BAD LUCK ผัวเลว นิยาย บท 6

EP 05

"...." เชอร์รีนช้อนตามองแทนไทอย่างไม่เข้าใจนัก เหมือนถูกตอกหน้าด้วยไม้หน้าสาม เธอไม่คิดว่าจะมีผู้ชายคนไหนที่จะมีความคิดสกปรกได้เท่านี้มาก่อน

"ว่าไง...ทำได้ไหม"

"ฉัน.."

"ถ้าทำไม่ได้ฉันก็ไม่จำเป็นต้องมาเสียเวลากับเธอมากขนาดนี้"

พูดจบ แทนไทก็เตรียมจะเชือดหญิงสาวตรงหน้าด้วยมีด แต่เชอร์รีนกลับขยับร่างเข้าไปกอดท่อนขากำยำเอาไว้แน่นอย่างคนไร้ทางสู้ นํ้าตามันไหลออกมาไม่หยุด เธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธเพราะทางเลือกนี้เป็นทางเลือกเดียวที่จะทำให้เธอรอด...

"ฉันเลือกอะไรได้...ในเมื่อนายต้องการแบบนี้"

"ส่วนเรื่องผู้ชายของเธอ ไปเคลียร์ให้มันจบอย่าให้ฉันต้องลงมือเอง" พูดจบชายหนุ่มก็ใช้ท่อนขาผลักร่างเธอออก...แล้วเก็บมีดเหน็บไว้ข้างหลังเหมือนเดิม..

"นายเห็นฉันเป็นผู้หญิงยังไง ถึงคิดว่ามีผู้ชายมาพัวพันเยอะขนาดนี้"

"ไม่รู้สิ ดูทรงคงจะร่านไม่เบา"

สายตาคมกริบไล่มองเรือนร่างขาวนวลแล้วเบียนหนีด้วยท่าทางนึกสมเพช คิดว่าเธอคงผ่านผู้ชายมานับร้อย ขนาดไปนั้งสั่งเครื่องดื่มยังขยันบริหารเสน่ห์เขาคงมองเธอในแง่ดีไม่ได้..

"แล้วแต่นายจะคิดเถอะ" พูดจบเธอก็พาตัวเองลุกขึ้นเต็มความสูง แล้วเว้นระยะห่างออกมา มือเรียวยกขึ้นเช็ดคราบนํ้าตาออกลวกๆไม่กล้าแม้แต่จะสบตาคนตรงหน้า...เท้าเล็กเตรียมตัวจะก้าวเดินหนีแต่กลับถูกชายหนุ่มรั้งตัวเอาไว้ก่อน..

"ไม่คิดจะให้ฉันทดลองงานหน่อยหรอ?"

"มันเร็วไปไหม...ฉะ...ฉันยังไม่พร้อม.."

"เป็นแค่ลูกไก่ในกำมือมีสิทธิ์พูดอะไรได้"

ชายหนุ่มเลิกคิ้วถามแล้วผลักเชอร์รีนไปติดกับผนัง แล้วทาบทับเธอเอาไว้ด้วยร่างตัวเอง ริมฝีปากอุ่นร้อนกัดเข้าที่ไหล่มนเบาๆพลันปลายจมูกก็สัมผัสเข้ากับกลิ่นกายหอมหวานปะปนกับกลิ่นไวน์อ่อนๆ แล้วรอยยิ้มพึงพอใจก็ผุดบนใบหน้า ก่อนจะงับเข้าที่สายเดี่ยวแล้วลากมันลงตามราดไหล่..

