บอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ นิยาย บท 10

จ้าวซีซีมองพ่อแม่บุญธรรม รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอหายไป “พวกคุณยังมีหน้าพูดว่าเป็นผู้มีพระคุณของฉันอีกเหรอ? ตอนนั้นฉันเกือบหิวตายอยู่ในบ้าน เป็นป้าสะใภ้ใหญ่ที่เอาข้าวมาให้ฉันกิน หลังจากนั้นพวกคุณก็ทิ้งฉันให้ป้าสะใภ้ใหญ่เลี้ยงดูจนเติบใหญ่”

ป้าสะใภ้ใหญ่ตกตะลึงเล็กน้อย “พวกเธอหาที่นี่เจอได้ยังไง ทั้งที่ฉันไม่ได้บอกกับใครเลย”

แม่บุญธรรมสองมือเท้าสะเอว “พี่สะใภ้ ยังมีหน้ามาพูดอีก ทั้งที่พวกเราต่างหากเป็นคนรับเลี้ยงซีซี ตอนนี้พี่อยากเอาความดีความชอบนี้ใส่ตัวคนเดียวเหรอ? ไม่มีทางหรอก!”

พ่อบุญธรรมถุยเสลดเหนียวออมา “ถูกต้อง ครอบครัวของจ้าวซีซีอยู่ที่ไหน? ในเมื่อพักโรงแรมที่แพงขนาดนี้ได้ ก็คงต้องมีเงินมากแน่นอน ต้องขอให้พวกเขาจ่ายค่าชดเชยให้เราถึงพอใจ”

คิดไม่ถึงว่าเด็กที่เก็บมาอย่างไม่คิดอะไร ครอบครัวเธอจะร่ำรวยขนาดนี้ พวกเขากำลังจะแล้ว

จ้าวซีซีปกป้องป้าสะใภ้ใหญ่ มองพ่อแม่บุญธรรมอย่างเย็นชา “ฝันไปเถอะ ฉันจะไม่ให้เงินสักแดงเดียวกับพวกคุณ ตอนนั้นคุณลุงมีปากเสียงก็เพราะพวกคุณ และเกิดอุบัติเหตุรถยนต์เนื่องจากปัญหาที่พวกคุณสร้าง ผลสุดท้ายพวกคุณติดค้างเงินแล้วไม่คืน ถ้าไม่ใช่เพราะทำให้พลาดเวลาในการ คุณลุงก็คงไม่ต้องอยู่ที่โรงพยาบาล”

ป้าสะใภ้ใหญ่ได้ฟังดังนั้นก็ดวงตาแดงก่ำ หากไม่ใช่เพราะแบบนี้ ตอนนั้นจ้าวซีซีก็คงไม่ต้องแต่งให้กับผู้ชายที่ใกล้ตายอย่างน้อยเนื้อต่ำใจเพื่อค่ารักษา

พ่อบุญธรรมรู้สึกผิดด้วยความกลัวเล็กน้อย

แต่แม่บุญธรรมกลับเข้ามากับจ้าวซีซีอย่างถือตนว่าถูกต้องที่สุด “นังสารเลว เธอคิดจะต่อต้านใช่ไหม วันนี้ฉันจะสั่งสอนเธอให้หลาบจำ!”

“ใครกล้ากับน้องสาวฉัน!”

เสียงอันดุดันดังลอยมา

หลินตงเย่เดินสาวเท้าก้าวยาวเข้ามา รังสีอันน่ากลัวแผ่ซ่านทั่วร่างจนผู้คนต้องสะดุ้งเฮือก หนำซ้ำยังมีบอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งตามอยู่ด้านหลัง

พ่อบุญธรรมกับแม่บุญธรรมตกใจกลัว แม่บุญธรรมหดคอเล็กน้อย “ฉันสั่งสอนลูกสาวของฉัน แล้วมันเกี่ยวไรกับนายด้วย?”

หลินตงเย่มีสีหน้าเย็นชา “เธอเป็นน้องสาวผม ไปเป็นลูกสาวคุณตั้งแต่เมื่อไรไม่ทราบ?”

พ่อบุญธรรมตาลุกวาว ถูไม้ถูมือและพูดอย่างละโมบโลภมาก “คุณเป็นคนในครอบครัวของจ้าวซีซีใช่ไหม กว่าเราจะเลี้ยงดูเธอจนเติบโตได้ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ตอนนี้พวกคุณก็น่าจะจ่ายค่าชดเชยให้เราหน่อย ถ้าไม่ได้เราที่คอยเลี้ยงดูเธอ ป่านนี้เธอคงหิวตายไปแล้ว”

“จะเอาเท่าไร?”

“ไม่เยอะ 5 ล้านบาท”

หลินตงเย่เตะชายวัยกลางคนผู้นั้นกระเด็นออกไป สีหน้าเย็นเยียบอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ “แต่เงินส่วนนี้เอาไว้มอบให้คนที่เลี้ยงดูน้องสาวผม ซึ่งมันเกี่ยวอะไรกับพวกคุณด้วยเหรอ?”

คิดไม่ถึงว่าพ่อแม่บุญธรรมคู่นี้ไม่ใช่คนดีอะไร

จ้าวซีซีเห็นพ่อบุญธรรมที่นอนคว่ำแน่นิ่งอยู่บนพื้น เธอตกใจสะดุ้งเฮือก พี่ชายเตะครั้งเดียวก็ทำเอาอีกฝ่ายตัวลอยกระเด็นออกไปเลย

เหมือนว่าพี่ชายของเธอจะค่อนข้างโหด!

หลินตงเย่หันหน้ามา น้ำเสียงอ่อนโยน “เธอกับป้าสะใภ้ใหญ่เข้าไปก่อน ตรงนี้พี่จัดการเอง”

“แต่ว่า...”

“เชื่อพี่ เมื่อก่อนเธอตัวคนเดียว แต่ตอนนี้เธอมีพี่แล้ว เป็นเด็กดีนะ!”

จ้าวซีซีกระเพื่อมขนตา หัวใจกลับบีบรัดเล็กน้อย นี่สินะความรู้สึกของการถูกปกป้องโดยคนในครอบครัว