EP 15
หมับ !
"โอ๊ย!!" เชอร์รีนที่นอนเกยร่างหนาอยู่ถูกแทนไทกระชากออกมาแล้วเหวี่ยงร่างเธอออกอย่างแรง จนร่างเล็กเซล้มศรีษะชนขอบโต๊ะเกิดรอยแผล ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บ มือบางอังแผลห้ามเลือดเอาไว้ แล้วมองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยอาการหวาดหวั่น..
ผลั๊วะ! ผลั๊วะ! ผลั๊วะ! ผลั๊วะ!
แทนไทกระโดดขึ้นบนเตียงแล้วคร่อมร่างไคล์เอาไว้ หมัดหนักๆถูกซัดรัวใส่ใบหน้าชายหนุ่มโดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว ก่อนจะหยิบมีดที่ไคล์ดึงออกจากแผลโยนลงบนเตียงแล้วคว้าหมับเข้าที่คอเสื้อ..
"มีปัญหากับกูแค่เรื่องส่วนตัวพอ เรื่องอื่นไม่ต้องเสอาะ โดยเฉพาะเรื่องยัยนี้" แทนไทอดกลั้นความโมโหจนตัวสั่น..
พรึบ !
ผลั๊วะ! ผลั๊วะ! ไคล์พลิกร่างแทนไทเป็นฝ่ายนอนราบกับเตียงแล้วซัดหมัดใส่หน้าคืนสองครั้ง แต่ชายหนุ่มกลับหลบหมัดทันแล้วใช้ท้าวถีบร่างไคล์กระเด็นลงจากเตียงสุดแรง เชอร์รีนที่เห็นอีกคนเป็นฝ่ายโดนทำร้ายมากกว่า ร่างเล็กคลานเข้าไปห้ามเลือดที่ไหลออกมาอยู่ต้นเเขนให้ไคล์ ท่าทางของเธอยิ่งสร้างความหงุดหงิดให้กับคนที่มองอยู่
"....ทำไมกูจะยุ่งไม่ได้ในเมื่อผู้หญิงเขาไม่ได้เอ่ยปากไล่"
"งั้นหรอ..?"
"มึงต่างหากที่สมควรออกจากห้องกูไป ก่อนที่กูจะสั่งคนมาลากคอมึง.." ไคล์ตอบด้วยสายตาโกรธเคืองไม่ต่างกัน มือหนาลูบลอยเลือดที่กลบอยู่มุมปาก อีกทั้งความเจ็บปวดจากแผลที่ถูกมีดปักลึกจนเลือดไหลเป็นทาง...
"ปัญญาจะเอาตัวรอดยังไม่มี ปากดีไปทำไม" แทนไทแสยะยิ้มออกมา แล้วสะบัดปลายท้าวเตะมีดขึ้น มือหนารับมันได้พอดิบพอดี ก่อนที่ร่างหนาจะเดินย่างกรายไปที่เชอร์รีน
"ลุกขึ้น แล้วเดินมาหาฉัน" ชายหนุ่มเอ่ยสั่งเสียงเรียบนิ่ง
"....." ใบหน้าหวานส่ายปฏิเสธ เธอไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าแทนไทเลยด้วยซํ้า ขอบตามันเริ่มร้อนผ่าวไม่อยากจะคิดถ้าออกจากห้องนี้ไปเธอจะโดนปีศาจในร่างคนตรงหน้าทำอะไรบ้าง..
"ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง?"
ผลั๊วะ!
แทนไทสะบัดปลายท้าวเข้าหน้าไคล์อีกรอบจนเลือดอยู่แผลเก่ากระเด็นออก ทำเอาคนถูกทำร้ายแทบจะหมดสติ การกระทำป่าเถื่อนของคนตรงหน้าทำเอาหยดนํ้าตาเม็ดโตล่วงหล่นจากดวงตาคู่สวย เธอก้มมองไคล์ที่กำลังห้ามเลือดให้เขาอยู่สลับกับเงยหน้ามองแทนไทที่กำลังเก็บอารมณ์สุดขีด..
