หยวนชิงหลิงหยิบหูฟังออกมา ฟังเสียงปอดของเขา ใต้เท้าฉียื่นมือออกมาหมายจะหยุดนางไว้ อย่างไรชายหญิงก็ควรเว้นระยะห่างกัน
แต่เพราะเขาอ่อนแอมาก อีกทั้งท่านหมอผู้นี้ก็ดูค่อนข้างมีรังสีคุกคามดุดัน แม้ว่าเขาจะสวมหน้ากาก แต่ประกายแสงอันแน่วแน่ในดวงตาของนาง ก็ยังทำให้เขาแตกตื่นไม่น้อย
หยวนชิงหลิงฟังจากด้านหน้า แล้วค่อยเลื่อนไปฟังที่ด้านข้าง จากนั้นค่อยฟังปอดด้านหลัง ขมวดคิ้วเล็กน้อย “เจ้ารู้สึกไม่สบายมากี่วันแล้ว?”
ใต้เท้าฉีค่อยหันตัวกลับมาช้า ๆ มีอาการคัดจมูกไม่น้อย ตอบว่า "รู้สึกไม่สบายก็ช่วงสองสามวันมานี้ขอรับ ตอนที่ออกมาก็ยังสบายดีทุกอย่าง บางทีอาจเพราะขี่ม้าตากแดดตากลมมาหลายวัน บวกกับพยายามเร่งเดินทางตอนกลางคืนด้วย อาจต้องลมหนาวโดยไม่รู้ตัวก็ได้ขอรับ”
"นอกจากไอแล้ว ยังรู้สึกปวดที่หัวใจด้วยหรือไม่?"
“เจ็บขอรับ เจ็บที่นี่!” ใต้เท้าฉีกดไปที่หน้าอกตัวเอง ฝ่ามือสั่นเทาเล็กน้อย พยายามหายใจเข้าอย่างยากลำบาก พูดว่า “ที่นี่ก็เจ็บเช่นกัน กระดูกทั้งหมดในร่างกายรู้สึกเจ็บปวดไปหมดเลย”
หลังจากหยวนชิงหลิงสอบถามอาการโดยละเอียด ก็พูดว่า "ข้าจะสั่งยาให้เจ้า ให้น้ำเกลือเถอะ"
“ให้น้ำเกลือ?” ใต้เท้าฉีมองหยวนชิงหลิงอย่างโง่งม
"อื้ม ไม่ต้องถามหรอก รับการรักษาไปก็พอ อาการป่วยของเจ้าค่อนข้างรุนแรง " สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นโรคปอดบวม ทั้งยังเป็นโรคปอดบวมที่รุนแรงมากเสียด้วย
เมื่อใต้เท้าฉีได้ยินคำว่าป่วยหนัก ในใจก็ร้อนรนกังวลอย่างยิ่ง พูดขึ้นว่า “ท่านหมอ ท่านโปรดช่วยข้าให้สุดความสามารถด้วยเถิด ที่บ้านข้ายังมีแม่ที่แก่ชราที่ต้องเลี้ยงดู พี่ชายของข้าเพิ่งป่วยตายไปเมื่อเดือนที่แล้วนี้เอง ข้ายังต้องดูแลลูก ๆ ของพี่ชายด้วย ข้าจะเป็นอะไรไปไม่ได้นะ"
หยวนชิงหลิงตอบว่า "ข้าย่อมทำจนสุดความสามารถอยู่แล้ว เจ้าวางใจเถอะ แค่ให้ความร่วมมือในการรักษาก็พอ"
ใต้เท้าฉีกล่าวขอบคุณด้วยความซาบซึ้ง “ขอบพระคุณขอรับท่านหมอ”
หยวนชิงหลิงจัดยา แล้วแขวนถุงน้ำเกลือให้เขา
ในระหว่างกระบวนการให้น้ำเกลือ ใต้เท้าฉีดูหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด แต่หยวนชิงหลิงอธิบายว่าสิ่งนี้คล้ายกับการฝังเข็ม การรักษาผ่านวิธีนี้ ตัวยาจะถูกส่งไปในร่างกายโดยตรง แบบนี้จะช่วยให้เห็นผลเร็วขึ้นมาก
จากนั้นก็หยิบยาลดไข้ออกมาให้เขากิน ไข้สามสิบเก้าจุดห้าองศา ต้องหาทางลดไข้ลงก่อน
หยวนชิงหลิงถามไปเรื่อย ๆ ว่า "พี่ชายของเจ้าป่วยเป็นโรคอะไรจนตายจากไปรึ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...