บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 357

ความรวดเร็วในการหลอมโอสถของเย่จายซิงรวดเร็วมาก

นางเองก็ทราบดี นางอาจจะเป็นบุคคลที่มีพรสวรรค์กลั่นโอสถที่หาได้ยากมากกว่าหนึ่งหมื่นปีในแผ่นดินใหญ่ อีกทั้งลู่ทางในการกลั่นโอสถก็ไม่เหมือนกันกับผู้อื่น

วิธีการของนางกระชับ ความสามารถในการควบคุมเพลิงเหนือกว่าอาจารย์กลั่นยาทุกคนในสนาม อาจารย์กลั่นยาจำนวนมากจำเป็นต้องกลั่นวัตถุดิบสมุนไพรในเตากลั่นโอสถทีละอย่างทีละอย่าง

แต่นาง ใช้ความสามารถในการควบคุมเพลิงที่แข็งแกร่ง สามารถกลั่นวัตถุดิบสมุนไพรบนฝ่ามือได้ทันที จากนั้นก็ค่อยนำเข้าไปกลั่นให้เข้ากันภายในเตากลั่นโอสถ

เมื่อนางหลอมโอสถขั้นหกอีกสองชนิดที่เหลือเสร็จทั้งหมดแล้ว ดวงอาทิตย์ยังคงลอยอยู่บนศีรษะอย่างมั่นคง ยังเหลือเวลาอีกสองชั่วยามก่อนพระอาทิตย์ตกดิน

บรรดาผู้คนตกตะลึงจนรู้สึกชาไปเรียบร้อยแล้ว อีกทั้งทัณฑ์ยาของเย่จายซิงเม็ดใหญ่กว่าของคนอื่นหลายเท่านัก เป็นโอสถขั้นหกเหมือนกัน ทัณฑ์ยายิ่งแกร่ง คุณภาพของยาก็ยิ่งดี

นางมีทั้งความรวดเร็ว มีทั้งคุณภาพ อีกทั้งทุกครั้งที่กลั่นล้วนแต่เต็มหนึ่งเตา อย่างน้อยต้องมีหกเม็ด

ถ้าหากอาจารย์กลั่นยาทุกคนในใต้หล้าล้วนมีความสามารถแบบนี้ของเย่จายซิง เช่นนั้นทุกคนก็จะได้ซื้อโอสถที่คุณภาพดีได้

หวังจริงๆว่าบนโลกนี้จะมีอาจารย์กลั่นยาที่แข็งแกร่งเช่นนางแบบนี้เพิ่มขึ้นมาอีกหลายๆคน

“แผ่นดินหลิงเซียวของพวกเราปรากฏบุคคลที่มีพรสวรรค์กลั่นโอสถขึ้นคนหนึ่ง! ความสามารถของนางที่ปรากฏให้เห็น ทำให้ผู้คนประหลาดใจ”

“ช่างทำให้จิตใจของผู้คนหวั่นไหวยิ่งนัก ชีวิตที่เหลืออยู่ได้เห็นพรสวรรค์เช่นนี้กับตาตนเอง ไม่เสียใจแล้ว”

บรรดาผู้คนชื่นชมไม่มีสิ้นสุด

เมื่อความสามารถที่แข็งแกร่งปรากฏให้เห็นต่อหน้าของทุกคน ความสงสัยก็สลายหายไปหมดสิ้น ที่เหลือไว้ มีเพียงความเคารพเลื่อมใสเท่านั้น

คนธรรมดาทั่วไปยากที่จะเกิดความริษยาภายในจิตใจ เนื่องจากความสูงส่งของนางอยู่ในระดับที่ทำให้ผู้คนชื่มชมยินดีแล้ว

แตกต่างมากจนเกินไป จะกลายเป็นความอิจฉา

แต่ลู่ซวงอิงไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป ถึงแม้รูปร่างหน้าตาของนางจะธรรมดา แต่เมื่อพูดถึงสติปัญญาในการบำเพ็ญตน สามารถกล่าวได้ว่านางเป็นบุคคลที่มีพรสวรรค์

ฉะนั้นนางริษยาที่เย่จายซิงมีเพลิงพิลึกขั้นแปด ถ้าหากนางไม่มีเพลิงพิลึกขั้นแปด ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีความสามารถในการกลั่นโอสถที่แข็งแกร่งขนาดนี้

