บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1761

ทหารของอ๋องเว่ยรวมตัวอยู่ที่ปากประตูจวน คุกเข่ากันหมด

อ๋องเว่ยนำทหารหลายปี เป็นแม่ทัพที่โดดเด่นมาตลอด ได้รับความเคารพรักจากเหล่าทหารอย่างยิ่ง เห็นได้จากครั้งนี้ที่เขาเกิดเรื่อง

ที่ทหารคุกเข่าลงเป็นเพราะหมอแต่ละคนพากันส่ายหน้าจากไป และรู้ว่าพระชายาอานคุกเข่าวิงวอนให้สวรรค์เมตตาตลอด ดังนั้นพวกเขาจึงคุกเข่าวิงวอนให้สวรรค์เมตตาด้วย

ครั้นประชาชนละแวกนั้นรู้ข่าวก็พากันมา ห้อมล้อมอยู่ด้านนอก อ๋องเว่ยเป็นอ๋องที่ดีคนหนึ่ง ไม่วางมาด ปกติมักหยอกล้อกับละแวกบ้าน เขากล้าหาญชาญชัย แต่กลับชอบทำท่าทางเป็นอ๋องตกอับ

แต่เพราะเช่นนี้ถึงสามารถเข้ากับประชาชน ได้รับความเคารพรักจากประชาชนมาก

ในจวนมีข่าวออกมาไม่หยุด บอกว่าอ๋องอานกำลังถ่ายกำลังภายในให้ รักษาชีพจรเขาไว้ รอการมาถึงของหมอที่มีวิชาแพทย์เก่งกาจ

ประชาชนก็คุกเข่าวิงวอนด้วย

ขณะที่หยวนชิงหลิงมาถึงก็เห็นสภาพเช่นนี้ นางแอบตกใจ ความฝันของเจ้าห้าเป็นจริง ต้องมีคนเกิดเรื่องแน่ ครั้นได้ยินพวกเขาภาวนาว่าขอให้อ๋องเว่ยปลอดภัย ผู้ที่เกิดเรื่องเป็นพี่สามจริงๆ ด้วย!

นางเห็นคนมากมายร่วมภาวนา ในใจให้ตระหนก และรับรู้ได้ว่าอ๋องเว่ยทุ่มเททุกอย่างเพื่อเป่ยถังจริงๆ

นางเร่งเดินทางไวราวกับเหาะ ตั้งแต่ออกเดินทางจวบจนมาถึงก็แค่หนึ่งก้านธูปเท่านั้น

หยุดอยู่ที่ปากถนน วิ่งเร็วปรี่มา แต่ผู้คนมุงล้อมไม่อาจแทรก นางจึงตะโกนเสียงดัง “ข้าเป็นหมอ หลีกไป!”

ครั้นเสียงนี้เปล่งออกมาก็เปิดเป็นทางให้ทันที หยวนชิงหลิงวิ่งเข้าไป ขุนนางหน้าประตูเป็นผู้ติดตามอ๋องอานมาจากเมืองหลวง พวกเขาจำนางได้ ด้วยความยินดีหนักจึงโพล่งปากเสียงดัง “ฮองเฮาเสด็จแล้ว! มีทางรอดแล้ว!”

ครั้นทหารและประชาชนได้ยินว่าฮองเฮามาแล้วก็ตกตะลึง ฮองเฮาวิ่งมาอย่างนี้เลยหรือ?

แต่ทันใดนั้นทุกคนก็วางใจลงมาก เพราะวิชาการแพทย์ของฮองเฮาเลื่องชื่อทั่วแผ่นดิน นางสามารถให้คนตายฟื้นคืนได้ ครั้งนี้อ๋องเว่ยต้องมีทางรอดแน่

อ๋องอานได้ยินคำพูดนางแล้วถึงค่อยๆ หยุดมือ ขุนนางรีบเข้ามาพยุงเขา เขานั่งยุบอยู่บนเก้าอี้ แม้แต่คำพูดก็ไม่สมบูรณ์

หยวนชิงหลิงตรวจสอบความดันเลือด การเต้นของหัวใจและชีพจร ความดันเลือดต่ำมาก หัวใจก็เต้นเบามาก ลมหายใจอ่อนโรย ต้องกู้ชีพแล้ว

หลังจากหยวนชิงหลังเปิดกล่องยาแล้วก็เติมเลือดทันที บาดแผลภายนอกที่เห็นได้ก็มีหลายรอยนัก เสื้อผ้าที่ถูกตัดก็เปื้อนเลือด แม้ไม่ต้องวัดความดันเลือดก็รู้ได้ว่าต้องมีภาวะเสียเลือดมากเกินไปแน่

บาดแผลที่ท้องลึกที่สุด เจ็บไปถึงอวัยวะ ต้องผ่าตัดเย็บห้ามเลือดทันที!

ก่อนหน้านี้อ๋องอานใช้กำลังภายในสกัดเอาไว้ บัดนี้ผ่อนกำลังภายในแล้ว ดังนั้นเขาจึงมีเลือดออกอีก การผ่าตัดต้องรีบ มิเช่นนั้นเติมเลือดไปก็ไม่มีประโยชน์

นางหันมาสั่งการทันที “เตรียมห้องสะอาดให้ข้าเดี๋ยวนี้! ถูพื้นแล้วก็พ่นยาฆ่าเชื้อของข้า เตียงก็ต้องสะอาด ทำให้เสร็จอย่างเร็วที่สุด!”

“เร็ว เร็ว!” อ๋องอานกระหืดกระหอบ เร่งเร้าตามทันที