาของเธอ หลังจากพ่อเธอเสียชีวิต ก็รับช่วงต่อถังซื่อกรุ๊ปของพ่อเธอในนามเธอที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ในปัจจุบัน หุ้นทั้งหมดของถังซื่อกรุ๊ปถูกเขาโอนเป็นชื่อเขาแล้ว

เธอจำเป็นต้องพึ่งพาผู้อื่น

เธอจำเป็นต้องได้รับการช่วยเหลือจากพวกเขาถึงจะสำเร็จการศึกษา อีกอย่างคุณยายของเธอยังอยู่ที่สถานพักฟื้น ค่ารักษาพยาบาลในภายหลังต้องใช้เงินหลายแสน เธอไม่สามารถทิ้งได้

เธอเรียนอยู่ที่สถาบาลมีเตีย มหาวิทยาลัยซิงต้า จะเรียนจบแล้ว

เรียนจบแล้วเธอก็สามารถตั้งใจทำงาน หาเงินมารักษาพยาบาลคุณยายเธอ และหลุดพ้นจากตระกูลถังอย่างแท้จริง

“ถังเฉียวหว่าน นั่นเธอพูดด้วยน้ำเสียงอะไรท่าทีอะไร? เธออย่าลืมนะ พ่อเธอตายไว แม่ที่หน้าไม่อายของเธอก็หนีไปกับคนอื่น ถ้าฉันกับอาของเธอไม่ให้ข้าวเธอกิน เธอหิวตายบนถนนไปนานแล้ว แถมยายเธอที่นอนสถานพักฟื้นใกล้ตายนั่นอีก ใครให้ค่ารักษาพยาบาล? แล้ว……” เจิ้งเฟิ่งผิงพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชันและเริ่มด่านับไม่ถ้วน

คำพูดเหล่านี้เจิ้งเฟิ่งผิงเคยพูดมาแล้วนับไม่ถ้วน ถังเฉียวหว่านฟังจนหูอื้อไปนานแล้ว แต่เธอโต้กลับเลย

ผ่านการฝึกฝนมาหลายปี ความอดทนของเธอดีจนเกินความคาดหมาย

เธอเอาโทรศัพท์ออกมาจากหู ไม่มีอารมณ์จะฟังคำด่ามากมายจากเจิ้งเฟิ่งผิงเลย เพราะตอนนี้เธอรู้สึกเวียนหัวตาพร่ามัว ร่างกายก็เริ่มแย่ขึ้นมา

ความรู้สึกไม่สบายตัวมันช่างไม่คุ้นเคย เหมือนมดกัด

ตอนเธอเข้าห้องน้ำมา เธอก็รู้สึกร่างกายผิดปกติแล้ว ตอนนี้ความรู้สึกไม่สบายตัวยิ่งรุนแรงขึ้น