"นี้นายจะให้เขาตายรึไง...พะ...พอได้แล้ว" นํ้าเสียงสั่นเครือพูดออกไป
"คนที่จะตายไม่ใช่แค่มัน ถ้าเธอยังอาลัยอาวรณ์มันอยู่แบบนี้.." ชายหนุ่มเค้นเสียงพูด พร้อมกับขบกรามแน่น
"นายทำร้ายเขาขนาดนี้ ไม่มีความเป็นคนเลยรึไง...โอ๊ย!!" ไม่ทันที่เชอร์รีนจะได้พูดจบมือเรียวก็ถูกปลายท้าวเหยียบบดขยี้เป็นเชิงให้เธอลุกขึ้นจนใบหน้าหวานเหยเกมองคนตัวโตด้วแววตาเกลียดชัง..
หมับ !
แทนไทไม่รอช้าคว้าข้อมือเล็กขึ้นมาแล้วลากเธอเดินออกมาจากห้องอย่างไร้ความปราณี
"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ...นายมันบ้าไปแล้ว!" เชอร์รีนพยายามสะบัดข้อมือออกสุดแรง เเต่กลับโดนใบหน้าเหี้ยมเกรียมที่ซ่อนไปด้วยความโกรธหันมามองแล้วลากเธอเข้ามาในลิฟต์ โดยที่ชายหนุ่มไม่ปริปากพูดอะไรซักคำ...
ติ้ง !
ก่อนที่ลิฟต์จะตรงดิ่งมาที่ชั้นล่าง ร่างกายของเธอก็ถูกเหวี่ยงเข้าไปในรถยี้ห้อธรรมดา ตามด้วยร่างของแทนไทที่เดินมานั่งฝั่งคนขับติดๆ...
"นะ...นี้นาย...จะทำอะไร...?!" เสียงหวานติดขัดเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นเชือกจากหลังเบาะที่แทนไทคว้าออกมาแล้วจับข้อมือเธอมัดใส่กัน
"....." ชายหนุ่มยังคงนิ่งเงียบใจจดใจจ่อกับการมัดข้อมือเธอแน่น จนเชือกหยาบๆบาดผิวบาง ทำให้คนตัวเล็กเริ่มรู้สึกกลัวมากกว่าเดิม เธอขยับร่างไปชิดกับขอบประตูรถมองแทนไทที่กำลังสตาร์ทรถแล่นไปบนท้องถนนเส้นใหญ่ด้วยความเร็วสูง ทำให้เธอหลับตาแน่นหัวใจวาบหวิวอย่างห้ามไม่ได้
ก่อนที่รถจะเคลื่อนตัวมาจอดที่ห้องพักของแทนไท ร่างเธอก็ถูกลากเข้ามาในห้องพร้อมกับถูกเหวี่ยงลงบนเตียงอย่างแรง...
"อึก..." เชอร์รีนจ้องมองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยแววตาหวาดระแวง เธอขยับร่างถอยหลังไปชิดกับหัวเตียงพยายามจะพาตัวเองหนี...
แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อร่างหนาเดินเข้ามาหาเธออย่างเชื่องช้า แล้วกระชากคอเสื้อเธออย่างร่างจนร่างเล็กลอยขึ้น..
"คิดจะทำอะไร?"
"นายกำลังเข้าใจผิด ฉันไม่ได้จะเอาเรื่องของนายไปบอกเขา..."
"ไม่ต้องมาตอแหลแกล้งโง่!"
"....อ๊ะ!"
"เธอรู้ดีไม่ใช่หรอ ว่าฉันหมายถึงอะไร?" ชายหนุ่มตะคอกออกมาอย่างเหลืออดแล้วบีบคอเสื้อนักศึกษาแน่นจนมันรัดลำคอระหงทำให้เธอเริ่มหายใจติดขัด ใบหน้าหวานส่ายปฏิเสธเธอไม่รู้ที่แทนไทต้องการจะสื่อ
"ฉันไม่รู้..." สิ่งเดียวที่เธอเข้าใจคือคนตรงหน้ากลัวว่าเธอจะเอาความลับของตัวเองไปบอกกับไคล์...ซึ่งเธอไม่ได้คิดแบบนั้นและคงไม่กล้าเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงขนาดนั้น...
"ไม่รู้.." นํ้าเสียงเยือกเย็นทวนเบาๆ..
"....."
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: BAD LUCK ผัวเลว