ซาลาเปาเคยใช้ชีวิตในยุคปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นในแง่ของความรู้หรือมุมมอง ก็ล้วนแตกต่างจากคนทั่วไป ทำให้หลายคนชื่นชอบเขา
แต่เมื่อมีคนชอบ ก็ต้องมีบางคนที่ไม่ชอบ
เพราะเขาขาดความสง่างามของบัณฑิต บางครั้งท่าทางของเขาจึงปรากฏความ "หยาบคาย" บ้างเล็กน้อย
ความหยาบคายที่ว่า ก็เป็นเพราะความคุ้นชินในการใช้ชีวิตอย่างเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวในกองทัพ ท่าทางของเขาตรงไปตรงมา คำพูดเด็ดขาดเฉียบคม พูดประโยคเดียวสามารถอธิบายได้เข้าใจชัดเจน ไม่มีการอ้อมค้อมอะไรทั้งสิ้น
ซาลาเปาได้รู้จักเพื่อนใหม่ อันที่จริงมันคือการไตร่ตรองไว้แล้ว
คนธรรมดาย่อมไม่ถกกันเรื่องราชสำนัก ส่วนใหญ่เป็นเพราะพวกเขาไม่ได้รู้อะไรมากมาย
แต่พวกบัณฑิตและนักวิชาการเหล่านี้ไม่เหมือนกัน เพื่อให้ตัวเองได้มีที่ยืนในการสอบเอินเคอ พวกเขาพร้อมจะจะปีนขึ้นไปจนสุดของยอดพีระมิด ทุกปัญหาที่ราชสำนักจะถามออกมา พวกเขาจะอ่านเข้าใจจนละเอียดเพื่อหาวิธีแก้โจทย์เหล่านั้นให้จงได้
นอกจากนี้ หลังจากอ่านเข้าใจละเอียดดีแล้ว ยังต้องไปรวบรวมฝูงชนเพื่อมาถกกันต่อ แล้วดูว่าความคิดเห็นของตนมันดีพอที่จะทำให้ทุกคนยอมรับได้แล้วหรือไม่ เพื่อจะให้มันเผยแพร่ออกไปอย่างกว้างขวาง จนไปเข้าหูของใต้เท้ากรมการศึกษา
และได้รับความสนใจจากใต้เท้ากรมการศึกษา
ซาลาเปารู้ว่าเขาอายุไม่น้อยแล้ว ไม่สามารถอยู่ในกองทัพได้นานเกินไป ผ่านไปอีกสักพักเกรงว่าจะต้องกลับมาช่วยงานราชสำนักแล้ว
นักเรียนเหล่านี้มาจากทั่วทุกสารทิศ ผ่านการแลกเปลี่ยนสื่อสารกับพวกเขา ก็จะได้เรียนรู้เกี่ยวกับความคิดเห็นของพวกเขาที่มีต่อราชสำนัก
เพราะอย่างไรคนที่มาสอบถึงเมืองหลวงได้ ต้องไม่ใช่แค่นักเรียนธรรมดา ๆ อยู่แล้ว
หยู่เหวินเห้ารู้ดีว่า การที่เขาไปคลุกคลีกับนักเรียนกลุ่มนี้ มันเป็นสิ่งที่ทำให้เขามีความสุขมาก เพราะเขาก็สมควรต้องปลูกฝังคนของตัวเองด้วยเช่นกัน
ความคิดของคนหนุ่มสาว ค่อนข้างมีความล้ำสมัย สามารถทำลายทัศนคติเก่า ๆที่โบราณคร่ำครึ ช่วยกระตุ้นและผลักดันแนวทางแก้ไขที่ดีกว่าขึ้นมาได้
ซาลาเปาคือรัชทายาท เรื่องนี้แน่นอนอย่างไม่มีอะไรให้ต้องสงสัย ตอนที่ขึ้นครองบัลลังก์ครั้งแรก เขาได้กราบไหว้บอกกล่าวต่อหน้าบรรพบุรุษ กำหนดแต่งตั้งชื่อนี้ไว้แล้ว
ตอนนี้ขาดแค่พิธีการราชาภิเษกแต่งตั้ง เพื่อประกาศให้ใต้หล้าได้รับรู้อย่างแท้จริงเท่านั้น
แต่ยังไม่ต้องรีบร้อนไป ทันทีที่พิธีการสวมมงกุฎรัชทายาทสิ้นสุดลง อย่างไรก็ต้องตัดสินใจเลือกพระชายารัชทายาทอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แน่แล้ว
แน่นอนว่าการเข้ามาช่วยงานในราชสำนักเป็นเรื่องสำคัญ แต่เขาคิดว่าการเปิดโลกทัศน์ก็สำคัญมากเช่นกัน ใช้ประโยชน์จากโอกาสที่ได้พบปะผู้คนมากมายในตอนนี้ ทำความเข้าใจต่อความทุกข์ยากลำบากของประชาชน จะเป็นประโยชน์ในการดำเนินนโยบายต่อไปในอนาคตของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...