บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1949

พระราชฎีกากำหนดให้แต่งงาน ส่งมาถึงจวนหม้าย

จวิ้นจู่ใหญ่อานดีใจอย่างที่สุด ในฐานะที่เป็นจวิ้นจู่ เป็นครั้งแรกในหลายปีมานี้ที่มีหน้ามีตาขนาดนี้ หลานชายได้เป็นจอหงวน ฮ่องเต้ยังพระราชทานงานแต่งงานด้วยตนเอง

นางกำลังเตรียมจะส่งบัตรเชิญไป จัดงานเลี้ยงพวกเพื่อนพ้อง ยังไงก็ต้องเฉลิมฉลอง ที่จริงแล้วก็เพื่อโอ้อวด

แต่บัตรเชิญยังไม่ถูกส่งออกไป คำสั่งของฮองเฮาก็มาถึง

มู่หร่งกงกงเป็นคนนำคำสั่งมาแจ้งด้วยตนเอง พูดกับจวิ้นจู่ใหญ่อานเพียงคนเดียว ดังนั้นจวิ้นจู่ใหญ่อานจึงรีบเชิญมู่หร่งกงกงเข้าไป จัดน้ำชาเตรียมขนมต้อนรับเป็นอย่างดี

แต่มู่หร่งกงกงแสดงสีหน้าจริงจังอยู่ตลอดเวลา ถ่ายถอดถ้อยคำของฮองเฮา คำพูดของฮองเฮาพูดอย่างค่อนข้างถนอมน้ำใจ แต่มู่หร่งกงกงกลังนางฟังไม่เข้าใจ ช่วยแปลให้จวิ้นจู่ใหญ่อานฟังว่า “ความหมายของฮองเฮาก็คือ ผู้มีความสามารถโดดเด่น หากแต่มากเกินหน้าเกินตามักจะมีผู้คิดอิจฉาริษยาปองร้าย ค่ะตนเองเห็นว่าเป็นเรื่องน่ายินดี ก็ปิดประตูฉลองกันภายในครอบครัว ไม่ต้องโอ้อวดกับคนภายนอก นำมาซึ่งความอิจฉาริษยา จะเป็นการทำลายอนาคตของจอหงวน ฮองเฮายังพูดว่า เวลาจวิ้นจู่ใหญ่พูดจาไม่รู้จักความเหมาะสม แต่จัดการเรื่องงานได้ดี ให้จวิ้นจู่ใหญ่รับผิดชอบดูแลเรื่องงานแต่งงานของพวกเขาทั้งสองก็พอ หากจะฉลอง ในวันแต่งงานจะต้องได้ฉลองแน่นอน”

จวิ้นจู่ใหญ่อานคิดถึงคำเตือนของฮองเฮาในวันนั้น จึงไม่กล้าขัดขืนอีก รีบพูดรับปากว่าไม่จัดแล้ว จะฉลองกันภายในครอบครัวเท่านั้น

นางก็ขอให้ฮองเฮาวางใจ นางจะจัดเตรียมงานแต่งงานของทั้งสองให้เป็นอย่างดี บอกว่าพรุ่งนี้ก็จะไปปรึกษากับทางด้านกรมพิธีการ

มู่หร่งกงกงพูดขึ้นว่า “ฮองเฮาหมายความว่า จวิ้นจู่ใหญ่รับผิดชอบจัดการทางด้านของเจ้าก็พอ ทางด้านกรมพิธีการจัดการงานแต่งงานของเจ้าหญิงกับจอหงวนยังไงนั้น ท่านไม่ต้องลำบาก”

จวิ้นจู่ใหญ่อานอึ้ง พร้อมพูดขึ้นว่า “แต่งานแต่งงานของหลานชายข้ากับเจ้าหญิง ทางด้านกรมพิธีการเป็นที่สำคัญอยู่แล้ว ทางด้านข้ายังจะสามารถทำอะไรได้อีก?”

“ฮองเฮาพูดว่า สามสื่อหกพิธี เรื่องยุ่งยากทุกกระบวนการทางท่านต้องไปจัดการ หากไม่รู้จะทำอะไรจริงๆ งั้นก็เตรียมสินสอดเยอะหน่อย”

จวิ้นจู่ใหญ่อานได้ยินเช่นนี้ ในใจไม่พอใจอย่างมาก งั้นก็ทำได้เพียงงานหนักแต่ไม่ให้ออกหน้าออกตา?

ส่วนเรื่องสินสอด ชิงหวาคือคนของเจ้าหญิงซ่าง ควรที่จะเป็นทางด้านนั้นเตรียมสินสอด เจ้าหญิงซ่างก็ควรจะทำตามกฎเจ้าหญิงซ่าง

มู่หร่งกงกงเห็นนางไม่พอใจ จึงถามขึ้นว่า “จวิ้นจู่ใหญ่ไม่พอใจกับสิ่งที่ฮองเฮาจัดการหรือ? ฮองเฮาก็พูดว่า หากจวิ้นจู่ใหญ่ไม่พอใจ สามารถเข้าวังไปคุยกับนางต่อหน้าได้ ฮองเฮาจัดงานแต่งงานให้ลูกสาว ทุกอย่างสามารถคุยกันได้”

จวิ้นจู่ใหญ่อานได้ยินแบบนี้ หัวใจแทบหยุดเต้น พร้อมรีบพูดขึ้นว่า “ไม่ ไม่ ไม่ ไม่มีอะไรไม่พอใจ ข้าน้อยพอใจมาก ทุกอย่างเป็นไปตามอย่างที่เหนียงเหนียงจัดการ นี่ถือเป็นบุญบารมีของตระกูลหม้ายเรา”

“หากในใจจวิ้นจู่ใหญ่คิดเช่นนี้จริง ถึงจะเป็นบุญบารมีของตระกูลหม้าย” ในด้านการพูดแทงใจดำ มู่หร่งกงกงถือเป็นคนที่พูดตรงไปตรงมา