ไออุ่นรัก(ร้าย) จากใจคุณ นิยาย บท 44

“เสี่ยวหว่าน เธอจะไปไหนเหรอ?”ป้าหวังมองเธอด้วยความเป็นห่วง

ถังเฉียวหว่านไม่ได้บอกว่าไปไหน แค่พูดอย่างยิ้มแย้มเท่านั้น“ป้าหวัง อีกไม่นานยายของหนูก็จะได้เข้าไปในห้องผู้ป่วยแล้ว”

อีกไม่นาน ก็จะมีนางพยาบาลมาช่วยเข็นยายของถังเฉียวหว่านกลับเข้าไปในห้องผู้ป่วย แล้วก็ฉีดยาให้อีกครั้ง

ถังเฉียวหว่านนั่งอยู่ข้างหน้าของยายเธออยู่สักพัก ฝากให้ป้าหวังช่วยดูแลยายของเธอ ก่อนจะออกมาจากสถานพักฟื้นผู้ป่วยและมุ่งหน้าตรงไปที่ร้านไวน์ข่ายจิ่ง

ร้านไวน์ข่ายจิ่งไม่ได้อยู่ใจกลางเมือง อยู่ห่างออกไปไกลอยู่ไม่น้อย

ไม่สามารถนั่งรถประจำทางตรงไปได้ หลังจากนั้นยังต้องมีการต่อรถอีก

หลังจากที่ถังเฉียวหว่านลงมาจากรถประจำทางแล้ว ก็อดกลั้นความเจ็บปวดเอาไว้จ่ายเงินไปสิบหยวนนั่งรถมาจนถึงร้านไวน์ข่ายจิ่ง

ร้านไวน์ข่ายจิ่งก็คือโรงกลั่นไวน์ พอเห็นชื่อก็จะคิดโยงไปถึงความหมายของมัน ก็คือสถานที่ที่ไว้หมักไวน์นั่นเอง

พอเข้ามาในโรงกลั่นไวน์ เธอก็ได้กลิ่นฉุนของไวน์

เธอมาถึงยังชั้นสามของโรงกลั่นไวน์ตามที่เจิ้งเฟิ่งผิงบอก

ยืนอยู่ข้างนอกประตูห้องไพรเวทหมายเลขห้า เธอลังเลอยู่นานสองนาน พอนึกถึงยายที่กำลังนอนผอมแห้งอยู่บนเตียงผู้ป่วย ก็หลับตาลง ก่อนจะยื่นมือออกไปเคาะประตู

ตอนที่เคาะครั้งที่สาม ประตูก็เปิดออก

เจิ้งเฟิ่งผิงที่มวยผมแบบหญิงสูงศักดิ์ ใส่สร้อยทองแหวนเพชร ทั้งตัวเต็มไปด้วยของแบรนด์เนมโผล่มาอยู่ตรงหน้าของเธอ

หลังจากที่เจิ้งเฟิ่งผิงมองสำรวจเธอหัวจรดเท้าหนึ่งรอบแล้ว ในตาก็เผยให้เห็นถึงความรังเกียจและไม่พอใจ“ทำไมถึงแต่งตัวแบบนี้มา? นี่เธอไม่อายคนหรือไง?”

ถังเฉียวหว่านใส่ชุดลำลองสีเบจทั้งตัว รองเท้าผ้าใบ ผมยาวมัดหางม้า แต่งตัวแบบนักศึกษาทั่วไป

“น้องผิง แต่งตัวแบบนี้สิถึงจะดูดี ทั้งดูวัยรุ่นทั้งมีชีวิตชีวา”คนที่พูดเป็นชายชราที่ผมหงอกขาว อายุหกสิบกว่าๆคนหนึ่งที่อยู่ในห้องไพรเวท

เจิ้งเฟิ่งผิงหันกลับมองไปที่ชายชราที่นั่งอยู่บนโซฟา เปลี่ยนเป็นใบหน้ายิ้มแย้มทันที“ประธานเฉียนบอกว่าดูดีก็ดูดีค่ะ”

ถ้าไม่ใช่ว่าเพราะว่ายังมียายของเธออยู่ เธอก็จะต่อยเจิ้งเฟิ่งผิงกับไอ้แก่ตัณหากลับคนนั้นไปอย่างแรงแล้วจริงๆ

ตอนนี้เธอรู้สึกว่าเธอเป็นเหมือนกับสินค้าอย่างไรอย่างนั้น ถูกไอ้แก่ตัณหากลับนั่นเชยชมแถมยังวิพากษ์วิจารณ์อีก

เจิ้งเฟิ่งผิงพอเห็นว่าประธานเฉียนเอาแต่จ้องมองถังเฉียวหว่านไม่ละสายตาไปไหน เธอก็แอบยิ้ม ก่อนจะพูดถามขึ้น“ประธานเฉียน คุณก็ได้เจอกับเสี่ยวหว่านคนนี้แล้ว รู้สึกพึงพอใจแล้ว ถ้าอย่างนั้นการร่วมงานกันของพวกเรา……”

“ไม่มีปัญหา”ประธานเฉียนไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมา พูดตอบกลับอย่างสุขใจ

“ประธานเฉียน คุณดูมีความสุขจริงๆ เดี๋ยวฉันจะดื่มให้กับคุณสักแก้วก็แล้วกันค่ะ งั้นฉันไปรินไวน์ก่อนนะคะ”

เจิ้งเฟิ่งผิงพูดจบ ก็ลุกขึ้นยืนเดินไปที่โต๊ะกลมในห้องไพรเวท

บนโต๊ะมีไวน์ดีกรีสูงกับแก้วสามใบวางเอาไว้

เจิ้งเฟิ่งผิงหยิบขวดไวน์ขึ้นมา หางตาหันมองไปยังถังเฉียวหว่านที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยเจตนาที่ชั่วร้าย ก่อนจะรินไวน์ลงไปครึ่งแก้วทั้งสามใบ