ตอนที่ที่เซ็นชื่อ แม้แต่ครูจางยังคิดว่าเค้าเป็นพี่ชายของหยู่เหวินหวง รูปร่างหน้าตา ท่าที ช่างไม่ธรรมดาจริงๆ
ถึงว่าที่บ้านถึงมีคนเรียนดี พี่ชายคนนี้ดูก็รู้ว่าเป็นคนประเภทเรียนดี
“คุณหยู่เหวิน คุณคือพี่ชายของหยู่เหวินหวงใช่ไหม?” คูรจางเดินมาถาม
หยู่เหวินเห้าอึ้ง พร้อมพูดขึ้นว่า “ผมคือพ่อของเขา...คุณคือ?”
“อ๋อ? คุณคือพ่อของเขาหรือ? คุณดูหนุ่มมาก ผมเป็นครูประจำชั้นของเขา ผมแซ่จาง ผู้ปกครองสามารถเรียกผมว่าครูจาง”
หยู่เหวินเห้ารีบยกมือประสาน จากนั้นก็ยื่นมือออกไปพร้อมพูดขึ้นว่า “อ้อ คุณครูหรือ สวัสดี สวัสดี”
ครูจางก็จับมือเขา พร้อมพูดขึ้นว่า “สวัสดี สวัสดี”
ครูจางอดไม่ได้ที่จะจ้องมองดู ท่าทีแบบนี้ ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปแน่
ครอบครัวนี้ ร่ำรวยและมีการศึกษา ไม่ธรรมดา
อันดับแรกคือไปหอประชุมใหญ่ เป็นการประชุมผู้ปกครองทั้งหมดของนักเรียนมัธยมปีที่หก โดยมีผู้อำนวยการโรงเรียนคุยกับทุกคน
ครูจางเดินนำพาผู้ปกครองที่เซ็นชื่อเสร็จแล้วมาที่หอประชุมใหญ่ หยู่เหวินหวงกับเพื่อนอีกหลายคนกำลังช่วยกันจัดเตรียม จัดที่นั่งสำหรับผู้ปกครองตามชั้นเรียน
ก่อนเริ่มการประชุมผู้ปกครองยังเหลืออีกสิบห้านาที หลังจากหยู่เหวินเห้านั่งลงแล้ว ก็มีผู้ปกครองมากมายโอบล้อมมาหา ต่างขอคำปรึกษาเขาเรื่องการอบรมสั่งสอน
พวกผู้ปกครองต่างคิดว่า สามารถเลี้ยงดูให้เป็นนักเรียนดีคนหนึ่งได้ จะต้องมีวิธีที่ดีอย่างแน่นอน
หยู่เหวินเห้าคิดไม่ถึงว่าอยู่ที่นี่ก็สามารถรับรู้ได้ถึงการถูกรายล้อมไปด้วยดวงดาว และเกียรตินี้ก็ได้มาเพราะลูกชาย
ฟังคำชื่นชมจากพวกผู้ปกครองแต่ละประโยค เขาก็รู้สึกค่อนข้างอยากปาดเหงื่อ พร้อมพูดขึ้นว่า “เรื่องการเรียนของลูก ภรรยาของผมเป็นคนดูแลมาตลอด”
“ใช่ไหม? วันนี้ทำไมภรรยาของคุณถึงไม่มาล่ะ? ไอหยา หากสามารถได้เพิ่มวีแชทกันคงจะดี”
“เธอไปงานประชุมผู้ปกครองของโรงเรียนลูกชายอีกคนหนึ่ง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...