บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1165

อุตส่าห์อธิบายให้เขาฟังว่าอะซี่ตั้งครรภ์แล้ว เขายังไม่เชื่อ มองอะซี่แล้วก็ส่ายหัวอยู่ตลอด บอกว่าอะซี่ดื่มยาคุม ไม่ท้องแน่นอน

จนท่านย่าตระกูลหยวน ไม่สนใจว่าเขากำลังบาดเจ็บอยู่ กำมือเขกหัวเขา พร้อมพูดขึ้นว่า “เจ้าโง่ สิ่งของนั่นรับประกันได้หรือ?”

“ท่านย่า” อะซี่เป็นห่วง รีบปกป้องสามีพร้อมพูดขึ้นว่า “เจ้าตีเขาทำไม? เดิมสมองก็ไม่ฉลาด เจ้ายังจะตีให้โง่เอง ข้าจะไปหาใครมาชดใช้?”

ทุกคนต่างก็หัวเราะขึ้นมา ท่านย่าตระกูลหยวน ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงพูดขึ้นว่า “เลี้ยงลูกสาวมา เพิ่งแต่งงานไปไม่กี่เดือน? ก็รู้จักปกป้องผู้ชายแล้ว เลี้ยงลูกสาวดีตรงไหน?”

หยู่เหวินเห้าค่อยๆพูดขึ้นว่า “จะพูดแบบนี้ก็ไม่ถูก หากว่าสวีอีกับอะซี่เช่นนั้น ข้ายอมที่จะมีลูกสาวอย่างอะซี่ ไม่เอาลูกชายอย่างสวีอี โง่เกินไป”

สวีอีเหมือนเพิ่งมองเห็นองค์ชายรัชทายาทก็อยู่ด้วย ท่าทีตื่นเต้นขึ้นมาพร้อมพูดขึ้นว่า “องค์ชายรัชทายาท หงเล่....”

“เขาพ่ายแพ้แล้ว” หยู่เหวินเห้าพูดขึ้น

สวีอีพูดขึ้นอย่างตื่นเต้นดีใจว่า “จริงหรือ? ดีมากเลย”

“สวีอี” หยวนชิงหลิงพูดเตือนว่า “ตอนนี้กำลังพูดถึงเจ้าเป็นพ่อคน”

สวีอีมองดูอะซี่ พร้อมพูดขึ้นว่า “ข้ารู้ว่าพวกเจ้าหลอกข้า”

“หลอกอะไรเจ้า? เป็นความจริง อะซี่ตั้งครรภ์ลูกของเจ้า เจ้าจะเป็นพ่อคนแล้ว” หยวนหย่งอี้ยอมกับความซื่อของน้องเขยคนนี้อย่างมาก ดังนั้นจึงอดไม่ได้ตะคอกพูดกับเขา

“พี่สาว” อะซี่รีบพูดห้ามขึ้นว่า “เอาล่ะ ข้าพูดกับเขาเอง”

สวีอีค่อยเก็บอาการ นิ่งจ้องมองอะซี่ พร้อมพูดขึ้นด้วยริมฝีปากค่อนข้างสั่นเทาว่า “จริงหรือ?”

อะซี่กัดริมฝีปาก สีหน้าแดงระเรื่อ พร้อมพูดขึ้นว่า “เป็นเรื่องจริง ตั้งครรภ์แล้ว”

“อ้าก” ครั้งนี้สวีอีตื่นเต้นดีใจอย่างมากจริงๆ พยายามลุกขึ้นมันนั่งกอดอะซี่ พร้อมพูดขึ้นว่า “โอ้พระเจ้า เป็นไปได้อย่างไร ดื่มยาแล้วทำไมยังตั้งครรภ์ได้?”

สมองทื่อนี้ ไม่สามารถเข้าใจได้ในทันที แต่หยวนชิงหลิงเห็นเขามีชีวิตชีวาขนาดนี้ คิดว่าคงไม่เป็นอะไรแล้ว จึงไม่ตรวจให้กับเขา ให้ทั้งสองสามีภรรยามีความสุขกันให้พอ

หยวนชิงหลิงหัวเราะ จูงมือหยู่เหวินเห้าออกไป ท่านย่าตระกูลหยวนเห็นเช่นนี้ จึงก็พาทุกคนออกไป ให้พวกเขาสองสามีภรรยาได้อยู่ด้วยกันสองคนตามลำพัง

ก่อนที่จะปิดประตู มองเห็นสวีอียิ้มหัวเราะจนปากจะฉีกถึงใบหูแล้ว

หยู่เหวินเห้าพูดขึ้นด้วยเสียงเศร้าว่า “ไปสู้รบศึกใหญ่กลับมา สวีอีเป็นพ่อคนแล้ว ช่างไม่น่าเชื่อจริงๆ สวีอีจะได้เป็นพ่อคนแล้ว ข้ารู้สึกว่าเขายังเป็นคนซื่อที่วู่วามคนนั้น กลับจะได้เป็นพ่อคนแล้ว”

“เจ้าเองก็เป็นพ่อที่มีลูกห้าคนแล้ว” หยวนชิงหลิงหัวเราะเยาะเขา

“เพียงพริบตาเดียว เวลาผ่านไปเร็วมาก” หยู่เหวินเห้าหันกลับมากอดนางไว้ เหมือนหวนกลับไปตอนที่อยู่หอเฟิ่งหยี ตลอดทางที่เดินมานั้น มองย้อนกลับไปตอนนี้ ก็เป็นช่วงเวลาเพียงแป๊บเดียวเอง

หยู่เหวินเห้าไม่ได้อยู่ในพระที่นั่งนาน หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จก็พาหยวนชิงหลิงออกไป บอกว่าจะเข้าวัง ตอนที่อยู่ระหว่างทาง ค่อยเล่าสถานการณ์ของอ๋องอานให้ฟัง

อ๋องอานรักษาตัวอยู่ภายในวัง พระชายาอานกับลูก ก็ถูกส่งไปในวังแล้ว อาการอ๋องอานไม่ค่อยดี เสียเลือดมาก สะลึมสะลือ ยังไม่ฟื้นตื่นขึ้นมา

เสียเลือดก็ต้องให้เลือด โชคดีที่กล่องยาของหยวนชิงหลิง คุ้นเคยกับสิ่งพวกนี้ ทดสอบกรุ๊ปเลือดแล้วก็เริ่มให้เลือด

พระชายาอานกับลูกเฝ้าอยู่ด้านข้าง ครั้งนี้นางถูกลักพาตัวไปทำให้ตกใจไม่น้อย ร่างกายผ่ายผอมไปมาก แม้แต่ลูกก็ผอมไปมาก ตี๋กุ้ยเฟยไม่ให้นางอยู่เฝ้า ให้นางกลับไปพักผ่อน แต่นางไม่ยอมไป จะเฝ้าอ๋องอานให้ได้

หลังจากให้เลือดแล้ว อาการของอ๋องอานก็ดูค่อนข้างดีขึ้น หยวนชิงหลิงพูดกล่อมด้วยตนเอง รับประกันด้วยตนเอง สุดท้ายเพิ่งเดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าว คนก็เป็นลมแล้ว ตี๋กุ้ยเฟยตกใจรีบสั่งคนพานางกลับไปพักผ่อน