เมื่อเข้าไปในห้องกลั่นยา เย่จายซิงก็รับเอาพู่กันจากผู้อาวุโสสามเขียนชื่อสมุนไพรที่ตนจำได้ลงบนกระดาษสองแผ่น
ผู้อาวุโสสามอ่านๆ ดู สีหน้าก็เปลี่ยนไป
“นี่มัน...ดูเหมือนว่าจะเป็นยาวิเศษที่มีสูตรโอสถไขกระดูกเยือกซึ่งหายไปเมื่อนานมาแล้ว "
เขาชี้ไปที่ชื่อยาบนกระดาษแผ่นหนึ่งแล้วพูดว่า
“โอสถไขกระดูกเยือก? อาจจะเป็นชื่อนี้”
เย่จายซิงเอ่ยขึ้น นางได้ยินชื่อยานี้ ก็ไม่มีความรู้สึกคัดค้านเลยแม้แต่น้อย
“ข้าเห็นศิษย์น้องซินเสียน มีทุกข์กับปานบนใบหน้าของตัวเอง ตอนนั้นข้าก็นึกถึงสมุนไพรเหล่านี้”
ผู้อาวุโสสามเอ่ยขึ้นมาทันที
“เป็นเช่นนั้นไม่ผิดแน่ แต่นี่เป็นยาขั้นหก มันยากต่อการหลอม ต่อให้เป็นอาจารย์หลอมยาขั้นเจ็ดขั้นแปดก็อาจไม่สามารถหลอมมันออกมาได้ เท่าที่ข้ารู้มา มีเพียงราชาโอสถป๋ายหลี่อาจารย์หลอมยาขั้นแปดแห่งเซียนเหอ เท่านั้นที่สามารถหลอมยานี้ออกมาได้ และเพราะเหตุนี้ยานี้จึงเป็นยาที่ทำกำไรมหาศาลให้กับตระกูลป๋ายหลี่ ในหลายปีมานานนี้”
เมื่อพูดถึงกำไร สายตาของผู้อาวุโสสามก็ฉายแววอิจฉาออกมา
ก่อนหน้านี้สำนักยากจนเกินไป มีช่วงหนึ่งที่ไม่มีหินทิพย์มาซื้อข้าวทิพย์ ทั้งสำนักต้องคิดหาวิธีหารายได้
ผู้อาวุโสสามก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
แต่เขาเป็นเพียงอาจารย์หลอมยาขั้นสี่ และพรสวรรค์ในการหลอมยานั้นก็อาจต่ำเกินไป เมื่อปีนั้นเขาไม่ควรเลือกเดินบนเส้นทางของอาจารย์หลอมยาเลย
อัตราความสำเร็จของเขาต่ำเกินไป ในเวลาครึ่งเดือนเขาสามารถหลอมยาขั้นสี่ออกมาได้เพียงหนึ่งหรือสองเทียบเท่านั้น อาศัยเขาหาเงิน เห็นได้ชัดว่ามันไม่พอ ดังนั้นเขาจึงอิจฉาราชาโอสถป๋ายหลี่เขาสามารถหลอม โอสถไขกระดูกเยือกออกมาได้อย่างง่ายดาย และสามารถขายได้ในราคาสูงลิ่ว
ส่วนตนก็ต้องกินดื่มอย่างประหยัดอยู่ในสำนักมาหลายสิบปี
“โอสถไขกระดูกเยือกมันสามารถทำให้ปานบนใบหน้าของซินเสียนหายไปได้ก็จริง แต่ว่า นอกจากราชาโอสถป๋ายหลี่แล้ว คนอื่นก็หลอมไม่ได้ พวกเราเองก็ซื้อไม่ได้”
ผู้อาวุโสสามส่ายหน้ากล่าว
“ให้ข้าลองดูเถอะ”
เย่จายซิงรู้สึกว่างสามารถหลอมได้
ผู้อาวุโสสามอ้าปากค้าง ดวงตากลมโต
“เจ้านี่นะ? อายุแค่นี้ ต่อให้เป็นอาจารย์หลอมยาขั้นห้าขั้นหก ก็ไม่สามารถหลอมยาโอสถไขกระดูกเยือกออกมาได้ ระดับความยาก มันมากกว่าการกลั่นยาขั้นแปดเสียอีก! นอกจากราชาโอสถป๋ายหลี่ ก็ไม่มีใครเคยหลอมยานี้ออกมาได้ ไม่ได้ๆ ถ้าให้เจ้าหลอม หม้อยาอาจระเบิด จนทำร้ายเจ้าก็ได้”
เขาส่ายหน้า ไม่ให้นางลอง
ยาขั้นสูงเช่นนี้ ไม่ใช่จะมากลั่นเล่นๆ ได้
ไม่รู้ว่ามีอาจารย์หลอมยากี่คนที่เสียชีวิตเพราะเตาหลอม ทันทีที่เตาหลอมระเบิด พลังงานมหาศาลก็ระเบิดออกมาทันที แต่ส่วนใหญ่เป็นอันตรายมาก
เย่จายซิงอ้าปากค้าง ไม่ได้พูดอะไรต่อ
ผู้อาวุโสสามชี้ไปที่กระดาษอีกแผ่น หลังจากมองดูครู่หนึ่งแล้วก็เอ่ยว่า “นี่คือสูตรยาอะไร? เมื่อก่อนข้าไม่เคยเห็นสมุนไพรเหล่านี้รวมตัวกันมาก่อน”
แม้ว่าพรสวรรค์ในการหลอมยาของเขาจะไม่สูงมากนัก แต่ตำรายาที่อ่านก็สามารถล้อมรอบเมืองอวี้หลัวได้หลายสิบรอบ เมื่อก่อนเขาเคยเชื่อว่าความพากเพียรสามารถชดเชยความอ่อนแอของตัวเองได้ ขอแค่เป็นตำรายา เขาก็สามารถรวบรวมมันมาอ่านได้
หนึ่งในค่าใช้จ่ายที่มากที่สุดของสำนักก็คือการใช้หินทิพย์เพื่อซื้อหนังสือให้เขา
แต่สมุนไพรตรงหน้าเขาเหล่านี้ เขาครุ่นคิดครู่หนึ่ง ค้นหาความทรงจำในใจของเขา แต่ก็ไม่พบสมุนไพรเหล่านี้อยู่ในยาตัวไหนเลย
“บางทีมันอาจจะเป็นยาที่สามารถปรับปรุงรากทิพย์ได้”
เย่จายซิงกล่าว
“ซินเสียนบอกว่ารากทิพย์ของนางค่อนข้างแย่ ดังนั้นสมุนไพรเหล่านี้ก็ปรากฏขึ้นมาในหัวของข้า ถ้าอย่างนั้น ข้าขอลองหลอมได้หรือไม่?”
นางเหลือบมองเตาหลอมยาก็เกิดคันไม้คันมือขึ้นมา
แต่ผู้อาวุโสสามยังคงกังวลว่านางจะทำเตาหลอมระเบิดและได้รับบาดเจ็บ
“รากทิพย์มันจะพัฒนาได้อย่างไร”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์ชายาหมอเทวดา
มาอ่านเรื่องนี้ต่อค่ะ หวังว่าจะลงเนื้อหาจนจบ...
115จนถึงถึง159ไม่มีเลยค่ะลงต่อให้ครบได้มั้ยค่ะ😂...
ตอนที่ 115-159 หายไปค่ะ อ่านต่อไม่ได้อ่ะค่ะ...
115-159หายไปไหนอ่าคะ...
อัพวันละหลายๆตอนได้มั้ยค่ะ ขอบคุณค่ะ...