บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง! นิยาย บท 36

ณ ตอนนี้ เขาเหมือนจะรู้สึกได้ถึง ความรังเกียจในสายตาของผู้หญิงสองคนที่มองมาที่เขา

"จริงสิ คุณหลิง ขอใช้คอมพิวเตอร์ของคุณได้ไหม?" ทันใดนั้น หลินฮ่าวมองไปที่หลิงชิวหยานและพูดด้วยรอยยิ้ม

หลิงชิวหยานตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และต่อหน้าหลินฮ่าวใบหน้าที่เย็นชาต่อผู้ชายทุกคนของเธอ ได้คลายความเย็นชาไปหน่อยแล้ว

"ได้ค่ะ!"เธอพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเล็กน้อย

"ขอบคุณครับคุณหลิง!"

หลินฮ่าวยิ้มเล็กน้อย และพูดขึ้น

หลังจากนั้น เขาหันไปมองโอหยางหง และพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"ผมว่านะ คุณโอหยาง คุณคิดที่จะใช้คอมพิวเตอร์โอนเงิน หรือใช้โทรศัพท์มือถือล่ะ?"

คุณโอหยาง หันหน้ามองหลินฮ่าวแรงๆ ละพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า:"โทรศัพท์มือถือ!"

หลินฮ่าวไม่ได้ขอหมายเลขบัตรของเหยาซือหย่า แต่รายงานเลขบัตรของเขาโดยตรง

หลังจากรอให้โอหยางหงโอนเงิน เขาก็ยืนขึ้นด้วยรอยยิ้ม เอื้อมมือออกไปแล้วตบไหล่โอหยางหง แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"แหะๆ ต้องแบบนี้สิ! ผมชอบคนตรงไปตรงมาอย่างคุณโอหยาง นอกจากนี้ เรื่องนั้นคงต้องรบกวนคุณโอหยาง! งั้นต่อไปถ้ามีเรื่องอะไร คุณสามารถมาหาผมได้ทุกเมื่อ อย่าทำให้น้องสาวของผมลำบากใจอีก รู้ไหม? ไม่งั้นผมหลินฮ่าวก็ไม่ใช่คนอ่อนแอ!"

ตอนที่ทั้งสองคุยกัน ท่าทางสนิทสนมนั้น ถ้าไม่เห็นสิ่งที่ทั้งสองคนทำเมื่อครู่นี้ เชื่อว่าใครๆ ก็คงคิดว่าเป็นพวกเขาเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอหน้ากันมานานหลายปี และกำลังพูดถึงความรู้สึกต่อกัน

"ฮึ ฉันรู้!"แม้ว่าโอหยางหงจะพยายามควบคุมอารมณ์อย่างเต็มที่แล้ว แต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะร้องฮึ จากนั้นหันหลังเดินออกจากห้องทำงาน

"เฮ้อ เอาล่ะ เหตุการณ์วันนี้ ต้องขอโทษคุณหลิงด้วยจริงๆ!"หลังจากที่โอหยางหงจากไป หลินฮ่าวก็ถอนหายใจยาว และหันไปยิ้มพูดกับหลิงชิวหยาน

"ไม่เป็นไรค่ะ นี่คือสิ่งที่ฉันควรทำ แต่คุณหลินบุกเข้ามาในห้องทำงานของฉันโดยไร้เหตุผล มันผิดกฏไปหน่อยไหม? คุณเป็นใคร? และทำงานอะไร?"หลิงชิวหยานโบกมือก่อน แล้วเสียงก็เปลี่ยนไป และพูดขึ้น

หลินฮ่าวตกตะลึง ผู้หญิงคนนี้ก็เย็นชามากจริงๆเลยนะ

"ทำไม คุณหลิงก็อยากเอาส่วนแบ่งจากผมเอาที่เพิ่งได้มากลับไปด้วยเหรอ?"หลินฮ่าวอดไม่ได้ที่จะยิ้มพูด

"แค่ไม่กี่แสนเอง ฉันยังไม่มีความสนใจขนาดนั้น ถ้าไม่มีอะไร คุณออกไปได้แล้ว ฉันไม่ชินกับการให้ผู้ชายอยู่ในห้องทำงานของฉัน!"หลิงชิวหยานมองเขาอย่างเฉยเมย และพูดขึ้น

หลินฮ่าวเบะปาก ตระหนักได้ว่า เมื่อกี้ฉินหลานบอกว่าหลิงชิวหยานเกลียดผู้ชาย ดูเหมือนจะมีความจริงอยู่บ้าง

หลินฮ่าวไม่มีนิสัยชอบคุยเหตุผลกับผู้หญิง และยิ้มพูดทันที:"ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมขอตัวก่อนนะครับ นอกจากนี้ น้องสาวโง่ๆ ของผม ต่อไปคงต้องรบกวนคุณหลิงดูแลหน่อยนะครับ!"

พูดจบหลินฮ่าวก็ลุกขึ้น อยู่ได้ไม่นานนัก หันหลังและเดินออกไป

เมื่อเผชิญหน้ากับการสีหน้าที่เย็นชาของหลินฮ่าวแม้ว่าอวี้หยูเฉินจะไม่สบอารมณ์ แต่ไม่มีทางอื่น ดังนั้น จึงมองไปที่เสี่ยวเยว่ที่อยู่ข้างๆ และพูดว่า:"โอเค ไปเถอะ!"

หลินฮ่าวยังไม่เคยไปที่โรงอาหารของบริษัทเลย หลังจากลงไปข้างล่าง เขาถามพนักงานบริษัทหลายคนสักพักหนึ่ง ก็หาโรงอาหารเจอจนได้

บอกว่าเป็นโรงอาหาร แต่ในความเป็นจริงก็คือร้านอาหาร

สวัสดิการของบริษัทเทียนหยูยังดีมาก พนักงานทุกคนที่นี่มีบัตรการบริโภคของตัวเอง ในทั้งอาคารมีร้านกาแฟ ร้านอาหาร และฟิตเนสคลับ สิ่งอำนวยความสะดวกทุกประเภท และมีอุปกรณ์ครบครันเกือบทุกอย่าง

เพิ่งเลิกงาน ถึงแม้คนจะเยอะ แต่ในร้านอาหารขนาดใหญ่ชั้นบนและชั้นล่าง กลับไม่มีเสียงดัง และไม่แออัดเลย บรรยากาศดูเงียบสงบมาก

"หลินฮ่าว!"

ขณะที่หลินฮ่าวมองดูผู้คนเข้าออกในห้องทำงาน ผู้คนต่างรับประทานอาหารอย่างเงียบๆ ที่โต๊ะ จู่ๆก็มีเสียงเรียกมาจากด้านหลัง

"ซือหย่า……"หลินฮ่าวหันกลับมามอง คือเหยาซือหย่า และอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยรอยยิ้ม