"อื้อ...เจ็บนะ" มือเรียวดันศรีษะโตเอาไว้เบาๆเมื่อถูกฟันคมกัดเข้าที่หัวไหล่เบาๆ เธอหลับตากลํ้ากลืนทนกับการกระทำของคนตรงหน้าอย่างไม่เต็มใจ แล้วผิวกายก็ร้อนวูบวาบขึ้นมาเมื่อปลายลิ้นอุ่นร้อนค่อยๆแตะลงที่ลำคอเปื้อนคราบไวน์เอาไว้อยู่ แทนไทเลียชิมอย่างอ้อยอิ่งแล้วไล่ลงมาเรื่อยๆจนถึงเนินอก สายตาไล่มองคนตรงหน้าจนถึงริมฝีปากบางหน้าจูบ ลำคอหนาก็เกิดรอยกลืนนํ้าลายลงเอือกใหญ่...อยากเขมือบคนตรงหน้าเต็มทน...

"เธอได้เจ็บทั้งคืนแน่...เชอร์รีน"

ปึก ! ฝ่ามือหนาทุบท้ายทอยเธอ จนร่างเชอร์รีนไร้สติในทันใด ก่อนที่ท่อนแขนกำยำจะกวาดอุ้มคนตัวเล็กขึ้นพาดบ่าแล้วเดินไปเปิดประตู ไม่นานก็เปลี่ยนมาอุ้มในท่าเจ้าสาวแทน แทนไทพาเธอเดินผ่านฝูงชนที่กำลังเมามันส์กับเสียงเพลงในยามคํ่าคืนออกมานอกผับ...

.

.

.

ห้องพักแทนไท..

หลายนาทีผ่านมาชายหนุ่มก็พาร่างของเชอร์รีนเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับโยนเธอลงบนเตียงไร้ความถนุถนอมใดๆ ขายาวก้าวเดินไปที่ตู้เย็นแล้วหยิบกระป๋องเบียร์ขึ้นมากระดกเข้าปากในตอนที่มือกำลังปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองไปด้วย สายตาเพ่งมองคนที่นอนหลับสนิทบนเตียง ก่อนจะก้าวเดินไปคว้าเชือกหยาบๆในลิ้นชักออกมามัดข้อมือเล็กเข้าหากัน..

"อื้อ..!" เสียงหวานครางอู้อี้เมื่อผิวเนียนเสียดสีอย่างรุนแรง เปลือกตาคู่สวยค่อยๆเปิดขึ้น ก็สบตาเข้ากับสายตาปราถนาตรงหน้า...เธอสูดหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่กลํ้ากลืนฝันร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น.. "ทำไมต้องมัดมือด้วย อย่ารุนแรงมากได้มั้ย"

"หน้าที่ของเธอคือนอนถ่างขาให้ฉันกระแทกแค่อย่างเดียว อย่างอื่นไม่ต้องเสือกมาห้ามเพราะฉันไม่ฟัง"

"แต่นายควรฟังฉันหน่อยก็ได้.."

"พูดบ้าอะไรของเธอ ทำไมจะเข้าไม่ได้"

"ของนายมันใหญ่เกินไป.."

คำตอบของเธอทำเอาชายหนุ่มขมวดคิ้วยุ้ง สายตาเพ่งมองใบหน้าหวานที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ ก่อนจะส่ายหัวเอือมระอากับมารยาของเธอ

"นี้โง่จริงๆหรือกำลังตอแหลอยู่"

"ฉันพูดตามที่ฉันคิด...นายอย่าเอามันเข้ามาเลยนะ"

"ถ้ายังไม่รู้อะไรแบบนี้.." แทนไทก้มตัวลงไปไกล้กับคนตัวเล็ก ใบหน้าหล่อเหลาห่างกันไม่ถึงคืบจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อน จมูกคมสันไล่ลากตามพวงแก้มเนียนใสมาหยุดอยู่ที่ข้างใบหูเธอแล้วกระซิบออกมาเบาๆ..

"เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะติวเข้มให้ละเอียดยิบเลย..."

.

.

.

ร้ายไม่เบาเลยนะอิพี่

Next..

"แล้วจำชื่อเจ้าของเธอไว้ให้ขึ้นใจล่ะ...ฉันเตือนด้วยความหวังดี"