บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1413

หลังจากที่กำหนดรูปแบบของชุดแต่งงานได้แล้ว จึงไปซื้อของ

เดินเตร่อยู่ทั้งวัน ขาแทบจะหักแล้ว ก็นับว่าได้ซื้อของส่วนใหญ่ไปแล้ว บางส่วนที่เหลือ ฟางหวูใช้การสั่งซื้อทางอินเทอร์เน็ตแล้ว ที่ใช้ซื้อส่วนใหญ่ก็คือภายในเมือง วันสองวันก็ถึงแล้ว

เซียวเหยากงถอดเฝือกออกก่อน โดยพื้นฐานไม่เป็นไรแล้ว สามารถเดินได้วิ่งได้

ส่วนไท่ซ่างหวงไม่ได้เป็นอะไรตั้งนานแล้ว เพียงแค่อยู่เป็นคนติดสอยห้อยตามในโรงพยาบาลเท่านั้น ไม่ยอมไป

หลังจากที่หยวนชิงโจวตรวจร่างกายให้โสวฝู่แล้ว ก็มั่นใจว่าสามารถออกจากโรงพยาบาลกลับไปรักษาตัวที่บ้านได้ แต่ไม่สามารถทำอะไรที่กระทบกระเทือนหรือออกกำลังกายอย่างหนักได้ชั่วคราว กำชับหยวนชิงหลิงว่าให้ระมัดระวังดูให้ดี

หลังจากทำเรื่องออกจากโรงพยาบาลแล้ว ทางตำรวจก็แจ้งว่าหาคนขับรถที่ก่อเหตุพบแล้ว หยวนชิงหลิงออกหน้าไกล่เกลี่ย ไม่เก็บค่ารักษาพยาบาลจากพวกเขา เพราะว่า พี่ชายของหยวนชิงหลิงบอกว่าพวกเขาเคยมาโรงพยาบาลจริงๆ และมาแล้วหลายครั้ง ก็แอบมองข้างนอก ไม่กล้าเข้าไป ยากจนเป็นที่สุดจริงๆ จ่ายค่ารักษาพยาบาลไม่ได้จึงได้หลบขึ้นมา

ในวันที่ออกจากโรงพยาบาล พี่ชายของหยวนชิงหลิงขับรถมารับ หยวนชิงหลิงช่วยพวกเขาเก็บข้าวของเสร็จก็มุ่งตรงไปที่ลานจอดรถ

แม้ว่าตอนที่พวกเขาเข้าโรงพยาบาลก็นั่งรถพยาบาลมา แต่ตอนนั้นได้รับบาดเจ็บ ก็ไม่ได้สนใจมากมายนัก แล้วแม้ว่าตอนนั้นโสวฝู่จะมีความอยากรู้อยากเห็นต่อรถยนต์ แต่ในใจมีความกังวลว่าเพื่อนรักจะเดินหายไป ก็ไม่ได้จับตาดู

วันนั้นพวกเขานั่งอยู่ในสวนของโรงพยาบาล มองไปยังรถยนต์ที่วิ่งอยู่ด้านนอก ก็รู้สึกแปลกประหลาดใจเป็นที่สุด แต่เวลานั้นพระชายารัชทายาทพูดในสิ่งที่แปลกมากยิ่งกว่า ไม่ทันได้สนใจเรื่องรถ

ครั้งนี้ จิตใจผ่อนคลายเป็นที่สุด จึงได้เริ่มทำการศึกษารถยนต์อย่างล้ำลึกแล้ว

พวกเขาสามคนเบียดกันอยู่ที่นั่งแถวหลัง เซียวเหยากงชะโงกหน้าไปถามหยวนชิงโจว “หลานชายคนโต รถคันนี้ ข้าเห็นว่าไม่มีคนลากรถ แล้วมันเคลื่อนไหวได้อย่างไร?”

