BAD LUCK ผัวเลว นิยาย บท 5

EP 04

เชอร์รีนเดินมาหยุดยังเคาท์เตอบา พร้อมกับวางกระเป๋าสะพายใบโปรดไว้ บาเทนเนอร์หนุ่มจึงหันกลับมาสนใจหญิงสาวตรงหน้า..

"รับอะไรดีครับคนสวย"

"ที่มีมีบริการดื่มไวน์แถมฟรีคนเสิร์ฟไหมคะ?"

"ล้อผมเล่นใช่มั้ยครับ"

ชายหนุ่มกลั้วขำออกมา แล้วเดินไปหยุดอยู่ที่กั้นระหว่างทั้งสองที่เป็นแนวยาวสำหรับตั้งเครื่องดื่ม สายตาหยอกล้อมองด้วยท่าทางกระล่อน

"แต่ถ้ายอมแถมก็คิดจริงนะ"

"ไม่เอาดีกว่ามีคนเคยบอกว่าคนสวยชอบใจร้าย"

"แต่ไม่ใช่ฉันนิคะ"

"สรุปรับอะไรดีครับ"

"แนะนำให้หน่อยได้มั้ยคะ"

"สำหรับคนสวยได้เสมอ"

ชายหนุ่มยื้อตัวขึ้นแล้วตัดบทด้วยรอยยิ้ม เชอร์รีนจึงหยุดพูดจาหยอกล้อ แล้วสั่งเครื่องดื่มเบาๆมาจิบซักแก้วก่อนกลับบ้าน สายตาเพ่งมองแผ่นหลังกว้างในชุดยูนิฟอร์มของร้าน ที่จริงเธอก็แค่แซวเล่นตามนิสัยไม่ได้คิดจะทำแบบนั้นจริงๆ แต่คนภายนอกก็มักจะมองว่าเธอขี้อ่อย..

"มาแล้วครับ ไวน์องุ่นขาวยอดฮิตของที่นี้"

"ขอบคุณค่ะ" มือเรียวหยิบแก้วขึ้นมายกจรดริมฝีปาก

"แล้วนี้มาเที่ยวคนเดียว แฟนไม่ว่าหรอครับ โอ๊ะ...โทษทีที่ผมถามเรื่องส่วนตัว" ชายหนุ่มแสร้งขอโทษ แต่สายตากลับต้องการคำตอบจริงๆ

"มีก็ต้องมาด้วย ถ้าไม่เห็นก็แสดงว่าไม่มี"

หมับ !

"อ๊ะ!?"

ในขณะที่หญิงสาวกำลังพูดหยอกล้อกับบาเทนเนอร์หนุ่มสุดหล่ออยู่ ใครบางคนก็กระชากข้อมือเล็กจนไวน์กระเด็นใส่ลำคอระหงไหลลงมาถึงร่องอก ไม่นานแก้วไวน์ในมือก็ถูกดึงออกวางไว้อย่างแรง เชอร์รีนที่ยังไม่ทันตั้งตัวค่อยๆเงยหน้ามองเจ้าของการกระทำไร้มารยาท..

"นะ...นาย?!"

"...."

"นายจะพาฉันไปไหน...ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ"

มีเพียงความเงียบตอบกลับมาเชอร์รีนถูกลากอย่างป่าเถื่อนมายังชั้นบนสุดของร้านตรงดาดฟ้า ร่างเธอถูกผลักเข้าไปตรงสูบบุหรี่ก่อนที่แทนไทจะล็อคประตูเอาไว้ไม่ให้ใครเข้ามารบกวน ร่างหนาย่างกรายเข้าไปหาเธอทีละก้าวด้วยสีหน้าแววตายากจะคาดเดา...

"ร้ายไม่เบาเลยนะ"

"พูดเรื่องอะไรของนาย...ต้องการอะไรจากฉัน"

"ถ้าฉันบอกว่าต้องการชีวิตเธอให้ได้ไหม?"

"อึก.."

คำตอบของแทนไท ส่งผลให้เชอร์รีนตัวชาวาบ ท้าวเล็กถอยหลังอัตโนมัติเรื่อยๆจนแผ่นหลังชนเข้ากับผนัง ในใจเกิดคำถามขึ้นมามากมายทั้งที่ไม่ได้เจอกันมาเป็นอาทิตย์แล้วแต่ฟ้ากลับส่งผู้ชายที่จ้องจะฆ่าเธอมาทำไมกัน..

"ฉันไม่เข้าใจ นายปล่อยฉันไปแล้วไม่ใช่หรอ"

"ใช่ โอกาสของเธอฉันเคยให้แค่ครั้งเดียว"

"?"

"แต่ตอนนี้ถึงเวลาที่ฉันต้องปิดปากเธอ"

นํ้าเสียงเยือกเย็นพูดออกมา มือหนาคว้าท้ายทอยเธอแล้วดันร่างเล็กมาหยุดอยู่ที่ราวเหล็กกั้นสูงเพียงเอว เปลือกตาคู่สวยหลับแน่นด้วยอาการสั่นเทา ลำคอสัมผัสได้ถึงความเย็นจากใบมีดที่แตะอยู่ จนขอบตาเธอร้อนผ่าวสมองมันตันไปหมด..