เมื่อเห็นว่าหญิงสาวที่ตนเองไม่ชอบถูกผู้คนมากมายขนาดนี้ชื่นชม ภายในใจของนางก็ไม่มีความสุขถึงขีดสุด

แต่ทันทีที่คิดว่าหลังจากนี้อีกไม่นาน ท่านพี่ก็จะปล้นเพลิงพิลึกขั้นแปดของเย่จายซิง ทำให้นางบาดเจ็บสาหัส กลายเป็นคนไร้ประโยชน์คนหนึ่ง นางก็รู้สึกมีความสุขไม่มีสิ้นสุด

“จะให้เจ้าได้หน้าได้ตาอีกสักพัก อีกไม่นานหลังจากนี้ เจ้าก็จะกลายเป็นมดใต้ฝ่าเท้าของข้าที่สามารถเหยียบให้ตายได้ตามอำเภอใจ!”

นางส่งเสียงฮึ่อย่างเยาะหยัน เหลือบตาขึ้นมองดูเย่จายซิงแวบหนึ่ง ไม่คิดว่าจะเผชิญเข้ากับดวงตาดำขลับที่เย็นยะเยือกของนางเข้าพอดี

ภายในใจของนางสั่นเทาอย่างทันที ทันใดนั้นก็มีความรู้สึกบางอย่างว่าถูกเย่จายซิงมองความคิดได้อย่างทะลุปรุโปร่งแล้ว

เป็นไปไม่ได้!

เป็นไปได้อย่างไรที่เย่จายซิงจะล่วงรู้ถึงความเคลื่อนไหวในจิตใจของนาง

แต่ลู่ซวงอิงยังคงรีบก้มหน้าลงไป นางไม่สามารถทำให้เย่จายซิงสังเกตเห็นอะไรบางอย่างได้ หากเป็นเช่นนั้น เมื่อถึงเวลานั้นท่านพี่ของนางก็จะลงมือได้ยาก

เมื่อพระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า เจ้านครเสวียนหยวนก็ประกาศการสิ้นสุดของการแข่งขันกลั่นโอสถ

ยังมีคนกลั่นโอสถเม็ดสุดท้ายไม่เสร็จ ทำได้แค่เพียงดับเพลิงในเตากลั่นโอสถ

ผลการแข่งขัน ไม่เกินความคาดหมายเลยสักนิด

เย่จายซิงคว้าอันดับหนึ่งในการแข่งขันครั้งนี้

ด้วยเหตุนี้ นางได้รับป้ายคำสั่งสีทองคำบริสุทธิ์แผ่นหนึ่ง ถือป้ายคำสั่งแผ่นนี้ ก็สามารถเข้าร่วมการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศที่เซียนเหอในอีกสามเดือนข้างหน้าได้

นี่คือการแข่งขันกลั่นโอสถที่ยิ่งใหญ่เป็นพิเศษสนามหนึ่ง ยี่สิบปีถึงจะจัดขึ้นหนึ่งครั้ง

ในการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศสนามนี้ ถ้าหากสามารถได้อันดับหนึ่งได้ จะสามารถได้รับขนานนามว่า “ราชาโอสถ”

ปีนั้นที่ราชาโอสถป๋ายหลี่ได้เป็นอันดับที่หนึ่งของการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศนี้ ชื่อเสียงโด่งดัง เป็นที่รู้จักไปทั่วทั้งแผ่นดินใหญ่

เย่จายซิงนำป้ายคำสั่งเก็บไว้อย่างดี ในเวลานี้เจ้านครเสวียนหยวนนำรางวัลอันดับหนึ่งส่งขึ้นมา นอกจากหินทิพย์จำนวนมากแล้ว ยังมีโอสถทิพย์หายากอีกจำนวนไม่น้อย

รางวัลแบบนี้ ถูกใจนางยิ่งนัก

“ขอบคุณท่านเจ้านครมาก”

“ไม่ต้องเกรงใจ”

เจ้านครเสวียนหยวนเปลี่ยนความเคร่งขรึมบนใบหน้าทันที มองเย่จายซิงด้วยความยิ้มแย้ม กล่าว: