บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1794

สรุปบท บทที่ 1794 หลานชายอย่าถ่อมตัว: บัลลังก์หมอยาเซียน

ตอน บทที่ 1794 หลานชายอย่าถ่อมตัว จาก บัลลังก์หมอยาเซียน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 1794 หลานชายอย่าถ่อมตัว คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน บัลลังก์หมอยาเซียน ที่เขียนโดย ลิ่วเยว่ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

หนิงหงเจาพูดเสร็จ แล้วก็ดื่มลงไปทันทีสามจอก แล้วก็ขอเชิญดื่มกับอ๋องอานหนึ่งจอก

ดื่มลงท้องไปสี่จอก สีหน้าท่าทีไม่เปลี่ยนแปลง ยังคงแสดงท่าทีสุขุมรอคอยให้ทั้งสองพิจารณา

พระชายาอานแอบสบตากับอ๋องอาน นางรู้สึกว่าเจ้าเด็กคนนี้ เหมือนเป็นคนมีความรับผิดชอบ

ในสายตาอ๋องอานก็ฉายแววชื่นชม แต่ก็หายไปอย่างรวดเร็ว นี่เพิ่งดื่มเหล้าไปเพียงไม่กี่แก้ว สามารถนับอะไรได้

คิดถึงตอนนั้น ตอนที่เขาไปสู่ขอเหยียนเอ๋อ ดื่มเหล้าเป็นไห กองขึ้นมาคงสูงเท่าม้า

แต่ยังไงพวกเขาก็ไม่ได้สร้างความลำบากใจให้กับหนิงหงเจาอีก แต่พูดคุยกับอัครมหาเสนาบดีหนิง

ตอนนั้นอ๋องอานไปร่วมงานแต่งงานหลอกลวงของฮ่องเต้น้อยแคว้นจิน อัครมหาเสนาบดีหนิงมารับเขากับอ๋องเว่ยที่หน้าประตูเมืองด้วยตนเอง หากไม่ใช่เพราะฮ่องเต้น้อยสร้างเรื่องแบบนั้น ตอนนั้นพวกเขาก็นัดที่จะได้ดื่มเหล้าด้วยกันแล้ว วันนี้ถือว่าได้ดื่มด้วยกันเสียที

ระหว่างนี้ ทุกจอกที่อ๋องอานดื่ม หนิงหงเจาก็จะดื่มด้วย

ดื่มเหล้าวนไปสามรอบ ทานอาหารห้ารส พูดคุยจากเรื่องธรรมดาไปจนถึงงานราชการ งานานราชการไปจนถึงเรื่องธรรมดา

สีหน้าอ๋องอานกับอัครมหาเสนาบดีหนิงต่างก็แดงแล้ว สีหน้าหนิงหงเจายังเป็นปกติดี นั่งตัวตรง เงี่ยหูฟังเล็กน้อย เพื่อดูว่าอ๋องอานจะมีคำถามหรืออะไรใหม่ๆ หรือไม่

ซึ่งนี่ทำให้อ๋องอานไม่ค่อยพอใจ

เดิมอยากที่จะดูความสามารถในการดื่มเหล้า กลับคิดไม่ถึงว่าเขาจะสามารถดื่มเหล้าได้ดีขนาดนี้ ยังรอบรู้เหตุการณ์ในสมัยโบราณและปัจจุบันเป็นอย่างดี ทำให้คาดเดาไม่ออก

ถึงแม้เจ้านี้จะแลดูแล้วไม่เลว แต่ยังไงใจคนก็ยากที่จะคาดเดา

เมื่อแอลกอฮอล์เพิ่มขึ้น เขายกฝ่ามือตบบ่าหนิงหงเจา จนหนิงหงเจาตกใจ

“หลานชาย เมื่อกี้เจ้าพูดว่า อาจารย์ของเจ้าคือฉีฮั่ว?”

หนิงหงเจาพูดอธิบายขึ้นว่า “เพียงแค่โชคดีมีโอกาสได้รับการแนะนำจากท่านราชครูไม่กี่ครั้ง หลานชายด้อยความสามารถ ยังไม่สามารถไปไหว้ท่านราชครูเป็นอาจารย์”

“หลานชาย อย่าถ่อมตน ดีที่วันนี้อากาศไม่เลว เจ้ามาประลองเป็นเพื่อนข้า”

อ๋องอานลุกขึ้นมาทันที แล้วก็สั่งคนไปเอาดาบมาสองเล่ม

เดิมพระชายาอานอยากห้ามเขา แต่เมื่อลองคิดดูแล้ว ต่อให้ห้ามไว้ได้ เขาก็ต้องคิดหาวิธีหาโอกาสไปประลองให้ได้ จึงยอมตามใจเขาดีกว่า จะได้ดูได้ว่าเจ้าเด็กคนนี้เพียบพร้อมเก่งทั้งบุ๋นและบู๊หรือเปล่า และตอนนี้ก็มีนางกับอัครมหาเสนาบดีหนิง ไม่กลัวว่าจะเกิดเรื่องร้ายแรงขึ้น

พระชายาอานกับอัครมหาเสนาบดีหนิงมองดูอยู่ด้านล่าง ยิ่งอยู่ก็ยิ่งเป็นกังวลหวั่นไหว

ทั้งสองคนสู้กันไปมา จากซ้ายไปถึงขวา จากขวาไปถึงซ้าย และจากพื้นดินจนถึงบนหลังคา

เจ้าตามข้าไล่ เจ้าไล่ข้าหนี นัวเนียกันอยู่

พระชายาอานเห็นแล้วทนไม่ไหวกำลังจะตะโกนห้าม กลับ “ปัง” เสียงถล่มดังขึ้นมาจาก เรือนด้านข้างที่บ่าวใช้ทานข้าวกัน

พระชายาอานตกใจจนหัวใจจะหลุดออกมา ไม่ทันได้สนใจมารยาท รีบวิ่งเข้าไปดูพร้อมกับอัครมหาเสนาบดีหนิง

เห็นอ๋องอานกับหนิงหงเจาช่วยเหลือกันออกจากกองซากปรักหักพัง บนร่างกายห้อยเต็มไปด้วยเศษอาหาร และด้านหลังหลังคาก็เป็นรูกว้างสองเมตร และคนใช้นับสิบคนที่ถือชามกับตะเกียบหนีออกมาอยู่นอกประตู

พวกคนใช้กลืนน้ำลาย เอาชามและตะเกียบในมือไปไว้ข้างหลังอย่างเงียบๆ พร้อมหลบไปอยู่ตรงมุม

“ท่านอ๋อง?” พระชายาอานเอามือปิดหน้า

จนถึงขั้นบ้านพังแล้ว นี้ถือว่ารุนแรงขนาดไหน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน