บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1859

ซาลาเปาถูกใจโจวเม่าคนนี้แล้ว

จากการโต้วาทีครั้งแรกในงานชุมนุม เขาก็ตกหลุมรักเจ้าหนูปากสารพัดพิษคนนี้เข้าอย่างจัง

ส่วนที่ว่าตกหลุมรักเขา เป็นเพราะเขาสามารถพูดวิเคราะห์ได้อย่างมีวิจารณญาณจริง ๆ แต่ก็เกลียดเขาด้วย เพราะปากของเขาเป็นมะนาวที่ไม่มีน้ำเลยสักนิด จะคำพูดเหน็บแนม หรือคำพูดแหลมคมใด ๆ เขาก็จะเปิดปากพูดออกมาหมด

คนแบบนี้ถ้าเป็นขุนนางที่ปรึกษาก็ยังพอไหว แต่ถ้าให้ไปถึงราชสำนักจริง ๆ ยังไม่ทันพ้นชานบันได คงถูกคนบีบจนตายก่อนแน่ ๆ

แค่ความผิดฐานเย่อหยิ่งหมิ่นเบื้องสูงเพียงอย่างเดียว ก็เพียงพอแล้วที่จะลงโทษเขาหนักแล้ว

ถ้าคิดจะใช้คนที่มีแต่หนามแหลมคมทั้งตัวแบบนี้ ต้องสร้างพื้นที่ให้มีรูปแบบเหมือนจาน แล้วจานนี้จะต้องกลมพอสมควร ถึงจะเอามาใช้งานได้

ภาพวาดที่เขานำมาแสดงวันนี้ไม่ใช่ภาพวาดของเขา แต่เป็นภาพวาดที่ลูกพี่ลูกน้องของเขาที่ชื่อถวนเกอเอ๋อวาดลวก ๆ ขึ้นมา เดิมทีถวนเกอเอ๋อมีนิสัยติดจะหยาบกระด้างในตอนแรก แต่หลังจากได้รับการขัดเกลาโดยท่านอาหกของเขา ตอนนี้เขาก็เริ่มรักในงานด้านศิลปะขึ้นมา มีแววที่จะตามรอยพ่อได้บ้างแล้ว

วาด ๆ สะบัด ๆ พู่กันสองสามที ก็พอจะนำออกมาอวดสายตาผู้คนได้บ้างแล้ว

ทุกคนที่รู้จักโจวเม่าต่างรู้ดีว่าเขาอยากเป็นขุนนาง อยากเป็นจนแทบบ้าให้ได้แล้ว เขามักใช้คำพูดคม ๆ เพื่อดึงดูดความสนใจ เขาแทบอดรนทนรอไม่ไหว อยากให้ขุนนางที่คัดเลือกคนเข้าราชสำนักมองเห็นเขา ต่อให้เป็นการเรียกเข้าไปประณามสักยก ให้เขาได้พูดสิ่งที่อยากพูดจริง ๆ สักครั้ง เขาก็ยังรู้สึกว่าตัวเขาประสบความสำเร็จแล้ว

เปาเอ๋อรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่า โจวเม่าไม่เคยปิดบังความคิดของเขา ถึงกับพูดหลายครั้งด้วยซ้ำว่าถ้าเขาได้เป็นขุนนางเขาจะทำอะไรบ้าง มีคำพูดหลายคำที่พอพูดต่อหน้านักเรียนที่ประพฤติตัวตามกฎส่วนใหญ่ ทุกคนจะรู้สึกว่ามันเต็มไปด้วยเรื่องไร้สาระ

แต่ซาลาเปากลับฟังเข้าหูแล้ว

ตัวอย่างเช่น เขาบอกว่าถึงแม้ฮ่องเต้จะพยายามพัฒนาการค้าชายแดนและการขนส่งทางทะเล

แต่ในช่วงหลายปีมานี้ พระองค์กลับทรงละเลยเรื่องการทำนา เดิมทีเป่ยถังเป็นประเทศที่เริ่มต้นจากการทำเกษตร หากถูกละทิ้งไป อาจมีวันหนึ่งที่จะถูกคนอื่นเข้ามาควบคุม

ทุกคนได้ยินแล้วก็รู้สึกว่ามันไม่ถูกต้อง เพราะเศรษฐกิจและการค้าพัฒนาขึ้นแล้ว ประเทศมีเงินแล้ว ถ้าต้องการอาหารก็แค่ไปซื้อ ไม่ใช่ว่าไม่มีเงินเสียเมื่อไหร่

แต่เปาเอ๋อรู้สึกว่าเขาพูดถูก ขนาดพ่อเองก็พูดอย่างนั้น การเกษตรเป็นพื้นฐานให้ประชาชนได้กินอิ่มท้อง หากต้องซื้ออาหารจากภายนอกเป็นเวลาหลายปี เมื่อไหร่ที่เกิดสงครามหรือเกิดปัญหาการค้าชายแดน เช่นนั้นแล้วก็มีสิทธิ์ที่จะถูกคนอื่นเข้ามาควบคุมจริง ๆ

และเพราะคำพูดนี้เอง ทำให้เปาเอ๋อสนใจเขา

เขารู้ว่า พ่อจะต้องทั้งรักและเกลียดโจวเม่าแบบเท่า ๆ กันแน่ แต่เขาตัดสินใจแล้วว่าจะแนะนำคนคนนี้ให้พ่อแน่นอนแล้ว