เมิ่งเยว่เป็นเด็กดีมาตลอด คนที่ฮูหยินเหยาเป็นห่วงคือเมิ่งซิง
เมิ่งซิงนั่งอยู่ตรงระเบียง แนบหัวพิงขาฮูหยินเหยา แลดูให้เห็นถึงความหวาดหวั่น นางจับข้อมือฮูหยินเหยา พร้อมถามขึ้นว่า “ท่านแม่ หากท่านแต่งงานกับลุงฮุ่ยเทียนแล้ว ต่อไปเมื่อมีลูก แล้วจะทิ้งเมิ่งซิงไหม?”
ในใจฮูหยินเหยาเจ็บปวด กอดนางไว้ พร้อมพูดขึ้นว่า “เด็กโง่ แม่จะไม่เอาเจ้าได้อย่างไร? ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พวกเจ้าก็ยังเป็นสิ่งที่ล้ำค่าที่สุดของแม่”
เมิ่งซิงพูดขึ้นอย่างโศกเศร้าว่า “ลุงฮุ่ยเทียนคนนั้น ยังจะดีกับพวกเราไหม?”
ฮูหยินเหยาพูดขึ้นอย่างอ่อนโยนว่า “หากเขาไม่ดีกับพวกเจ้า แม่ก็ไม่แต่งงานแล้ว”
“ไม่แต่งก็ไม่ได้ เสด็จปู่มีพระราชโองการลงมาแล้ว” เมิ่งซิงพูดขึ้น
ฮูหยินเหยาลูบใบหน้าของนาง พร้อมพูดขึ้นว่า “เมิ่งซิง หากเจ้าไม่เห็นด้วย แม่จะไปพูดกับเสด็จปู่เอง เรื่องงานแต่งงานในครั้งนี้ แม่ไม่แต่งก็ได้”
เมิ่งซิงส่ายหัว พร้อมพูดขึ้นว่า “ไม่ ลูกอยากให้แม่รับปากแต่งงาน พี่สาวพูดถูก รอต่อไปเมื่อพวกเราแต่งงานแล้ว แม่ก็เหลือตัวคนเดียว จะเหงาอย่างมาก มีลุงฮุ่ยเทียนอยู่เป็นเพื่อนแม่ พวกเราก็วางใจ”
ฮูหยินเหยาจ้องมองดูเมิ่งซิง ถอนหายใจเบา พร้อมพูดขึ้นด้วยเสียงเบาว่า “ไม่ต้องคิดถึงเรื่องพวกนี้ ข้าจะช่วยจวิ้นจู่จิ้งเหอดูแลลูก ข้ายังมีสิ่งที่ต้องทำเยอะแยะ หากพวกเจ้าไม่เห็นด้วย ก็ไม่ต้องฝืน”
เมิ่งซิงคิดไปคิดมา แล้วก็พูดขึ้นว่า “ข้าเห็นด้วย ลุงฮุ่ยเทียนดีกับแม่มาก ป้าห้าบอกว่า ในโลกนี้ไม่มีดีกับแม่ได้เท่าลุงฮุ่ยเทียนแล้ว”
อีกด้านของกำแพง ฮุ่ยเทียนเอาหูแนบผนัง ฟังการสนทนาระหว่างแม่กับลูกสาวของอีกฝั่ง ฟังถึงตรงนี้ เขาค่อยโล่งอก เขย่งย่องเท้าเดินจากไป
แล้วเรื่องแต่งงาน ก็ตกลงตามนี้
ก่อนหน้านี้ฮูหยินเหยาช่วยพวกนางเตรียมเสื้อผ้าทารก ตอนนี้กลับกลายเป็นพวกหยวนชิงหลิง ต้องเตรียมสินสอดทองหมั้นให้กับฮูหยินเหยาแล้ว
สำหรับหรงเยว่ สินสอดทองหมั้นเป็นการใช้เงิน ขอเพียงเงินสามารถแก้ปัญหาได้ ล้วนไม่ใช่ปัญหา
นางยื่นตั๋วเงินให้เป็นปึกทันที เรื่องนี้ยกให้ทังหยางไปจัดการ
ทังหยางรับตั๋วเงินมา ก็รีบกลับไปทำรายการ สิ่งของมากมายที่ต้องสั่งทำ ตอนนี้ได้เวลาสั่งของแล้ว
หยวนชิงหลิงถามนางว่า “เจ้าให้ไปเท่าไหร่?”
หรงเยว่พูดขึ้นว่า “ไม่รู้ ไม่ได้นับ”
หยวนชิงหลิงหัวเราะ พร้อมพูดขึ้นว่า “เจ้าช่างเห็นเงินไร้ค่าจริงๆ”
“เงินมีค่าอะไร? ไม่มีแล้วก็หาใหม่ได้ สำคัญที่สุดคือทุกคนมีความสุข ข้าเคยทำผิดกับฮูหยินเหยา ก่อนหน้านี้ตอนที่เกิดเรื่องกับใต้เท้าทัง ข้าเคยหลอกใช้นางหนึ่งครั้ง ตอนนี้ ถือว่าชดเชยให้นาง ข้าจะได้สบายใจ” หรงเยว่พูดขึ้น
หยวนชิงหลิงรู้สึกว่าทุกอย่างบนโลกนี้แปลกประหลาด ฮูหยินเหยาเคยเป็นศัตรูของนาง สุดท้ายกลับกลายเป็นเพื่อนสนิทกัน และคิดไม่ถึงว่า นางจะแต่งงานกับฮุ่ยเทียนจริงๆ
ตอนค่ำๆหน่อย หยู่เหวินหลิงมาที่จวนอ๋องฉู่ ปรึกษาหยวนชิงหลิงเรื่องรายละเอียดสินสอดและการวางแผนงานแต่งงาน
“งานแต่งของฮุ่ยเทียน เจ้าจะจัดการ?” หยวนชิงหลิงแปลกใจ
หยู่เหวินหลิงอมยิ้ม พร้อมพูดขึ้นว่า “ฮุ่ยเทียนเป็นคนสำนักเหลิ่งหลัง เขาจะแต่งงาน ก็ต้องให้คนของสำนักเหลิ่งหลังมาจัดการ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...