หยวนชิงโจวยิ้มแล้วกล่าว“ท่านปู่ รถคันนี้ ไม่จำเป็นต้องใช้กำลังคนหรือแรงม้ามาลาก มันมีฟาต้งจีอยู่ครับ”

(ฟาต้งจีหมายความว่าเครื่องยนต์ ที่จีนออกเสียงเป็นฟาต้งจี จีนั้นออกเสียงเหมือนไก่)

“ฟาต้งจีไก่ขับเคลื่อน? ไม่เคยได้ยินไก่ชนิดนี้มาก่อน!” ไก่อะไรเก่งกาจเพียงนี้ คิดไม่ถึงว่าจะสามารถลากรถได้

สามผู้ยิ่งใหญ่มองดูภายในรถ แล้วมองไปด้านนอกรถอีก ก็เคลื่อนตัวขึ้นมาเช่นนี้แล้ว แต่ก็ไม่เห็นไก่อะไร

ไท่ซ่างหวงเอ่ยถาม“ฟาต้งจีไก่ขับเคลื่อนนั่นอยู่ที่ไหน?”

“อยู่ด้านล่างกระโปรงรถครับ” หยวนชิงโจวจับพวงมาลัยมือหนึ่ง มือหนึ่งชี้ไปที่กระโปรงรถเล็กน้อย ชะงักครู่หนึ่ง กล่าว“ประเดี๋ยวจัดที่พักเรียบร้อยแล้ว ผมค่อยอธิบายกับพวกท่าน”

ไท่ซ่างหวงกล่าว“ไม่ต้อง ไม่ต้อง พวกเราเข้าใจ” เขาชำเลืองมองโสวฝู่ มีสีหน้าที่กระตือรือร้น “พวกเราเข้าใจ ใช่หรือไม่?”

โสวฝู่ลังเลอยู่ชั่วครู่ เขาไม่ได้เข้าใจเรื่องไก่มาก แต่ว่า ก็ไม่น่าเข้าใจยาก อย่างไรเสียปัญหาที่ซับซ้อนเช่นนั้นเขาก็ทำจนเข้าใจแล้ว จึงพยักหน้า “อืม เข้าใจ!”

ไท่ซ่างหวงจึงมีความมั่นใจขึ้นมาอย่างฉับพลัน “ไม่ใช่แค่เรื่องไก่หรอกหรือ? พวกเราสามารถทำให้เข้าใจได้”

หยวนชิงหลิงกำลังดูโทรศัพท์สั่งอาหารเดลิเวอรี่ ขณะที่พวกเขากลับไปยังไม่ถึงเวลากินข้าว ก็จัดการของกินนิดหน่อยให้พวกเขาก่อน รองท้อง ก็ไม่ได้สนใจการสนทนาของพวกเขามากนัก ได้ยินแค่ประโยคสุดท้ายที่ไท่ซ่างหวงกล่าว จึงเอ่ยถาม“อยากกินไก่หรือ? งั้นได้ คืนนี้ข้าบอกให้คุณแม่เอาไก่กลับมาตัวหนึ่งด้วยเสียเลย”

“ท่านแม่ของท่านก็เป็นหมอด้วยหรือ?” เซียวเหยากงถาม

“ใช่ นางก็เป็นหมอเหมือนกัน และก็ต้องทำงาน” หยวนชิงหลิงวางโทรศัพท์ลง หันกลับไปพูดกับพวกเขา “จริงๆแล้วผู้หญิงที่นี่ส่วนใหญ่ล้วนมีหน้าที่การงานของตัวเอง หลายคนไม่ได้พึ่งพาอาศัยผู้ชายเพื่อเลี้ยงชีพ อีกทั้ง ผู้หญิงหลายคนในแต่สาขาวิชาชีพ ก็ทำออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมเป็นที่สุด ไม่ได้แย่ไปกว่าผู้ชาย กระทั่งมีบางประเทศ ก็มีผู้หญิงเป็นผู้นำ”

“ฮ่องเต้ผู้หญิงหรือ?” เซียวเหยากงเบิกตาโพลง

หยวนชิงหลิงหัวเราะ “เอ่อ......หากจะพูดว่ากษัตรี ก็มี”

“เช่นนั้น......ผู้ชายจะเห็นด้วยหรือ?” โสวฝู่กล่าวถาม

หยวนชิงหลิงกล่าว“ผู้ที่มีความสามารถถึงจะได้อยู่ตำแหน่งนี้ไงล่ะ”

โสวฝู่พยักหน้า “ถูก ผู้หญิงก็มีคนที่มีความสามารถ เช่นฮองเฮาผู้ก่อตั้งแคว้นของเป่ยถังเรา นั่นก็คือค้ำยันฟ้าไว้ครึ่งซีก”