บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1294

หยู่เหวินเห้ารู้สึกได้ถึงฝ่ามือที่ร้อนผ่าวของนาง และกระแสความอบอุ่นนี้ถูกส่งมาเหมือนกำลังภายในอย่างไม่มีที่สิ้นสุด บรรเทาความเจ็บปวดให้เขาได้ดีมาก

เขามองดูหยวนชิงหลิง พร้อมพูดขึ้นอย่างแปลกใจว่า “ฝ่ามือของเจ้าทำไมถึงได้ร้อน?”

หยวนชิงหลิงชักมือกลับ มองดูฝ่ามือที่สีแดงไปหมด นางเองก็แปลกใจ กลับทุกเขาคว้าจับมือไว้ทันที มือแนบชิด เขาสูดลมหายใจ พร้อมพูดขึ้นว่า “ฝ่ามือของเจ้าร้อน มีกระแสความร้อนส่งผ่านมา สามารถบรรเทาความเจ็บปวดให้ข้าได้”

หยวนชิงหลิงพูดขึ้นอย่างแปลกใจว่า “จริงหรือ? น่าแปลกจัง?”

“จับมือของเจ้าไว้ ข้ารู้สึกไม่เจ็บมากแล้ว” หยู่เหวินเห้าพูดขึ้น

หยวนชิงหลิงมองดูยาแก้ปวดพร้อมพูดขึ้นว่า “ยาแก้ปวดออกฤทธิ์แล้วมั้ง?”

“ไม่ น่าจะเป็นเพราะจับมือของเจ้าไว้” หยู่เหวินเห้าลองปล่อยมือนางเบาๆ แล้วก็รู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาทันที เขาจึงรีบจับมือของนางไว้อีกครั้ง เมื่อได้รับกระแสร้อน ความเจ็บปวดก็บรรเทาลงจริงๆ เขาพูดขึ้นอย่างมั่นใจว่า “เป็นมือของเจ้า ฝ่ามือที่ร้อนของเจ้าช่วยบรรเทาความเจ็บปวดของข้า เจ้าหยวน กำลังภายในที่ท่านชายสี่สอนเจ้า เจ้าฝึกหรือยัง?”

หยวนชิงหลิงปาดเหงื่อพร้อมพูดขึ้นว่า “ก็เคยฝึกอยู่ แต่ก็มักขี้เกียจเสมอ”

“ฉันคิดว่าเจ้าไม่น่ามีพลังภายในที่ลึกล้ำ งั้นเพราะอะไร?” เดิมหยู่เหวินเห้ายังคิดว่าเป็นพลังภายใน แต่เจ้าหยวนไม่มีพลังภายในที่ลึกล้ำขนาดนี้ ต่อให้เป็นท่านชายสี่ ก็น่าจะไม่มี

“ช่วยบรรเทาอาการปวดได้จริงหรือ?” หยวนชิงหลิงคิดถึงความสามารถในการรักษาตัวเองของพวกเด็กๆ ตอนนี้ก็รู้สึกว่าภายในท้องร้อนรุ่มอย่างมาก บำบัดรักษาด้วยความร้อน? แต่การรักษาด้วยความร้อนนี้ สามารถผ่านมือของนางส่งไปยังร่างกายเขา น่าแปลกจริงๆ

ตอนนี้เรื่องที่ไม่สามารถอธิบายมีเยอะมาก หยวนชิงหลิงก็ไม่คิดมาก สามารถบรรเทาความเจ็บปวดได้ก็พอ

หลังจากหยู่เหวินเห้าผ่าตัดแล้วห้าวัน เมืองซิ่วโจวส่งข่าวมาบอกว่า เป่ยโม่ร้องขอให้หยุดสู้รบ ต้องการเจรจายุติการศึกเป่ยถัง

เมื่อข่าวถูกส่งมา ทุกคนต่างก็โล่งอก ดีใจและก็ภาคภูมิใจอย่างมาก การศึกในครั้งนี้ ได้ชัยชนะมาได้อย่างสูญเสียน้อย สามารถบันทึกไว้ในตำราการศึก บันทึกไว้ในหนังสือประวัติศาสตร์

หยู่เหวินเห้าโอบกอดหยวนชิงหลิงอย่างดีใจ พร้อมหอมแก้มติดต่อกันหลายที สีหน้าเป็นประกายพร้อมพูดขึ้นอย่างตื่นเต้นดีใจว่า “เจ้าหยวน ได้ชัยชนะแล้ว”

หยวนชิงหลิงยิ้มหัวเราะ มองดูเขาพร้อมพูดขึ้นว่า “รู้ว่าได้ใช้ชนะแล้ว อย่าตื่นเต้นขนาดนั้น เดี๋ยวบาดแผลฉีก เจ้าจะหัวเราะไม่ออก”

หยู่เหวินเห้าพูดขึ้นอย่างภาคภูมิใจว่า “ข่าวดีขนาดนี้ ต่อให้บาดแผลฉีกก็ไม่เป็นไร”

หยวนชิงหลิงมองดูท่าทีที่ดีใจอย่างที่สุดของเขา ด้วยตานอง ไม่ง่ายเลย ไม่ง่ายเลยจริงๆ

ทั้งสองสามีภรรยากอดกันแน่น ถึงตอนนี้ค่อยรู้สึกได้ถึงความสงบสุขของแผ่นดิน