ครูใหญ่ได้รับเช็คธนาคารใบหนึ่งและบันทึกใบหนึ่งที่ส่งไปรษณีย์มา ในวันที่สามหลังจากผู้ปกครองของนักเรียนหยู่เหวินหวงจากไป
เขาอ่านบันทึกก่อน เป็นผู้ปกครองของนักเรียนหยู่เหวินหวงเขียน บอกว่าเขาช่วยโรงเรียนสร้างอาคารเรียนและตึกหอพัก แต่มีเงื่อนไขอย่างหนึ่ง เขาต้องการรับเหมาโรงอาหารของโรงเรียน
ความจริงโรงอาหารของโรงเรียนอยู่ระหว่างการประมูล
เขายิ้มแล้วยิ้มอีก หยิบเช็คธนาคารขึ้นมาดู ตกใจจนลูกตาสองข้างค้างไปในพริบตาแล้ว
“หน่วยสิบร้อยพันหมื่นแสนล้านสิบล้าน.......ห้าสิบล้าน? ฉันไม่ได้ดูผิดไปหรอกนะ?” ครูใหญ่ขยี้ตา สงสัยขึ้นมาในพริบตา เช็คธนาคารนี้เป็นของปลอมล่ะสินะ?
“เร็ว รีบ เรียกฝ่ายการเงินเสี่ยวเฉินเข้ามา” ครูใหญ่รีบตะโกนไปทางด้านนอกเสียงหนึ่ง
แม่สาวน้อยเฉินฝ่ายการเงินเข้ามาที่ห้องทำงานของครูใหญ่ด้วยความรวดเร็ว ครูใหญ่ยื่นเช็คธนาคารใบหนึ่งให้หล่อน หายใจก็ค่อนข้างลำบากเล็กน้อยแล้ว “เธอดูนี่ เป็นเช็คธนาคารของจริงหรือว่าของปลอม?”
“ห้าสิบล้าน? เปิดโดยบริษัทโพ่จินตาวจี้จำกัด” แม่สาวน้อยเฉินฝ่ายการเงินดูเล็กน้อย มองดูตราราชการด้านล่าง “ตรานี้เหมือนจะเป็นของจริงค่ะ”
“เธอวิ่งไปธนาคารรอบหนึ่ง ดูว่าเอาเข้าบัญชีได้หรือเปล่า” มือของครูใหญ่ล้วนสั่นเทาแล้ว
โรงเรียนแห่งนี้ของเขาเป็นโรงเรียนเอกชนนอกระบบ มีน้อยคนที่จะบริจาคเงินให้กับโรงเรียนเอกชนนอกระบบ มีก็ไม่มาก นี่ออกมือก็ห้าสิบล้าน นั่นก็เป็นทองคำกองหนึ่งที่ตกลงมาจากฟ้าเชียว
ก่อนหน้านี้โรงเรียนมัธยมเซิ่งเย่จัดตั้งขึ้นมาโดยรัฐวิสาหกิจ แต่หลังจากที่ธุรกิจล้มละลาย ไม่มีเงินเข้า อุปกรณ์ฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์ในการอำนวยความสะดวกในการสอนของโรงเรียนก็ยากแค้นแสนเข็ญ ทำให้นักเรียนมีคะแนนออกมาไม่ดี อัตราการสอบตกต่ำไปเหมือนฝุ่นผง และเพราะเหตุนี้จึงทำให้รับสมัครนักเรียนได้ยาก จึงทำให้เกณฑ์คะแนนลดลงแล้วลดลงอีก
เขารู้เป็นธรรมดาว่าตึกหอพักและอาคารเรียนล้วนเก่าหมดแล้ว กำแพงด้านนอกมีสภาพลอกออก ทำได้เพียงตรวจและซ่อมแซมชั่วคราว และพื้นที่ว่างด้านหลัง ตอนนั้นเดิมทีตั้งใจจะก่อสร้างอาคารเรียน แต่เพราะบริษัทที่ออกเงินทุนล้มละลาย และหาเงินไม่ได้ จนปัญญาที่จะสร้างต่อไปได้ ทำได้เพียงดองไว้แล้ว
ครูใหญ่มีน้ำตาแห่งความโศกเศร้าและทุกข์ทนอยู่เต็มท้อง สถานการณ์ความเป็นจริงของโรงเรียนย่ำแย่มาก
ปีนี้มีหยู่เหวินหวงออกมาผู้หนึ่ง หากว่าเขาสามารถสอบเข้าวิทยาลัยได้อันดับที่หนึ่งของเมือง ก็สามารถทำให้โรงเรียนมีชื่อเสียงโด่งดังเป็นที่รู้จักได้ ด้วยเหตุนี้จะดึงดูดนักลงทุน ดึงนักเรียนที่ดียิ่งขึ้นได้ แบบนั้นโรงเรียนมัธยมเซิ่งเย่ก็จะฟื้นคืนมาอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...