หลังจากคุยทางไกลกับพ่อเสร็จแล้ว เจ๋อหลานแอบบอกกับแม่ว่าตนพาน้องชายมาเที่ยวหาจิ่งเทียนหลายวัน ยังไงเรื่องแบบนี้ ปิดบังพ่อได้แต่ปิดบังแม่ไม่ได้
นางรักพ่อมาก แต่ก็ไม่ส่งผลกระทบกับการที่นางจะมีความลับเป็นของตนเอง แม่เคยบอกไว้ นางสามารถเอาแต่ใจได้บ้าง
แล้วก็เป็นอย่างที่คิด แม่รู้แต่แรกแล้ว ยังให้นางช่วยทักทายจิ่งเทียนให้ด้วย บอกว่ารอสักพัก จะมาหาเขาเพื่อคุยเรื่องหนอนน้ำแข็ง ให้พวกเขาเที่ยวเล่นอย่างสนุก
หลังจากบอกแม่เรียบร้อยแล้ว เจ๋อหลานเที่ยวเล่นอยู่เมืองเหลียงโจวอย่างบ้าคลั่งห้าวัน
ภายใต้การไม่ส่งผลกระทบต่องานจิ่งเทียน ซึ่งจิ่งเทียนพานางกับน้องชายไปเที่ยวทานอาหารที่นี่จนทั่ว คืนนี้ยังดูโคมลอยที่ตลาดกลางคืนของถนนการค้า
ถนนการค้าของเมืองเหลียงโจวกับเมืองโร่ตูที่แตกต่างกันคือ ถนนการค้าของเมืองเหลียงโจวใหญ่มาก จิ่งเทียนตั้งใจแบ่งถนนการค้าออกเป็นสั่งฝั่ง เอาไว้สำหรับการแสดงกายกรรมที่หลากหลาย ผู้จำหน่ายเกมและการแสดงบนเวทีโดยเฉพาะ ประชาชนพ้นทุกข์ทั้งใกล้และไกล ยังมีผู้คนมากมายที่มาจากเมืองอื่นเพื่อมาเที่ยวเล่นหรือมาหาเงิน ดังนั้นตลาดกลางคืนที่นี่ก็คึกคักมากเช่นกัน ทุกๆวันราวกับเป็นวันเทศกาล ในทางกลับกัน ยังเป็นการส่งเสริมความสามัคคีของประเทศ
จิ่งเทียนเก่งมากจริงๆ ภายใต้การปกครองของเขา แคว้นจินพัฒนาอย่างรวดเร็ว
และนางคิดว่า พวกเขายังสามารถสร้างสถานที่ท่องเที่ยวในบริเวณใกล้เคียงถนนการค้าได้ด้วย ถึงตอนนั้นนอกจากประชาชนจะได้ค้าขายทำธุรกิจกับพ่อค้าแล้วยังได้แลกเปลี่ยนหมุนเวียนกันด้วย ยังสามารถดึงดูดผู้คนจากประเทศอื่นๆ ได้มากขึ้น เพิ่มพูนเศรษฐกิจซึ่งกันและกัน
แต่คืนนี้มาเพื่อเที่ยว ไม่ควรที่จะคิดถึงเรื่องพวกนี้ เอาเรื่องเที่ยวเป็นหลัก หลังจากเที่ยวเล่นเสร็จแล้วค่อยแลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน
ทั้งสามคนพูดคุยกันไปด้วยเล่นเกมตามร้านต่างๆจนทั่วไปด้วย จิ่งเทียนยังปาลูกดอกลงเบ้าจนชนะได้โคมไฟปลาคราฟขนาดเล็กมาให้เจ๋อหลานอันหนึ่ง ไขปริศนาตะเกียงชนะได้มนุษย์น้ำตาลในร่างนักดาบมาให้หมิงหยู่ โยนห่วงได้กาน้ำชาแกะสลักกับแก้วน้ำเล็กๆรูปทรงแปลกๆ
จิ่งเทียนไม่เคยเที่ยวเล่นอย่างสนุกสนานเช่นนี้มาก่อน ห้าวันนี้เป็นห้าวันที่เขามีความที่สุด
เซินกงกงที่แต่งตัวเป็นคนธรรมดามองดูทั้งสามคนอยู่ด้านหลังไกลๆ ตื่นเต้นจนน้ำตาไหล จับแขนเสื้อราชที่ปลอมตัวเป็นประชาชนเหมือนกัน พร้อมพูดขึ้นอย่างสะอึกสะอื้นว่า “ดีมากเลย ดีที่สุดเลย สามารถได้เห็นเจ้านายมีความสุขขนาดนี้ บ่าวไม่มีอะไรเสียใจแล้ว"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...