บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1501

พระชายาบอกว่าจะฟื้นฟูทุกอย่างผ่านสมองของเขา อันที่จริงมันเป็นการบุกรุกพื้นที่ของสมองของเขาที่รับผิดชอบในการจัดเก็บความทรงจำ ตอนนี้นางสามารถทำเช่นนี้ได้ แต่ต้องให้อีกฝ่ายนอนหลับไปอย่างลึกต่อหน้านาง นี้ไม่เหมือนกับการสะกดจิต การสะกดจิตคือการย้ำผ่านปากของผู้ถูกสะกดจิต การบุกรุกสมองของเขา เป็นการที่หยวนชิงหลิงเข้าไปดูพื้นที่ความทรงจำของเขาแล้วหาความทรงจำส่วนนั้น อาจเป็นความทรงจำโดยที่เขาเองไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ เหมือนอย่างเช่นความทรงจำของทารกโดยทั่วไปจะไม่ถูกจดจำ แต่ที่จริงแต่ยังฝังลึกอยู่ในสมอง เพียงแต่ถูกครอบคลุมไปด้วยข้อมูลที่เข้ามาใหม่อย่างต่อเนื่อง คนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็จำไม่ได้

ตามปกติ เป็นไปไม่ได้ที่คนคนหนึ่งจะบุกรุกสมองของบุคคลอื่น แต่หยวนชิงหลิงสามารถทำได้ คลื่นสมองของนางแตกต่างจากคนธรรมดา นอกจากสามารถล่วงล้ำเข้าไปในสมองคนอื่นแล้ว ยังสามารถควบคุมความคิดคนอื่น แม้แต่ฝังหน่วยความจำ สำหรับหยวนชิงหลิงในตอนนี้ ถือว่ามีความยากระดับหนึ่ง หากนางไม่ทานยายับยั้ง นี่ถือเป็นเรื่องง่ายมาก แต่หลังจากทานยาแล้ว ส่งผลยับยั้งสมองของนางอย่างมาก สิ่งนี้ทำให้นางต้องค่อยๆ สำรวจและฝึกฝนการใช้พลังพิเศษของตนเอง

ดังนั้นเมื่อพระชายาพูดเช่นนี้ หยวนชิงหลิงก็เข้าใจแล้ว

นางถามขึ้นว่า “พระชายาอยากให้ข้าทำอะไร?”

พระชายามองดูนาง พร้อมพูดขึ้นว่า “หลังจากที่เจ้ารู้เรื่องของเขาแล้ว ลองดูว่าสามารถฝังความทรงจำใหม่เข้าไปได้ไหม? เรื่องแบบนี้สำหรับเจ้า น่าจะไม่ถือว่าเป็นเรื่องยาก ข้ารู้ว่าเจ้ามีความสามารถสะกดจิต”

หยวนชิงหลิงส่ายหัว พร้อมพูดขึ้นว่า “ใช้การสะกดจิตเพื่อปลูกฝังความทรงจำ กับคนอื่นอาจจะสามารถทำได้ แต่กับท่านชายสี่ไม่ได้ การป้องกันตัวของท่านชายสี่ไม่ใช่คนปกติจะเทียบได้ หากปลูกฝังไม่สำเร็จ กลับจะยิ่งทำให้เขาสับสน อีกอย่าง ข้ายังไม่แน่ใจว่าอดีตที่ผ่านมาจะส่งผลกระทบกับเขาในตอนนี้หรือเปล่า ข้าจะกลายเป็นคนตีตนไปก่อนไข้ไหม?”

