ไออุ่นรัก(ร้าย) จากใจคุณ นิยาย บท 40

พอได้ยินสองคำนี้ ความทรงจำของถังเฉียวหว่านก็นึกย้อนกลับไปที่บาร์เหล้าคืนนั้น เลยนึกขึ้นได้ว่าเขาถอดเข็มขัดให้เธอ หลังจากนั้นเธอก็ให้ชุยเสี้ยวเสี้ยว

ชุยเสี้ยวเสี้ยวยังไม่คืนเขาเหรอ?

เธอมองเขาด้วยความอับอาย “คือว่า......เข็มขัดไม่อยู่ที่ฉัน”

หลงอี้เชินหรี่ตาจ้องเธออย่างเรียบเฉย “หายแล้ว?”

“เปล่า” ถังเฉียวหว่านพูดไปตามความจริง：“คืนนั้นฉันให้คนอื่นไปแล้ว”

ริมฝีปากของหลงอี้เชินกระตุกยิ้มขึ้น เป็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความอันตราย “ดีมาก นี่คุณกล้าเอาเข็มขัดของผมไปให้คนอื่น”

ฟังน้ำเสียงของเขาไม่ออก ถังเฉียวหว่านพูดออกไปด้วยความรู้สึกผิดเต็มอก：“คุณหลง ขอโทษจริงๆค่ะ ฉันจะช่วยคุณเอาเข็มขัดกลับมา คือ......ฉันมีธุระ......”

หลังจากที่หลงอี้เชินใช้สายตามองเธอแล้ว เขาก็ปล่อยมือของเธอ แล้วหมุนตัวเดินจากไป

เห็นว่าเขาไปแล้ว ถังเฉียวหว่านก็ถอนหายใจเบาๆ แต่ในขณะเดียวกันในใจก็นึกเสียดายที่เอาเข็มขัดให้ชุยเสี้ยวเสี้ยวไป ไม่งั้นเมื่อครู่เธอก็คงคืนให้เขาได้แล้ว

ตัดความคิดออกไป เธอคิดถึงเรื่องที่ผู้กำกับดังมาเลือกนักแสดง ก็รีบออกจากหอพักทันที

การปรากฏตัวของหลงอี้เชินเมื่อครู่ ทำให้เกิดความวุ่นวายไม่น้อย

ด้านล่างตึกหอพักในเวลานี้มีผู้หญิงคณะอื่นมารวมตัวกันไม่น้อย ส่วนลั่งหลิงและกู้จื่อหานนั้นยืนอยู่หน้าประตูใหญ่ของหอพัก เพื่อกันไม่ให้บรรดาผู้หญิงขึ้นตึกหอพักไป

เพราะทุกคนต่างก็ไปเข้าร่วมการเทสหน้ากล้องและเลือกนักแสดงกันหมด หอพักคณะการแสดงเลยมีคนไม่เยอะ เพราะงั้นในตอนที่หลงอี้เชินขึ้นมาบนหอพัก เลยไม่ได้ถูก “รุมโจมตี” จากบรรดาผู้หญิง

ผู้หญิงที่เจอไม่กี่คนต่างก็ถูกหน้าตาหล่อเหลาของเขามอมเมา ยืนอึ้งอยู่ที่เดิม

หลงอี้เชินที่ลงมาก่อนตรงขึ้นไปนั่งบนรถที่หรูหราของเขา

“อ๊ะ…...เขาหล่อมากเลย！”