บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง! นิยาย บท 122

อวี้หยูเฉินตื่นตระหนก และรีบพูดว่า:"อันที่จริง เรื่องของเมื่อคืนก็โทษเขาไม่ได้ น้องก็เห็นแล้วนี่ พวกอันธพาลเมื่อวานเป็นคนอะไรบ้าง ไม่ใช่ผู้คุ้มกันธรรมดาๆ ที่จะสามารถรับมือได้ ถ้าเมื่อวานเขาอยู่ เกรงว่าคงจะไปตายฟรีๆ เหมือนนักวิจัยเหล่านั้น อีกอย่างเขาก็รู้สึกผิดมากพอแล้ว"

"พี่สาวใจดีกับลูกน้องมากเลยนะ!"หลิงหยิงเสวี่ยกล่าว

เธอไม่ได้พูดถึงท็อปปิกนี้ต่อ เธอรู้สึกว่าอวี้หยูเฉินระมัดระวังอย่างเห็นได้ชัด และเปลี่ยนเรื่องคุยทันที

ในใจเธอก็รู้ดีว่า ความสัมพันธ์ระหว่างหลินฮ่าวและอวี้หยูเฉินนั้นไม่ธรรมดามากๆ อวี้หยูเฉินปกป้องหลินฮ่าวอย่างกระตือรือร้น หล่อนรู้ตัวตนที่แท้จริงของหลินฮ่าว หรือมีอย่างอื่น? แต่ว่านี่สามารถทำเป็นเส้นทางหนึ่งได้!

นอกจากที่พี่อานซินแล้ว เมื่อทำสองสิ่งพร้อมกัน ไม่เชื่อหรอกว่าจะหาตัวตนที่แท้จริงของหลินฮ่าวไม่ได้

ทั้งสองคุยกันอีกสักพัก และเสี่ยวเยว่เลขาของอวี้หยูเฉินก็เดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยอย่างรวดเร็ว สีหน้าของเธอดูแย่เล็กน้อย

เมื่อคืนเธอได้โทรคุยกับอวี้หยูเฉิน ตอนนั้นเธอก็คิดจะมา แต่อวี้หยูเฉินให้เธอเฝ้ามองบริษัท

"เสี่ยวเยว่ เธอมาได้ไง?"อวี้หยูเฉินเห็นสีหน้าตื่นตระหนกของเสี่ยวเยว่ เลขาของเธอ จึงรีบถามขึ้น และไม่สนใจที่จะจงใจตีสนิทกับหลิงหยิงเสวี่ยแล้ว

"งั้นฉันออกไปก่อนนะ"หลิงหยิงเสวี่ยพูด แล้วเดินออกไป

อวี้หยูเฉินเหลือบมองออกไปข้างนอก ด้วยความกังวลเล็กน้อย หลินฮ่าวอยู่ข้างนอก แต่ก็ยังถามเสี่ยวเยว่ว่าเกิดอะไรขึ้น

ครั้งก่อน หลังจากที่เธอได้รับหนังสือมอบอำนาจเต็ม จากผู้ถือหุ้นรายใหญ่ทั้งสาม เธอจึงเลื่อนตำแหน่งให้บางคน รวมถึงเลขาธิการเสี่ยวเยว่ ไม่ใช่แค่ตำแหน่งเลขาท่านั้น แต่ยังเป็นผู้ช่วยประธานอีกด้วย ในหนึ่งเดือน เสี่ยวเยว่ทำได้ดีมา มีสไตล์เป็นนายพลค่อนข้างเยอะ และตอนนี้รีบร้อนขนาดนี้ คงจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแน่นอน!

"ประธานอวี้ เทียนเยียนกรุ๊ปกำลังดึงตัวคนอยู่ พนักงานของบริษัทของเราถูกดึงตัวไปหลายคนแล้ว มี30กว่าคนได้ส่งรายงานการลาออกมาให้ฉัน และยังมีพนักงานจำนวนมากรวมตัวกันที่ชั้นล่างของอาคารเทียนหยู พวกเขาเป็นพนักงานที่ไม่ได้รับข่าว จึงไปทำงานตามปกติ ตอนนี้มีคนจากเทียนเยียนกรุ๊ปกำลังพูดไร้สาระอยู่ บอกว่าบริษัทของเราต้องสงสัยในเหตุการณ์ก่อการร้าย ตึกจึงถูกปิดแล้ว และบริษัทกำลังจะล้มละลาย และพวกเขาเทียนเยียนกรุ๊ป จะให้พนักงานเทียนหยูกรุ๊ปร้อยละแปดสิบของเงินเดือน เพื่อจะได้รับอย่างเต็มที่ แต่จำนวนโควต้ามีจำกัด เกรงว่าจะมีพนักงานหลายคนลาออก"เสี่ยวเยว่พูดอย่างกังวล

อวี้หยูเฉินตื่นตระหนก ก่อนหน้านี้เธอแค่กังวลเกี่ยวกับปัญหาของผู้ถือหุ้นเท่านั้น แต่ไม่นึกเลยว่าเทียนเยียนกรุ๊ปจะเริ่มจากจุดนี้

และวิธีการของอีกฝ่ายก็เด็ดขาดมาก

หากให้สวัสดิการแก่พนักงาน 110% หรือมากกว่า ดูเหมือนว่าเงื่อนไขจะดี แต่ที่จริงแล้ว สำหรับคนที่มีความสามารถที่แท้จริงนั้นไม่น่าดึงดูดนัก ตรงกันข้าม จะได้รับสวัสดิการเพียง 80% แต่จะทำให้คนเหล่านั้นรู้สึกถูกกดขี่

ยังไงซะ กรุ๊ปยาหลักสองกรุ๊ปในเมืองปินเจียง นอกจากเทียนหยูก็คือเทียนเยียน เทียนเยียนให้เพียง 80% แล้วบริษัทที่เล็กๆ ล่ะ? คงจะให้น้อยกว่า

และสิ่งนี้มีผลกระทบมากที่สุดต่อหัวใจของคนชั้นกลาง

หากบริษัทต้องการพัฒนา และแน่นอนว่า คนที่มีความสามารถระดับสูงจะกำหนดส่วนสูงสุดได้ แต่บุคลากรระดับกลางจะกำหนดส่วนล่างสุด เมื่อพนักงานระดับกลางจำนวนมากออกจากงาน การบริหารงานของเทียนหยูกรุ๊ปจะพังหมด ถึงไม่ล้มละลายก็ใกล้ล้มละลาย

อันที่จริง เธอไม่รู้ว่ากลุ่มเทียนเยียนกรุ๊ป จะเริ่มจากผู้ถือหุ้นเหล่านั้นก่อน แต่ก็ไร้ประโยชน์ และสุดท้ายก็คิดวิธีนี้ขึ้นมาได้ อยู่ดีๆ หลินฮ่าวช่วยเธออีกครั้ง

"ฉันจะออกจากโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้ แล้วเราจะไปที่บริษัทตอนนี้"อวี้หยูเฉินรีบพูด:"จริงสิ เธอเรียกผู้กองหลิงเข้ามาด้วย"