บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง! นิยาย บท 23

"โอ้ ดูเหมือนว่าคุณจะมีความเข้าใจเรื่องเหล้าอย่างลึกซึ้งเลยนะ! งั้นคุณบอกฉันหน่อยว่า ผู้หญิงดื่มแล้วจะเป็นอย่างไร?"

อวี้หยูเฉินมองหลินฮ่าวแบบจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม และถามด้วยความสงสัย

"ไม่เป็นยังไง แต่จะมีผลลัพธ์บางอย่างที่คุณไม่ต้องการ และต้องทรมานแน่นอน!"หลินฮ่าวเหลือบมองเธอนิ่งๆ และพูดขึ้น

"คุณ……"อวี้หยูเฉินพูดไม่ออก ผู้ชายคนนี้ ไม่มีความอยากพูดอะไรอีกสักหน่อยเลยเหรอ?

ขอร้อง ฉันเป็นสาวสวยนะ สาวสวยมากๆ นายปฏิบัติต่อสาวสวยอย่างนี้เหรอ?

อวี้หยูเฉินใจร้อนอย่างอดไม่ได้ นายไม่ให้ฉันดื่มใช่ไหม? ยังไงคืนนี้ก็ไม่มีธุระอะไรพอดี อย่างมากก็แค่เมา ฉันจะดื่มให้นายดู

"ไม่พูดก็ไม่พูด ในเมื่อคุณไม่พูด งั้นฉันจะดื่มเพิ่มอีกหลายแก้ว!"อวี้หยูเฉินพูดอย่างโมโหเล็กน้อย

ขณะที่พูด เธอก็หยิบแก้วเหล้าขึ้น และดื่มจนหมด

หลังจากดื่มไปหนึ่งแก้ว บนคอของเธอก็ออกสีแดงปรากฏขึ้นทันที

ความแดงนี้ราวกับไฟที่ลุกโชน ลามขึ้นไปบนแก้มงามของเธอ

ทันใดนั้น ตัวเธอดูเหมือนเมคอัพสีแดงที่ดีที่สุด สวยมากๆ

สีแดงสด ขาวนุ่มละมุน ดวงตาที่สดใส และฟันสีขาว ชวนหลงไหลมาก

เธอลุกขึ้นยืน ตักเหล้าเอง ดื่มอีกสามแก้วติดต่อกัน แล้วนั่งลง

เธอนั่งบนที่นั่ง และมองหลินฮ่าวอย่างโกรธเคือง และพูดว่า:"ฮึ เป็นไง คอฉันแข็งสินะ?"

หลินฮ่าวส่ายหัวเล็กน้อย และพูดว่า:"ใช้ได้ ถ้าเหล้าธรรมดา คุณดื่มไปเจ็ดแก้ว จะไม่ล้มแน่นอน นี่น่าจะเป็นทักษะที่ฝึกฝนออกมาในที่ทำงาน หนี่ว์เอ๋อร์หงก็ไม่มีข้อยกเว้น คุณดื่มไปสี่แก้ว ก็ไม่เมาเหมือนเดิม ต่อให้คุณดื่มไปสิบแก้ว ก็อาจจะไม่เมา แต่อย่าหาว่าผมไม่ได้เตือน คุณยังมีเวลาสิบนาที ถ้าไม่หาทางคายเหล้าออกมา ทรมานแล้วอย่ามาโทษผม!"

อวี้หยูเฉินร้องฮึเบาๆ และพูดด้วยน้ำเสียงโมโห:"ฉันไม่ไป ฉันจะดูว่า มันจะทำให้ฉันรู้สึกทรมานอย่างไร!"

ตอนนี้ ใบหน้าของอวี้หยูเฉินแดงสด ทำให้เธอที่ทั้งสวยและเย้ายวนอยู่แล้ว ดูยิ่งสวยขึ้นไปอีก

ในห้องโถงร้านอาหารเงียบสงบ บรรดาผู้ที่มารับประทานอาหาร ต่างก็มองจนตกตะลึง

พวกเขาเห็นคนสวยแบบนี้สักที่ไหนกัน?

เธอรู้สึกว่า เธอร้อนมาก และดูเหมือนว่าจะรู้สึกดีขึ้นมากเมื่อเข้าใกล้หลินฮ่าว การดมกลิ่นความเป็นชายอ่อนๆ บนตัวหลินฮ่าวดูเหมือนจะทำให้เธอรู้สึกสบายขึ้น

"นี่เป็นผลที่ตามมาของหนี่ว์เอ๋อร์หง!"หลินฮ่าวรู้ว่า ฤทธิ์เหล้าของอวี้หยูเฉินออกมาแล้ว และสติก็เริ่มมึนเล็กน้อย แต่เธอยังคงได้ยินคำพูดของตัวเอง และพูดออกมาว่า

"ผลที่ตามมาของหนี่ว์เอ๋อร์หง?"ร่างกายบอบบางของอวี้หยูเฉินสั่นเล็กน้อย ดูเหมือนเธอจะเข้าใจอะไรบางอย่างทันที

แม่งเอ้ย นี่มันคือเหล้าอะไรกันล่ะ เป็นยาที่มองไม่เห็นชัดๆ และมีผลต่อผู้หญิงเท่านั้น ตอนนี้ ในที่สุดอวี้หยูเฉินก็เข้าใจว่า ทำไมหลินฮ่าวและอาฟู่ถึงบอกให้เธอดื่มน้อยหน่อย

น่าเสียดายที่มาเสียใจตอนนี้ ก็ไม่มีประโยชน์แล้ว ฤทธิ์เหล้าที่แพร่ออกมา ทำให้ในใจของเธอรู้สึกแสบร้อน ซึ่งรู้สึกทรมานมาก ดูเหมือนว่ามีแต่กอดหลินฮ่าวไว้ ถึงจะรู้สึกสบายขึ้น

"มาเถอะ กินอะไรหน่อย!"หลินฮ่าวส่ายหัวเล็กน้อย และมีรอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากอย่างอดไม่ได้

แม้ว่าเขามักจะทำตัวเย็นชามาก แต่เมื่อเห็นพฤติกรรมที่ทำตัวเองของอวี้หยูเฉิน ตามหลังผู้ใหญ่หมาไม่กัด ต่อหน้าเขา ก็รู้สึกอยากหัวเราะ

แน่นอน เขาไม่ได้กังวล แม้ว่าหนี่ว์เอ๋อร์หงนี้จะมีส่วนผสมทางยาอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีผลกับผู้ชาย แม้ว่าจะมีผลกับผู้หญิง แต่อย่างมากก็แค่รู้สึกทรมานเล็กน้อย ถ้าอยากควบคุม ก็ไม่จำเป็นต้องมีการคุมสติมากนัก ก็ยังสามารถควบคุมมันได้

ขณะที่พูด เขาใช้ตะเกียบคีบเนื้อชิ้นเล็ก ๆ ขึ้นมา แล้วยื่นไปที่ริมปากสีแดงของอวี้หยูเฉิน