ใบไม้ผลิกลางมรสุม นิยาย บท 15

“คุณเซิ่ง!คุณอย่าเข้าใจผิด โหรวโหรวกับพวกคุณตระกูลเซิ่งไม่เกี่ยวข้องกัน!”

ตัดความสัมพันธ์ สำคัญมาก!

“ไม่เกี่ยวข้องกัน?งั้นเธอจะตึงเครียดขนาดนี้ทำไม?ไม่ทำเรื่องที่ละอายใจ ก็ไม่ต้องกลัวความผิด!”

“……”ซูจิ่นไม่ตอบ แค่กอดโหรวโหรวไว้แน่นขึ้น มองเซิ่งหมินเซวียนอย่างตึงเครียด กลัวว่าเขาจะแย่งไปจริงๆ

แต่เซิ่งหมินเซวียนพูดหนึ่งประโยค ก็ทำให้เธอลังเลใจ

“ตอนนี้เธอเป็นไข้ ถ้าหากเธอทำเพื่อโหรวโหรว ไม่นำไข้แพร่เชื้อให้เธอ เธอก็ให้ฉันอุ้มโหรวโหรวอย่างเชื่อฟัง!”

“……”

ซูจิ่นพิงบนขอบเตียง หลับตาเล็กน้อย เหมือนกำลังพักผ่อน

ความจริง เธอแค่อยากหนีความลำบากใจ

ครึ่งชั่วโมงแล้ว เซิ่งหมินเซวียนยังนั่งอยู่บนโซฟา

เขาแค่อุ้มโหรวโหรว ไม่ได้ทำอะไร

เธอไม่เข้าใจ เขาอยากจะทำอะไรกันแน่?

“เซิ่งหมินเซวียน!”สุดท้ายซูจิ่นอดทนไม่ไหวแล้ว

อดทนกับเวลา ไม่ใช่ทางออกที่ดี!

เธอพยายามพูดเสียงต่ำ ใครจะไปรู้ว่าเขาเงยหน้าขึ้นมาและพูดอย่างจริงจัง“มีอะไรก็ค่อยว่ากัน”

ไม่อย่างนั้น เขาคงบังคับให้เธอรับสารภาพไปนานแล้ว!

เพียงแต่เห็นโหรวโหรวที่นอนหลับสนิทอยู่ในอ้อมกอด กลัวจะทำให้เธอตื่น จึงค่อยพิจารณาการตรวจสอบใหม่

เวลาที่โหรวโหรวนอนหลับ ก็ยังเชื่อฟัง เงียบมาก ไม่ก่อความวุ่นวายแม้แต่นิดเดียว

โย่วโย่วที่เป็นผู้ก่อกวน นอนหลับก็ยังทำให้คนทรมาน

โย่วโย่วก่อความวุ่นวาย เซิ่งหมินเซวียนก็ตวาด บางครั้งให้เขานอนหนาวอยู่บนพื้น

ผู้ใหญ่และเด็กก่อความวุ่นวายหลายครั้ง โย่วโย่วรู้สึกน้อยใจเป็นพิเศษก็ฟ้องคุณตาทวดกับคุณย่าทวด ต่อให้ตายก็จะไม่นอนกับแด๊ดดี้

ถ้าเปลี่ยนเป็นโหรวโหรวนอนอยู่ข้างกายเขา…ก็จะยอมทุกอย่าง!

ลูกสาวที่เชื่อฟังขนาดนี้ จะไปหาได้จากที่ไหน?

“คุณเซิ่ง พลตรีเซิ่ง?”ซูจิ่นใช้เสียงเบาพูด เอ่ยเตือนเขา“คุณไม่มีธุระต้องทำเหรอ?เวลาของคุณมีค่าขนาดนั้น พวกเราไม่ทำให้คุณเสียเวลาแล้ว