บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 176

เย่จายซิงแค่อยากรู้ว่า เหตุใดองค์หญิงหลิวอิ๋งถึงโกรธแค้นนางนัก แม้นว่ายังไม่เคยพบหน้ามาก่อน องค์หญิงยังเกลียดชังนางได้ถึงเพียงนี้

เหยียนเฟิงพูดเสียงขรึมว่า:

“ข้าน้อยก็มิทราบว่าเป็นเพราะเหตุอันใด ข้าสงสัยอาจเป็นเพราะพระชายามีโฉมหน้าที่งามกว่าองค์หญิง”

นางส่ายหัว “ไม่น่าใช่ ยังมีหนานกงหลีสาวงามจากเฉินตู แต่องค์หญิงไม่เคยมีปัญหากับนาง นางไม่เคยพบเจอข้ามาก่อน แต่ทำไมต้องมา

จ้องจับผิดข้า ไม่ใช่เหตุนี้อย่างแน่นอน”

“เหยียนเฟิง ข้าถามหน่อย ความสัมพันธ์ขององค์หญิงหลิวอิ๋งกับนายท่านของเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?”

เหยียนเฟิงตอบกลับว่า:

“ความสัมพันธ์ของนายท่านกับองค์หญิงไม่ได้ใกล้ชิดผูกพันกันเท่าไรนัก พบหน้ากันนับครั้งได้ นับตั้งแต่ฮองเฮาคลอดองค์หญิงมา นางกลัวว่านายท่านจะมาทำร้ายองค์หญิง ฮองเฮาเลยสั่งห้ามให้นายท่านเข้าใกล้รัศมีองค์หญิง จวบจนองค์หญิง 10 กว่าชันษา เพิ่งได้พบหน้ากันครั้งแรก”

เย่จายซิงฟังแล้วหน้าคิ้วขมวด เดิมนางคิดว่าองค์หญิงหลิวอิ๋งนั้นเคารพเลื่อมใสในตัวเสด็จอาดั่งพี่ชาย นางคงไม่หวังให้พี่ชายนั้นหมายปอง

หญิงสาวที่นางไม่ชอบ

ดูท่าแล้ว มันล้วนไม่ใช่เหตุผลเหล่านี้

เมื่อกี้ตอนหนานกงเหยาเข้ามาส่งข่าว นางบอกว่าพี่สาวนางหนานกงหลีรู้สึกได้ว่าองค์หญิงมีความเคียดแค้นบางอย่างกับเย่จายซิง และยังมีคำพูดประโยคหนึ่งที่เกือบจะลืมไป

นั่นคือประโยคที่องค์หญิงพูดว่า ขนาดเสด็จอายังตะลึงในความงามของนาง

ในใจของเย่จายซิงนั้นมีความคิดประหลาดเกิดขึ้นบางอย่าง ไม่!ไม่น่าเป็นไปได้!นางไม่อยากจะคิดต่อ……

นางยอมที่จะคิดว่าเหตุเพราะโฉมหน้านางงามเกินองค์หญิงหลิวอิ๋ง ถึงอยากจะกำจัดนางทิ้ง

“พระชายา พวกนางเดินทางออกมานอกเมืองมุ่งหน้าจะมาทางนี้แล้ว”

เหยียนเฟิงพูดขึ้นมา เขาได้รับสารจากองครักษ์ลับ

องค์หญิงหลิวอิ๋งยังไงก็เป็นองค์หญิงวันยันค่ำ ได้รับความรักอันล้นหลาม ไม่มีนายท่านอยู่ องครักษ์ลับก็ไม่สามารถห้ามปรามองค์หญิงไม่ให้ออกมาไม่ได้

“ไม่เป็นไรเหยียนเฟิง เจ้าให้คนเอาศพนางสนมเข้ามา”

เย่จายซิงสีหน้าเงียบขรึม ท่าทางไม่รีบร้อนอะไร

เฟิงเหยียนพยักหน้า รีบสั่งการคำสั่งของพระชายาไปให้คนในหอชวนรื่อ

หอชวนรื่อก็คือหอค้าขายของนายท่าน

“พระชายา เมื่อกี้องครักษ์ขององค์หญิงจะจัดการศพของนางสนม แต่คนของเราสามารถขัดขวางไว้ได้ก่อนและนำศพของนางสนมกลับคืนมาได้”

นางพงกศีรษะรับรู้และยิ้มอย่างพอใจ

คนของเสด็จอาฉลาดหลักแหลม สามารถรักษาศพของนางสนมไว้ พวกเขาทำได้ดีมาก

องค์หญิงหลิวอิ๋งจะคิดบัญชีกับนาง มันไม่ง่ายนักหรอก!

“ไป พวกข้าลงไปรอพวกนาง ข้าก็อยากเห็นหน้าองค์หญิงหลิวอิ๋งที่ถูกร่ำลือมานาน”

นางลงไปหาหนานกงเหยาที่ห้องรับรองก่อน

“ขอโทษด้วยที่ให้เจ้ารอนาน นี่เป็นของขวัญแทนคำขอบคุณที่มอบให้เจ้า หวังว่าเจ้าคงจะชอบ”

“ห๊า! ของชิ้นนี้ล้ำค่าเกินไป!ข้ารับไว้ไม่ได้”

หนานกงเหยาเห็นของขวัญของนางแล้ว รีบส่ายหัวและปฏิเสธทันที

เย่จายซิงให้โอรสไขกระดูกเยือกกับนางห้าเม็ดและยังมียาขั้นหกอีกห้าเม็ด ยาเหล่านี้ยากนักที่จะหาซื้อได้ ตระกูลหนานกงที่ถ้าต้องการใช้ ก็ยังต้องจองหากับอาจารย์ระดับหก-เจ็ด

เย่จายซิงหยิบยาระดับหกออกมาอีกสิบเม็ด สายตาของหนานกงเหยานั้นมองอย่างตะลึง นางไม่เคยเห็นผู้ใดที่ใจกว้างเช่นนางมาก่อน

“เจ้าเอาตัวเข้าเสี่ยงเพื่อนที่จะเอาข่าวมาส่งให้ข้า ของขวัญแค่นี้มันยังน้อยไป ข้าชอบนิสัยของเจ้ามาก ไม่แน่เราอาจเป็นมิตรที่ดีกันในอนาคต ของขวัญชิ้นนี้ถือเป็นของขวัญที่เราทำความรู้จักกัน เจ้ารับไว้เถอะ”

“พวกเราจะเป็นมิตรที่ดีต่อกันอย่างแน่นอน!”