ความจริงแล้ว เท่าที่นางรู้คือการใช้การสะกดจิตเพื่อปลูกฝังความทรงจำ ไม่มีตัวอย่างความสำเร็จที่แท้จริง กลับทำให้เกิดปัญหาโดยไม่จำเป็น กระทั่งนำไปสู่บุคลิกภาพหลายแง่มุมในจิตใต้สำนึก

พระชายายิ้มพร้อมพูดขึ้นว่า “หากไม่ หลายวันมานี้เจ้าวิตกกังวลขนาดนั้นทำไม? แม้แต่หยู่เหวินเย่ยังมองออกว่าเขาผิดปกติ เจ้าต้องรับรู้อย่างยิ่งลึกซึ้งแน่ เขาผิดปกติ เหมือนอย่างน้ำใสผสมหยดหมึก หากไม่กระทำการใดๆหยดหมึกนี้ก็จะปนเปื้อนไปทั้งชามน้ำไม่ช้าก็เร็ว จึงไม่ควรที่จะปล่อยให้ความมืดมิดในใจยังคงหมักหมมต่อไป ต้องพาเขาออกมา และต้องรวดเร็วที่สุด เขาคือคนที่รวยที่สุดในเป่ยถัง และเป็นอัจฉริยะหัวหน้าฝ่ายพัฒนาเศรษฐกิจของเป่ยถัง เมื่อเขาหลุดเข้าไปในกระแสน้ำวน เจ้าน่าจะรู้ว่าอันตรายแค่ไหน”

หยวนชิงหลิงเงียบไปสักพัก มองดูพระยายา พร้อมพูดขึ้นว่า “ดังนั้น ท่านเห็นว่ามีความจำเป็นอย่างยิ่ง?”

พระชายาถอนหายใจเบาๆ พร้อมพูดขึ้นว่า “หากไม่มีความจำเป็น ข้าก็คงไม่ต้องเฝ้าอยู่ที่นี่ทุกวัน เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหตุสุดวิสัย”

ท่านชายสี่ เป็นที่อุ่นใจของใครหลายคนมาโดยตลอด มีเขาอยู่ ทำให้ทุกคนรู้สึกสบายใจเสมอ แต่ความสามารถในการแบกรับของแต่ละคนมีขีดจำกัด คนที่เป็นผู้ให้มาตลอด จะต้องมีความทุกข์ยากบางอย่างที่ไม่อยากให้ใครรู้

ถึงแม้หยวนชิงหลิงจะไม่รู้ว่าท่านชายสี่เคยผ่านอะไรมาบ้าง แต่ตอนนี้ความอึดอัดเริ่มรุนแรงขึ้น นางหวังว่าจะสามารถช่วยท่านชายสี่ได้

นางตัดสินใจที่จะดูความทรงจำของท่านชายสี่ก่อน รู้ว่าในใจของเขาซ่อนอะไรไว้กันแน่ แล้วค่อยตัดสินใจคำเสนอแนะของพระชายาที่ให้ฝังความทรงจำนั้น เป็นไปได้ไหม

คนที่ท่านชายสี่ไว้ใจจริงๆ มีเพียงพระชายากับหยู่เหวินหลิง แต่เรื่องนี้ยังไม่ต้องให้หยู่เหวินหลิงรับรู้ นางเพิ่งคลอดลูกเสร็จ เพื่อนางจะได้ไม่เป็นกังวล ดังนั้นพระชายาจึงเป็นคนไปคุยกับเขา ให้เขานอนหลับ แล้วจึงค่อยให้หยวนชิงหลิงไปดูเรื่องราวความทรงจำอันลึกล้ำของเขา

ห้องพักสะอาดเรียบหรู กลิ่นธูปหอมจางๆในกระถางธูปทองแดง ควันฟุ้งรอบห้อง ท่านชายสี่นอนเอนอยู่บนเก้าอี้กุ้ยเฟย กอดหมาป่าทังหยวนที่ว่าง่ายไว้ พระชายานั่งอยู่ตรงหน้า พูดคุยกับเขาก่อน

พระชายาไม่ใช้เขารู้อยู่แล้ว เพียงหาข้ออ้างพูดคุยกับเขา ถึงแม้ทั้งสองจะอยู่ในสถานะอาจารย์กับลูกศิษย์ แต่ก็รักกันเหมือนแม่ลูก ท่านชายสี่ไม่ระแวงนางเลยสักนิด ก่อนจะคุยกัน พระชายาชงชาด้วยตนเอง ยังให้ท่านยายหยวนเตรียมชาช่วยให้ผ่อนคลาย ชวนท่านชายสี่ดื่มไปสองแก้ว